Książka „Jak zadbać o własne finanse?” – praktyczny plan wychodzenia z długów i zarządzania domowymi finansami

Odpowiem na pytanie drugie, ponieważ prowadzę budżet domowy. Największym wyzwaniem była systematyczność i dyscyplina. Siadanie raz w miesiącu i spisywanie transakcji z 3 różnych kart, spisywanie przelewów, szukanie rachunków – to sprawiało, że zamiast spędzić kilka godzin w niedzielne popołudnie przy Excelu wolałem temat olać. Zmiana nastąpiła, gdy podszedłem do tematu inaczej. Zapisywanie transakcji na bieżąco, pozwoliło mi zminimalizować czas potrzebny na to zadanie pod koniec miesiąca. Najpierw był notes, potem smartfon i dedykowana aplikacja. Stąd krótka droga to wygodnych raportów, które pokazały gdzie ucieka najwięcej, jaki budżet dla poszczególnych kategorii jest rozsądny i jak uzdrowić! Dziękuję, bez motywacji z tego bloga nic z tych rzeczy by się nie wydarzyło.

Odpowiedz

Odpowiedź na pytanie konkursowe:
Nie prowadzę, jeszcze pełnego budżetu domowego, ale już robię krok w tym kierunku. Mianowicie zapisuje i zbieram wszystkie paragony, i pod koniec miesiąca patrzymy ile zostało wydane na żywność, czy też inne wydatki.
Muszę się bardziej zmotywować aby planowanie zacząć z wyprzedzeniem.

Odpowiedz

Nie prowadzę budżetu domowego ponieważ zawsze wydawało mi się to zadaniem skomplikowanym, do wykonania któego potrzebna jest głębsza wiedza ekonimiczna. Powodem było również przekonanie że bez budżetu można sobie poradzić i nie wpaść w długi, co okazało się nieprawdą 🙂

Odpowiedz

Jeśli nie prowadzisz jeszcze budżetu domowego

Przedewszystkim brak czasu(wymówka)
Nikt ze znajomych nie prowadzi i może dlatego nie mam żadnego argumentu do zmiany.
Nie mam żadnego praktycznego argumentu do prowadzenia

Odpowiedz

Zdecydowanie największym wyzwaniem jest dla mnie konsekwencja – za podstawę uznałem konieczność przeanalizowania struktury wydatków. W tym celu konieczne było zebranie na przestrzeni co najmniej miesiąca szczegółowych informacji na co ile wydaję. Dokładnie, bez pomijania niczego, bo nie miało by to sensu. Gdy to się już uda zrobić, to staje się przed kolejnym sprawdzianem konsekwencji i silnej woli – pilnować podjętych na bazie tej analizy decyzji. Zwłaszcza w tych najbardziej kuszących momentach, składających się w największym stopniu na wydatki, które stanowią lwia część możliwej do zaoszczędzenia kwoty – wyjścia ze znajomymi na miasto i zakupy (zarówno te droższe ale i rzadsze, ale i te częstsze – spożywcze).

Odpowiedz

Bardzo chętnie przecztałbym taką książkę. Oszczedzanie to dla mnie nowy temat i różnie z tym moim oszczędzaniem bywa. Na pewno potrzeba dużo samozaparcia i odrobinę wolnej (dobrej) woli.
Regularnie śledzę Twojego bloga i trochę dziwi mnie, że to nie Ty popełniłeś ową pozycję, Michale.
Choć większość literatury i prasy cytuję elektronicznie to muszę przyznać, że taką książkę łatwiej byłoby czytać do poduszki.
Pozdrawiam

Odpowiedz

budżet domowy to fundament myślenia o przyszłości własnej i najbliższych; prowadzę go od wielu lat, najbardziej zirytowało mnie jak bezsensownie wypływają środki na coś co było ważne kiedyś a dzisiaj przestaje odgrywać takie istotne znaczenie (polisy na życie); tak czy siak uczymy się przez całe życie 🙂
Tomasz

