18 porad jak obniżyć koszty ogrzewania, czyli dlaczego warto wiedzieć jak działa grzejnik i termostat

1981,24 zł – tyle kosztowało mnie ogrzewanie mieszkania przez 12 miesięcy. Ale mam dosyć tanie gigadżule (GJ). Ich cena w Warszawie różni się między spółdzielniami nawet o 100%! Skąd te rozbieżności?

Zimno za oknem i jednocześnie dostaję coraz więcej maili od Was brzmiących mniej więcej tak: “Czy to możliwe żebym płacił tak dużo za ogrzewanie? Nie sądzisz, że to dziwne?”. No więc dzisiaj zmierzę się z tematem kosztów ogrzewania – z nastawieniem przede wszystkim na ten obszar, który jest mi bliski, czyli kosztów ogrzewania mieszkań w blokach. Mieszkańcy domów jednorodzinnych także powinni skorzystać z publikowanych porad, ale w Waszym przypadku analiza powinna zacząć się znacznie wcześniej – od wyboru sposobu ogrzewania domu. Tego jednak w tym artykule nie znajdziecie. Ja dzisiaj piszę wyłącznie o mieszkańcach bloków posiadających grzejniki/kaloryfery wyposażone w indywidualne liczniki ciepła lub tzw. podzielniki.

Szeroko, ale prosto o ogrzewaniu

Nie chciało mi się pisać prostego przewodnika pod tytułem, np. “73 sposoby na obniżenie kosztów ogrzewania” – takich przewodników jest w sieci od groma i ciut ciut. Można z nich wyczytać mniej i bardziej przydatne porady.

Z drugiej strony – chcę się uporać raz z tym tematem, bo widzę po e-mailach, że go potrzebujecie. I tak właśnie doszedłem do dylematu: jak napisać ten artykuł, by nie zalatywał banałem. W końcu zdecydowałem, że skompiluję kilka różnego rodzaju informacji, licząc, że przynajmniej część się Wam przyda:

• Najpierw przedstawię koszty ogrzewania z naszego mieszkania i kilka informacji dotyczących stawek w innych mieszkaniach.
• Potem przedstawię nieco teorii i odpowiem na kilka oczywistych pytań dających podstawy do zrozumienia sensu porad i finansowych konsekwencji niektórych działań, np. “Jak działa kaloryfer?”, “Jak działa podzielnik?”, “Dlaczego kaloryfer czasem grzeje pomimo, że jest skręcony do zera?”
• A na koniec podam zestaw 18 porad dotyczących ogrzewania, dzięki którym można ograniczyć koszty (czyli jednak podam ;-))

Czytaj także: 11 wskazówek jak przygotować mieszkanie do wakacji

Różne stawki za ogrzewanie – skąd one się biorą?

Jako mieszkaniec wielomieszkaniowego bloku nie muszę się zastanawiać nad wieloma detalami, które biorą pod uwagę mieszkańcy domów jednorodzinnych. Ja grzejniki mam takie, jakie mi zamontowano. I płacę tyle, ile wynika z rozliczenia dostarczanego mi przez wspólnotę lub spółdzielnię mieszkaniową. I wszystko jest pięknie do momentu, gdy jednak zainteresuję się detalami, np. stawkami za poszczególne jednostki opłat: kosztami m3 ciepłej i zimnej wody oraz GJ energii. A szczególnie te ostatnie potrafią być bardzo zróżnicowane. Na początek zobaczmy ile potrafią płacić Czytelnicy bloga:

Mam mieszkanie na Białołęce [Warszawa] i nie mogę uwierzyć w swoje opłaty. Zwłaszcza ogrzewanie. Staramy się bardzo oszczędzać, wyłączamy kaloryfery na czas wietrzenia, temperatura w domu nie przekracza 23 stopni. Mamy 3 pokoje, 4 dzieci. Płacę zgodnie z poprzednim rokiem zaliczkę za media miesięcznie. Ogrzewanie: ilość 2,62 GJ po 79,06 zł / GJ, czyli 207,14 zł. Opłata stała CO za mój metraż mieszkania po 1 zł czyli 64,90 zł. Dopiero zaczynam edukacje finansową dzięki twojemu blogowi. Wziąłem kredyt na 100% i ciężko mi się spłaca a teraz za mieszkanie płacimy 802 zł. Piszę do ciebie bo porównałem swoje koszty ogrzewania do twojego. Zastanawiam się czy coś może jest nie tak z ociepleniem budynku bo nie mogę uwierzyć że mamy taki dużo. Budynek jest z 2010 roku. Nie sądzisz że to dziwne?