Odpowiedz

Hej,obecnie jestem dwa lata po studiach. Dość szybko po nich ( a w zasadzie jeszcze w trakcie) musiałam zadbać o samodzielne utrzymywanie się w Warszawie, także system budżetu domowego był nieodzowny – oczywiście nie korzystałam z żadnego poradnika,nie przyszło mi to do głowy,wiec robię to na czuja 🙂 idzie mi całkiem nieźle gdyż w ‚typowym’ miesiącu potrafię tak spiąć wydatki, ze odkładam około 70-75% swoich zarobków ( i żeby nie było- zarabiam przeciętnie). Największym problemem były ‚niezaplanowane wydatki’, których nie da się uniknąć ale można zapobiec kłopotom z nimi związanymi – o sposobach dowiedziałam się już z tego bloga :)Choć wyzwaniem w tym wypadku jest szczegółowe zapisywanie – nie zawsze wychodzi tak dokładnie jakby się chciało – staram się jednak dążyć do „doskonałości” :). Problemem mogły być tez małe zarobki,jednak system dorobienia poza godzinami sprawdza się rewelacyjnie 🙂 Dzięki temu mam więcej środków na niektóre przyjemności oraz bezpieczeństwo w razie utraty pracy. Myślę, ze z czasem wprowadzę więcej modyfikacji 🙂 Pozdrawiam ! 🙂

Odpowiedz

Korzystając z okazji polecę aplikację YNAB i materiały edukacyjne dostępne na ich stronie – metoda wydaje się bardzo podobna do sposobu budowania domowego budżetu jaki opisał Marcin Iwuć na swoim blogu. Na swoim przykładzie mogę powiedzieć, że jest skuteczna i pozwala mi zaoszczędzić więcej.

Jeszcze protip do zastanawiających się(ciężko nie ulec po tylko reklamach* ;D) nad kupnem książki – sfinansuj zakup ze sprzedaży książek które kurzą się na półce i nigdy do nich nie wrócisz. Rada chyba pierwotnie dotyczyła zakupu zabawek dla dzieci, ale w tym przypadku też działa.

* jednym z zalecanych sposób ograniczania wydatków jest unikanie reklam ;>

Odpowiedz

Dwa lata temu zacząłem swoją drogę w świadomym zarządzaniu finansami od zbierania paragonów. O ile szybko stało się nawykiem ich zbieranie to do dziś kuleje regularne ich spisywanie. Drugim istotnym problemem na jaki napotkałem jest odpowiednie wyważenie odpowiedniego poziomu szczegółowości w podziale wydatków na kategorie. Do dziś nie znalazłem złotego środka. A Wy?

Odpowiedz

Prowadzę budżet domowy już jakiś czas, na tyle długo, żeby mieć jakieś refleksje na ten temat i na tyle krótko, żeby pamiętać trudne początki.
Trudności były i są zawsze: brak konsekwencji oraz lenistwo. I patrząc po komentarzach sporo ludzi boryka się z tym samym.
Ja chciałam odnieść się raczej do dwóch sposobów, dzięki, którym pokonałam swoje słabości w tej dziedzinie.
Korzystałam ze starej jak świat metody kija i marchewki.
Kijem u mnie jest strach przed przyszłością, nie tylko finansową i aby go pokonać należy rozeznać się dobrze w tym co posiadamy aby tworzyć plany b. Po prostu nie można pozwolić sobie na niewiedzę, ile mamy na co wydajemy i jakie mamy potrzeby.
Marchewka w moim przypadku to radość z rosnących oszczędności, z tego, że nad czymś panuję i z ograniczonego kredytu (wiem, że to zabawne ale cieszę się z tego, że tak nadpłaciłam kredyt, że nawet jakbym straciła pracę to na kredyt i na życie zarobiłabym w jakiejkolwiek pracy). Każdy musi znaleźć marchewkę i kija na siebie i w chwilach słabości przypominać sobie albo jedno albo drugie. Panowanie nad własnymi finansami naprawdę sprawia satysfakcję, czego wszystkim czytelnikom życzę:)

Odpowiedz

Nie prowadzę budżetu domowego ponieważ …
Nie wiedziałam jak ugryźć ten budżet domowy. Jak zacząć, kontynuować i przede wszystkim jak wyciągać wnioski z zebranych danych?? Bo przecież samo wklepanie rachunków do pliku excel to nie wszystko, prawda? 🙂 Zawsze było za mało czasu, żeby usiąść i się do tego konkretnie przygotować. Obecnie jestem w 5 miesiącu ciąży, niestety na zwolnieniu, więc mam aż za wiele wolnego czasu na czytanie i dokształcanie, więc książka w tym temacie byłaby zbawienna, tym bardziej jeśli poleca ją osoba tworząca ten blog.