Zacytowałem ten e-mail nie bez powodu. Stawka 79,06 zł za 1 GJ jest bardzo wysoka. Z wyższą w blokach jeszcze się nie spotkałem. Ja w jednym mieszkaniu mam stawkę 37,49 zł / GJ a w drugim 62 zł / GJ. Krótko mówiąc w obecnie zamieszkiwanym mieszkaniu płacę 2x mniej za każdy GJ niż Czytelnik, który także jest z Warszawy.

Skąd takie rozbieżności? Każda spółdzielnia mieszkaniowa lub wspólnota samodzielnie ustala stawki za ogrzewanie. Niektóre z bloków podłączone są do sieci centralnego ogrzewania miejskiego, a inne posiadają własne kotłownie. Od umiejętności negocjacyjnych zarządu tych spółdzielni oraz kontraktowanych ilości zależy, np. koszt gazu, którym “zasilane” są kotłownie.

Duży wpływ na koszty ogrzewania (w skali całego bloku) ma także wielkość przestrzeni wspólnych (które także są ogrzewane), sposób ocieplenia bloku oraz… to czy rozliczani jesteśmy indywidualnie, na podstawie indywidualnego licznika ciepła dla danego mieszkania, czy też ryczałtowo. W tym ostatnim przypadku użytkownicy ogrzewania nie muszą się niczym martwić, gdyż koszty ogrzewania całego bloku dzielone są pomiędzy wszystkich mieszkańców (np. proporcjonalnie do powierzchni mieszkania według tzw. PUM-ów – powierzchni użytkowej mieszkania).

Rozwiązaniem pośrednim jest stosowanie, tzw. podzielników ciepła – instalowanych na grzejnikach mierników (parowych lub elektronicznych), które mierzą na ile intensywnie korzystamy z grzejników. W teorii płacimy za to co zużyjemy. W praktyce jednak nie jest tak różowo. Mierniki te można próbować oszukiwać na różne sposoby i nawet jeśli my jesteśmy uczciwi, to niekoniecznie sąsiedzi muszą się zachowywać równie “fair”. Dodatkowo, wskazanie podzielników mają w praktyce tylko częściowy wpływ na wysokość opłat. Przykładowo może to wyglądać tak:

• Spółdzielnia, po zakończeniu sezonu grzewczego, wylicza całkowitą kwotę kosztów ogrzewania całego bloku.
• Następnie, np. 60% tej kwoty, dzieli na m2 mieszkania (PUM) i w ten sposób obciąża mieszkańców.
• Pozostałe 40% rozliczane jest według wskazań podzielników ciepła.

Proporcje mogą w każdej spółdzielni wyglądać inaczej (jeśli masz w domu zainstalowane podzielniki na kaloryferach, to warto sprawdzić sposób rozliczenia!), ale już z tego przykładu widać, że realnie nasze działania oszczędnościowe w zakresie ogrzewania, mają mały wpływ na całkowitą kwotę, jaką zapłacimy. Jeśli wszyscy mieszkańcy bloku będą się grzali tak jak dotychczas, a my zdecydujemy, że przez połowę sezonu grzewczego siedzimy w zimnie (załóżmy, że zużyjemy 50% tego co zazwyczaj), to z perspektywy wysokości opłat zaoszczędzimy ok. 20% kosztów ogrzewania. Duże poświęcenie, ale słaby efekt.

Sprawdź również darmowy program do rozliczania zużycia wody

Indywidualny licznik nieco zmienia sytuację

W lepszej sytuacji są te osoby, które mają indywidualne liczniki ciepła liczące ilość GJ zużytych przez wszystkie grzejniki w mieszkaniu. Wtedy sytuacja pod względem rozliczenia jest jasna:

• Spółdzielnia pobiera ryczałtową stawkę za m2 mieszkania na pokrycie kosztów ogrzewania przestrzeni wspólnych (klatki, piwnice, garaże itp.) – kwota na m2 mieszkania precyzyjnie wyliczana jest po rozliczeniu sezonu grzewczego.
• Spółdzielnia dokładnie rozlicza zużyte przez nas ciepło według wskazań licznika.

W takiej sytuacji nasze decyzje oszczędnościowe mają bezpośrednie przełożenie na wysokość opłat. Niemniej jednak należy pamiętać, że opłata ryczałtowa za ogrzewanie powierzchni wspólnych, także ma swój istotny udział w wysokości opłat.

Jak to wygląda w naszym przypadku? Najlepiej będzie posłużyć się wykresem.

Jak widać z wyliczenia według zużycia wynika, że przez 12 miesięcy (liczone od początku grudnia 2012 do końca listopada 2013 r.) zużyliśmy 26,13 GJ do ogrzewania mieszkania o powierzchni 120 m2, co kosztowało nas według zmiennych stawek 910,56 zł (obecnie 37,49 zł za GJ). To jest ta składowa kosztów ogrzewania, na którą mamy realny wpływ.

Do tej kwoty należy jeszcze doliczyć koszty ogrzewania powierzchni wspólnych, których wysokość wyliczana jest proporcjonalnie do wielkości naszego mieszkania. Sumaryczna kwota opłat z tego tytułu wyniosła przez 12 miesięcy łącznie 1070,68 zł (dla Waszej informacji moja spółdzielnia stosuje aktualnie stawkę 0,76 zł / m2 powierzchni mieszkania).

Reasumując: nasz łączny roczny koszt ogrzewania, to 1981,24 zł, przy czym wskazanie liczników w naszym mieszkaniu odpowiada za zaledwie 46% tej kwoty.

Dla dopełnienia obrazu podam także koszty innych mediów w okresie ostatnich 12 miesięcy:

• Woda = zużyliśmy 117,60 m3, co kosztowało nas 1793,32 zł, w tym:
  • Woda zimna = 71,14 m3 kosztujące 815,92 zł
  • Woda ciepła = 46,47 m3 kosztujące 977,40 zł
• Prąd = zużyliśmy 2482,70 kWh, co kosztowało nas 1494,72 zł

Jak widać w tym roku ogrzewanie było najdroższe, a sumarycznie media kosztowały nas 5269,28 zł – średnio 439 zł / m-c.

Dla porównania kosztów ogrzewania podam także stawki z innego z naszych mieszkań, które także zlokalizowane jest na Ursynowie w Warszawie:

• Opłata stała za ogrzewanie powierzchni wspólnych = 0,44 zł / m2 mieszkania
• Opłata za zużycie według indywidualnego licznika w mieszkaniu = 62 zł / GJ (aż 65% drożej niż w aktualnie zamieszkiwanym przez nas mieszkaniu!)

Jak widać rozbieżności potrafią być gigantyczne.

Zobacz także kalkulator zużycia wody

Trochę teorii, czyli oczywiste pytania

Zanim jeszcze przejdę do opisu sposobów zmniejszenia kosztów ogrzewania, to zrobię mały wykład teoretyczny. Da to podstawy do łatwiejszego zrozumienia sensowności porad podanych w dalszej części artykułu.