Dotąd nie czułam tak dużej odpowiedzialności za finanse w domu, ale odkąd pojawił się synek (2-latka), a córeczka jest w drodze, czuję dużą potrzebę uporządkowania tej sfery naszego życia, gdyż będzie ono wpływało także na nasze pociechy, niczego obecnie nieświadome.

Życzę powodzenia wszystkim, którzy prowadzą luz chcą zacząć prowadzić budżet domowy.

Pozdrawiam ciepło,
Anets

Odpowiedz

Hej, Michale! Ten post to jak gwiazdka z nieba dla mnie.

W tej chwili nie prowadzę budżetu domowego, ponieważ nie dysponuję własnymi pieniędzmi – mieszkam z rodzicami i nie mogę pójść do pracy ze względu na… podatki 😀 Za to zeszły rok akademicki skończyłam 700 zł na minusie… i to pomimo znalezienia pracy na pól etatu na ostatnie 2 miesiące! Teraz mam 20 lat, urlop dziekański i obawę, jak dam sobie radę z ogarnięciem budżetu od października. Bardzo chciałabym przez najbliższe kilka miesięcy uporządkować wszystkie sprawy związane z planowaniem budżetu, może odłożeniem paru groszy „na czarną godzinę”. Wejść w to nowe życie na nowym kierunku studiów z nowym podejściem. Myślę, że ta książka mnie – jako młodej osobie dopiero rozpoczynającej swoją drogę do finansowej niezależności – pomoże uniknąć wielu błędów. Byłoby super, gdybyście Panowie zechcieli jeden egzemplarz przekazać dla mnie 🙂

Pozdrawiam cieplutko!

Odpowiedz

Cześć,
odpowiem na pytanie drugie:
budżet domowy prowadzę od lipca 2010 roku i używam do tego celu darmowego programu „Account Xpress Lite”. Doskonale sprawdza się on dla moich potrzeb. Największym wyzwaniem było dla mnie odpowiednia kategoryzacja wydatków i dochodów, model ten zmieniał się przez kolejne miesiące. W dużej mierze polegałem na intuicji, ale bardzo pomógł mi też Twój wpis Michale na temat jakie kategorie Ty posiadasz. Mam też dwie rady dla wszystkich, dla których systematyczność jest problemem.
1. Nie ma (dla mnie) zbyt dużego sensu w rozbijaniu różnych kategorii na coraz mniejsze. Dzięki temu nie będziecie musieli skrupulatnie przepisywać każdej pozycji z paragonu, będzie można w wielu przypadkach po prostu przepisać kwotę.
2. Wyrobiłem sobie nawyk systematyczności. Codziennie otwieram mój programik na 5-10 min i uzupełniam wydatki. Jest to u mnie już nawyk, tak jak dla wielu np, bieganie wieczorem.
Zdecydowanie polecam wszystkim niezdecydowanym.

Odpowiedz

Witam,
Prowadzę budżet domowy od 4 lat. Zaczynałam jako singielka wynajmująca pierwsze mieszkanie i próbująca ogarnąć tematykę domowych przychodów i rozchodów – poprzednie pokolenia księgowych i ukończone studia z zarządzania miały ułatwić to zadanie.
W praktyce bywało różnie. Pamiętałam, że moja mama zapisywała wszystkie wydatki w zeszycie. Nie było tam kategorii tylko wszystkie wydatki na poszczególne produkty z każdego dnia. To było zbyt szczegółowe i czasochłonne. Nawet prowadzone w arkuszu kalkulacyjnym.
Wprowadzenie kategorii było dużym ułatwieniem i oszczędnością czasu jednak kategoria „INNE” był i jest zmorą do dnia dzisiejszego.
Obecnie do prowadzenia budżetu używam kontomierza i krzyżowo posługuję się wiedzą i materiałami zdobytymi z cyklu „zaplanuj budżet domowy” (bardzo dostępna wiedza).
Dzięki temu razem z mężem zaczęliśmy oszczędzać i mamy nadzieję, ze wkrótce gdy na świecie pojawi się nasza córka nie będziemy mieć problemu by dobrze inwestować oszczędności w jej i naszą przyszłość.
Dla nas wspólnym mianownikiem w każdym działaniu jest „konsekwencja” 🙂

Odpowiedz

Książkę już mam i przeczytałam w jeden (długi 🙂 ) wieczór. Ciężko się od niej oderwać. To najlepszy poradnik, jaki do tej pory czytałam i faktycznie Michale, bardzo spójny z treściami, jakie opisujesz na Twoim blogu. Nareszcie ktoś zaczął dbać o naszą finansową edukację i dzięki ludziom takim jak Ty i Marcin przestajemy być bezbronni.