Przede wszystkim warto zrozumieć, w jaki sposób zachodzi wymiana ciepła w obrębie ogrzewanego pomieszczenia, jak i pomiędzy nim a “światem zewnętrznym”:

• Najbardziej oczywisty sposób to przekazywanie ciepła dyfuzyjnie, poprzez mieszanie się ciepłego i zimnego powietrza, np. podczas wietrzenia mieszkania, poprzez przewody wentylacyjne itp. Tu zasada jest prosta: znacznie łatwiej jest ogrzać pomieszczenie, z którego nie ucieka ciepłe powietrze, ani nie dostaje się do niego zimne powietrze, niż takie, w którym jest przeciąg 😉
• Przekazywanie ciepła poprzez ściany zewnętrzne i okna, a także poprzez podłogę i sufity. Właśnie dlatego, że tak się dzieje, to na ścianach zewnętrznych stosuje się izolację. Ale nie wszystko jest tak dobrze zaizolowane, np. podłogi i sufity w blokach w środkowych kondygnacjach zazwyczaj nie są dodatkowo izolowane, co ma swoje plusy i minusy. Zazwyczaj mieszkania środkowe, są w zimie cieplejsze i łatwiejsze do ogrzania, niż te skrajne. Ale tu dużo zależy od upodobań cieplnych sąsiadów 🙂
• Ciepło przekazywane jest także w postaci promieniowania podczerwonego – przez okna – i to w obydwu kierunkach. Jeśli na zewnątrz jest zimno i jednocześnie ciemno – a to standardowe warunki zimowe – to promieniowanie na zewnątrz (przez szyby) jest znacznie większe niż w drugą stronę, co wpływa wprost na wyziębianie pomieszczenia. O tym jak sobie z tym radzić – piszę poniżej 🙂
• Na dystrybucję ciepła w obrębie pomieszczenia, mają także wpływ ruchy konwekcyjne – czyli mówiąc inaczej naturalny obieg powietrza wynikający z różnicy ciężkości ciepłego i zimnego powietrza. Ciepłe powietrze jest lżejsze i unosi się do góry. Zimne znajduje się na dole pomieszczenia. I właśnie dzięki temu odpowiednio “obsługiwane” grzejniki doskonale wspomagają ruch powietrza. Zasysają od dołu zimne i oddają u góry cieplejsze powietrze. Tu warto zadbać przede wszystkim o to, aby nie zakłócać w istotny sposób tego naturalnego obiegu powietrza wokół grzejników.
• Nie należy zapominać, że oprócz grzejników, istnieją także inne źródła ciepła: my (ludzie), oświetlenie elektryczne, kuchenka itd.
• Sam grzejnik ogrzewa powietrze znajdujące się wokół niego poprzez promieniowanie. I dlatego tak duże znaczenie ma, żeby miał możliwość jego ogrzewania całą swoją powierzchnią.

No i skoro ta teorię mamy za sobą, to teraz kilka odpowiedzi na oczywiste pytania:

“Jak działa grzejnik?”

Trochę już napisałem powyżej. Zrób proste ćwiczenie: włącz maksymalne “grzanie”, poczekaj aż kaloryfer się nagrzeje, przyłóż dłoń na dole grzejnika i przejedź nią do góry. Czujesz, że u góry jest najcieplejszy? A teraz drugie ćwiczenie: otwartą dłoń ustaw kilka centymetrów nad grzejnikiem – czy czujesz jak ciepłe jest powietrze? A teraz przełóż tą samą dłoń pod grzejnik – poczujesz, że jest tam zdecydowanie chłodniej.

Zimne powietrze zbiera się na dole pomieszczenia. Grzejnik je ogrzewa, przez co staje się ono lżejsze i ucieka do góry. No to zastanów się jak zmniejszasz efektywność takiego ogrzewania, jeśli dół grzejnika jest zasłonięty…

“Jak działa podzielnik ciepła?”

Podzielnik ciepła, to taki mały miernik instalowany bezpośrednio na powierzchni grzejnika / kaloryfera. Na podstawie jego wskazań spółdzielnia dokonuje potem podziału całkowitych kosztów ogrzewania na poszczególne lokale. Generalnie spotyka się dwa rodzaje takich podzielników: parujące oraz elektroniczne. W tych pierwszych znajduje się specjalna ciecz, która powolutku paruje. Coraz rzadziej się je stosuje zastępując podzielnikami elektronicznymi, które mówiąc w dużym uproszczeniu mierzą różnicę pomiędzy temperaturą grzejnika, a temperaturą pomieszczenia. Im większa różnica, tym szybciej “bije” licznik.

Wiedząc to, co napisałem powyżej, zapewne już Wam się w głowie pojawiają pomysły, jak ewentualnie można oszukać taki licznik. Zanim jednak uwolnicie kreatywność, chcę przypomnieć ćwiczenie z przesuwaniem ręką po grzejniku (u góry cieplejszy, na dole chłodniejszy)… no właśnie. Podzielniki ciepła, aby prawidłowo naliczać zużycie ciepła, powinny być zainstalowane we wszystkich mieszkaniach dokładnie na tej samej wysokości na grzejnikach. Przesunięcie takiego podzielnika 10 cm w dół będzie już istotnie wpływało na wysokość wskazań…

“Dlaczego kaloryfer czasem grzeje pomimo, że jest skręcony do zera?”

Kiedyś jak byłem mały, to kaloryfery obsługiwało się łatwo. Jeśli chciałem żeby grzały, to rozkręcałem zawór na maksa. Jeśli chciałem żeby było zimne, to skręcałem do minimum. I tyle. Nigdy nie zdarzyło się tak, żeby przy zaworze skręconym do zera kaloryfer grzał. Ale to się zmieniło wraz z wprowadzeniem zaworów termostatycznych, które próbują być inteligentniejsze od “operatora”.

Zawór termostatyczny wcale nie musi się różnić wyglądem od normalnego “pokrętła”, ale mierzy on temperaturę pomieszczenia i automatycznie reguluje przepływ gorącej wody. I może się tak zdarzyć, że nawet jeśli zawór skręcony jest do zera, to grzejnik “hajcuje” na maksa. Dlaczego? Tu warto dobrze zrozumieć sposób działania takiego termostatu. Oczywiście głowice termostatyczne różnych producentów są różne, ale ja podam tutaj przykład zaworów, które mam w domu.

Moje zawory oznaczone są w kryptyczny, niewiele mówiący sposób: minimalne ustawienie to symbol gwiazdki, a potem są cyfry od 1 do 6. Logika podpowiada, że w minimalnym ustawieniu grzejnik nie ma prawa grzać. Ale tak nie jest. Producent dostarcza taki opis poszczególnych ustawień:

Co do oznacza? Że jeśli pokrętło skręcone jest do minimum, a jednocześnie temperatura w pomieszczeniu będzie niższa niż 6 stopni (granica tolerancji to zazwyczaj dwa stopnie Celsjusza), to głowica automatycznie uruchomi przepływ gorącej wody, żeby podgrzać pomieszczenie. Jest to tzw. zabezpieczenie przed zamarzaniem pomieszczenia.

Mechanizm teoretycznie inteligentny i działający na naszą korzyść, ale w praktyce – bardzo zawodny. Nie wiem jak u Was, ale u mnie większość grzejników umieszczonych jest bardzo blisko okna. W sypialni mam wysokie okno balkonowe i wysoki grzejnik, którego głowica została przez inteligentnych budowlańców umieszczona… 15 cm od dużego okna balkonowego i nie jest bezpośrednio niczym od niego osłonięta. Wystarczy w zimie lekko uchylić okno, aby strumień wpadającego, zimnego, minusowego powietrza “uderzył” bezpośrednio w głowicę grzejnika. Efekt? Choćby w pokoju było 30 stopni, to zimy strumień powietrza uderzający w głowicę, spowoduje, że grzejnik zacznie grzać na maksa – nawet jeśli zawór skręcony jest do minimum.

I w drugą stronę: jeśli w pokoju jest zimno, ale na parapecie postawimy lampkę z żarówką, która “wycelowana” będzie w głowicę termostatyczną rozkręconą na maksimum (u mnie ustawienie 6), to kaloryfery nie będą grzały, bo głowicy będzie wydawało się, że w pokoju są tropiki. O ile w tej sytuacji łatwo sobie poradzić, to w pierwszym przypadku (dmuchanie chłodem) może pomóc tylko solidne zaizolowanie z zewnątrz termostatu. Ale to nie jest żadne rozwiązanie na dłuższą metę…

Praktyczne sposoby obniżania kosztów ogrzewania

No to skoro znasz już teorię, to pora na kilkanaście porad w zakresie “higieny ogrzewania” i kosztów z tym związanych 🙂 Na początek odnośnie okien, potem samych grzejników, a na koniec inne porady. I dziękuję bardzo wszystkim z Was, którzy odpowiedzieli na moje pytanie na Facebooku 🙂

1. Uszczelnij okna, otwory itp.

Podstawowe założenie: nie wpuszczać do mieszkania zimnego powietrza (oczywiście, o ile tego nie chcemy). Warto zamknąć wszystkie okna i przejechać wokół nich dłonią, aby sprawdzić czy gdzieś nie wieje. Jeśli wieje, to warto dokupić uszczelkę i nakleić na brzeg futryny okiennej.

O uszczelnieniu ścian nie wspominam, bo w blokach raczej nie ma takiej możliwości. Ale jeśli, np. wierciliśmy dziurę na kabel do anteny satelitarnej itp., to także warto na zimę dodatkowo ją zaizolować.

2. Zakręć kaloryfery zanim zaczniesz wietrzyć mieszkanie.

Oczywiste prawda? Zwłaszcza jeśli rozumie się jak działa głowica termostatyczna. Szkoda żeby ze względu na obniżenie temperatury w pomieszczeniu, termostat doszedł do wniosku, że trzeba rozkręcić zawór na maksa, bo pozostawiłeś ustawienie wskazujące na to, że w pomieszczeniu ma być 23 stopnie.

Przed wietrzeniem skręć głowice do zera. Rozkręcisz je po zamknięciu okien.

3. Wietrz intensywnie, ale krótko – okna na oścież.

Doprowadzisz do wymiany powietrza w pomieszczeniu, ale jednocześnie nie ucieknie z niego zbyt dużo ciepła. Zimne powietrze, cięższe od ciepłego, wleje się przez otwarte okno jak fala do pomieszczenia i opadnie na dół wypychając jednocześnie ciepłe powietrze górą okna, ale okna nie są do zazwyczaj do sufitu. Kilkuminutowe wietrzenie wystarczy 🙂 Pomieszczenie nie zostanie całkowicie wyziębione, a jednocześnie będzie przewietrzone. A samą cyrkulację powietrza, już po zamknięciu okna, zapewni ruch konwekcyjny wymuszony przez grzejnik, który ponownie rozkręcisz.

4. Odsłaniaj okna, gdy jest słońce. Zakrywaj, gdy jest ciemno.

Pamiętasz, co pisałem o promieniowaniu podczerwonym? Jest ono mieczem obosiecznym. Jeśli świeci słońce, to warto odsłonić wszystkie firanki, zasłony, żaluzje i rolety i pozwalać światłu wpadać do pomieszczeń.

Jeśli jednak robi się ciemno, to warto maksymalnie zasłonić powierzchnię szyb. W tym przypadku przydają się wszystkie “blokady”, które wymieniłem wyżej. Nawet zastawianie parapetów jest “w cenie” (np. postawienie pudełek, obrazu – cokolwiek).

5. Nie zasłaniaj grzejników.

A propos zasłaniania okien: jeśli masz zasłony, to wiedz, że lepiej gdyby zakrywały one tylko okna, ale nie zasłaniały kaloryferów. Utrudnia to bowiem cyrkulację powietrza powodując, że “cieplny komin” tworzy się za zasłonami.

Analogicznie grzejniki nie powinny być też niczym zastawiane. W starszych mieszkaniach zdarzało się, że kaloryfery były obudowywane – to nie przyspiesza ogrzewania powietrza w pomieszczeniu. Wręcz przeciwnie – przy słabej cyrkulacji grzejniki muszą mieć wyższą temperaturę, co przekłada się na wyższy koszt ogrzewania.

6. Odpowietrz grzejniki.

Jeśli kaloryfer słabo grzeje przy maksymalnym nastawieniu, a jednocześnie w pokoju jest zimno, to być może trzeba go odpowietrzyć. W nowych grzejnikach operacja jest prosta. Szmata do jednej ręki, śrubokręt do drugiej. Pokrętło do odpowietrzania ma nacięcie dla śrubokrętu i znajduje się zazwyczaj na przeciwległym końcu grzejnika niż głowica (pokrętło). Szmatę podstawiasz od dołu obejmując końcówkę, drugą ręką odkręcasz śrubę odpowietrzającą, syk uciekającego powietrza, zaczyna lecieć gorąca woda (na szmatę), zakręcasz śrubę. To wszystko.

7. Zastosuj folię odbijającą ciepło.

W marketach budowlanych można kupić srebrną folię, którą można zamontować na ścianie za kaloryferem. Spełnia ona dwie funkcje: odbija promieniowanie cieplne umożliwiając efektywniejsze nagrzewanie powietrza przepływającego między grzejnikiem a ścianą, i z drugiej strony stanowi izolację ograniczającą wypromieniowywanie ciepła w ścianę zewnętrzną budynku, która z założenia jest chłodniejsza.

8. Zamykaj drzwi pomiędzy pokojami.

W chłodne dni warto zamykać drzwi między pokojami po to, by ograniczyć przeciągi i wymianę powietrza z chłodniejszymi pomieszczeniami.

9. Spędzajcie czas wspólnie.

Zamiast siedzieć w swoich pokojach, spędzajcie zimne dni wspólnie. W połączeniu z poprzednim punktem umożliwia to grzanie tylko w jednym pomieszczeniu, podczas gdy w pozostałych utrzymywana jest minimalna temperatura.

Wspólne spędzanie czasu ma jeszcze jeden pozytywny aspekt: każdy człowiek grzeje 🙂 więc im więcej osób znajduje się w jednym pomieszczeniu, tym mniejsze jest zapotrzebowanie na ogrzewanie kaloryferami. Oczywiście poza plusami może mieć to też swoje minusy 😉

10. Cieplej się ubieraj.

Zima to jednak zima. Każdy stopień różnicy w temperaturze pomieszczenia oznacza wzrost lub spadek kosztów. Zamiast chodzić w krótkim rękawku i doprowadzać temperaturę, np. do 24 stopni, warto założyć na siebie coś nieco cieplejszego i zadowolić się, np. 21 stopniami. Oszczędności będą zauważalne.

11. Idziesz spać? Zakręć kaloryfery.

Po pierwsze: zazwyczaj w niższej temperaturze lepiej się śpi. Kołdra i wystarczy 17-18 stopni. Co za tym idzie – warto zakręcić kaloryfery we wszystkich pomieszczeniach, w których nie śpimy i ograniczyć ogrzewanie, w tym pokojach, w którym pogrążamy się w ramionach Morfeusza 😉

12. Wychodzisz z domu? Zakręć kaloryfery.

Truizm. I skoro już wiesz, że głowice termostatyczne nie pozwolą mieszkaniu zamarznąć, to śmiało możesz skręcić je “do zera”. A jeśli lubisz mieć ciepło, gdy przychodzisz do domu, to masz dwie opcje: albo zostawisz głowice pozostawione na innej pozycji niż 0, albo warto zastosować głowice z programatorem czasowym (tzw. głowice elektroniczne) – koszt pojedynczej zaczyna się od ok. 100 zł. Jeszcze wyższą szkołą jazdy są głowice wyposażone w możliwość bezprzewodowego programowania i sterowania.

13. Ogrzewaj się ciepłem sąsiadów.

Jeśli masz mieszkanie w środku bloku i jednocześnie lubisz niskie temperatury, to może się okazać, że nawet nie grzejąc będziesz mieć wystarczająco ciepło w mieszkaniu. Jest to też powód, dla którego nie musisz się martwić o nadmierne wychłodzenie mieszkania w sytuacji opisanej w punkcie 11.

Ciepło przenika także przez podłogi i sufity. Jeśli sąsiad pod Tobą lubi tropiki, to jesteś w komfortowej sytuacji i w zasadzie możesz korzystać z taniego “ogrzewania podłogowego”. I w analogiczny sposób Ty ogrzewasz swoich sąsiadów. My przykładowo mamy pod sobą niezamieszkane mieszkanie i jestem święcie przekonany, że moje koszty byłyby niższe, gdybym nie miał tak zimnej podłogi.

14. Masz zimną podłogę? Zastosuj ciepły dywan.

Przy podłodze jest najzimniej, pamiętasz? No to banalna porada, ale mi jako zmarzluchowi się sprawdza: siedząc na krześle kładę nogi wyprostowane na drugim krześle. Te kilkadziesiąt centymetrów robi różnicę.

Można również oczywiście stosować dywany, pledy itp. – coś co przynajmniej trochę izoluje. A najlepsze są pewnie ciepłe kapcie 🙂

15. Dbaj o koszty ogrzewania przestrzeni wspólnych.

Mieszkasz w bloku, wchodzisz do klatki i czujesz uderzające ciepło? Może jest za ciepło i należałoby nieco skręcić grzejniki na klatce schodowej? A może ktoś otworzył okno na klatce, a grzejniki “hajcują ile fabryka dała”? Wiem, że może się wydawać, że taki spontaniczny gest niewiele zmienia, ale naprawianie świata warto zaczynać od siebie, a nie oglądać się na innych. Nie kosztuje Cię to wiele energii życiowej, a możesz obniżyć nieco koszty dla wszystkich.

Wyłącz lenia! Od nic-nie-robienia, Twój świat się nie zmienia 😛 <– Tweetnij to!

16. Pomyśl o alternatywnym dogrzewaniu

Czasami najprostsze rozwiązania są na wyciągnięcie ręki. Być może posiadasz w domu biokominek, być może płacisz w zryczałtowany sposób za gaz – co umożliwia dogrzewanie za pomocą kuchenki i piekarnika, a być może nie wszystkie grzejniki masz rozliczane w ten sam sposób. Warto korzystać z dostępnych możliwości wszędzie tam, gdzie nie odbywa się to z naruszeniem zasad.

17. Jeśli masz w domu “piony grzewcze”, to nie zakrywaj rur.

W nowym budownictwie przewody grzewcze rozprowadzane są w podłodze i wychodzą tuż obok grzejników. W starym budownictwie główne rury grzewcze w pokojach i łazienkach rozprowadzane są pionowo i od nich odchodzą poziome rurki do grzejników. Jeśli nie mieszkasz na ostatniej kondygnacji, to nawet przy skręconych do zera grzejnikach, powinieneś mieć od tych rur całkiem dużo ciepła. I dlatego nie warto ich niczym zakrywać.

18. A może by tak poćwiczyć?

Znowu banał, ale… nic mnie tak nie rozgrzewa jak kilkadziesiąt pompek 🙂 Czasami siedzę przy nagrzanych kaloryferach, a mimo to jest mi chłodno. Wystarczy jednak trochę ćwiczeń żeby chciało mi się wietrzyć mieszkanie 😉

Inne pomysły?

Na mojej liście uwzględniłem tylko te pomysły, które nie są wątpliwe etycznie lub po prostu nielegalne. Niektórzy kombinują z izolacją cieplną podzielników – tak aby zafałszować ich wskazania. Słyszałem też o takim sposobie, w którym posiadacze pionów grzewczych, mocują na rurach własne konstrukcje metalowe i robią sobie takie pionowe grzejniki przejmujące ciepło z rur i powiększające powierzchnię grzewczą.

Zachęcam także do odwiedzenia dwóch zaprzyjaźnionych blogów, które także poruszały tematykę oszczędzania na ogrzewaniu. Dawno temu pisał na ten temat Krzysiek z Metafinanse.pl oraz nie tak dawno Wolny z WolnymByc.pl. Polecam 🙂

Jeśli macie jakieś dodatkowe pomysły, to zapraszam do ich wymieniania w komentarzach. A ja tymczasem dziękuję za przeczytanie tego artykułu i nieustająco zachęcam do dzielenia się ze znajomymi informacją o istnieniu mojego bloga. Wielkie dzięki! Miłego dnia 🙂