Odpowiedz

Budżet zacząłem prowadzić od grudnia ubiegłego roku i jak pewnie większość z komentujących zaczynałem od EXCELa. Dużym wyzwaniem na początku było zapamiętanie każdego wydatku, bo jak wiadomo ciężko jest mieć w głowie butelkę wody wypitą na mieście. Kolejnym wyzwaniem jest niesystematyczność wydatków i przychodów ze względu na mój status studenta… Czasem trzeba trochę „oszukiwać”
I przychody wpisać o parę dni później, żeby wychodziły w tym samym miesiącu co rachunki za mieszkanie. Czasem też z nie wiadomo jakich powodów albo parędziesiąt złotych jest więcej albo mniej, dlatego na początku miesiąca sumuje złotówki z każdego miejsca (gotówka, bank, serwisy i inwestycje). Tym sposobem zawsze zaczynam od stanu rzeczywistego.
Problem który mi na razie bardzo nie doskwiera ale w przyszłości może być kłopotliwy to inwestycje. Nie wiem jeszcze jak je rozgryźć. Część środków mogę wypłacić, część nie, czasem są to ryzykowne rzeczy, które mogą namieszać w portfelu. Może spróbuję z tworzeniem kolumn: pasywa, aktywa, zamrożone, wolne, wydatki, przychody. Ale na tą chwilę mój prosty schemat z 4 grupami wydatków i 3 przychodów mi wystarcza.

Pozdrawiam.

Odpowiedz

Prowadzę budżet, więc punkt drugi jest dla mnie.
Do uporządkowania wpływów i wydatków nakłoniła mnie strata pracy i rozpoczęcie własnej działalności. Dopóki pracowałam na etacie zarabiałam regularnie całkiem przyzwoite pieniądze i nie odczuwałam specjalnej potrzeby kontrolowania przepływu finansów, bo (bez specjalnej rozrzutności co prawda) na wszystko wystarczało bez zmartwień. Zdarzało się, że rachunki płaciłam dopiero wtedy, kiedy przypominano mi o tym uprzejmym, choć niepozbawionym nacisku pismem – razem z odsetkami karnymi. Gdyby ktoś wtedy zadał mi pytanie ile miesięcznie wydaję na przykład na żywność to… cóż, nie byłabym w stanie tego określić.
Pewnego dnia nasza firma, decyzją zagranicznego właściciela, została zlikwidowana, a ja wylądowałam w „prawdziwym świecie”. To był moment przełomu, który uświadomił mi, że po pierwsze trzeba zacząć oszczędzać, a po drugie – zorientować się, jakie pieniądze tak właściwie są niezbędne, by przeżyć miesiąc.
Na początku były własnoręcznie konstruowane tabele w excelu, które miały tę zaletę, że były doskonale spersonalizowane (a jakże, w końcu sama w drodze prób i błędów dostosowywałam je do swoich potrzeb), więc świetnie spełniały rolę, ale jednocześnie były czasożerne i wymagały żelaznej systematyczności. W oparciu o nie działałam przez około półtora roku, ucząc się kontroli wydatków i planowania obejmującego okres dłuższy niż do najbliższego weekendu.
Po pewnym czasie tabele stały się mocno rozbudowane i straciły na swojej czytelności i elastyczności. To był moment, kiedy postanowiłam porozglądać się za jakimś narzędziem, które mogłoby je zastąpić. Nie wiem, czy wolno tu wymieniać konkretne nazwy, więc powiem tylko, że „przesiadłam się” na dostępną online wersję programu na literę „K” (i tak właśnie wygląda jego logo). Korzystam z niego od ponad roku i muszę przyznać, że dla moich potrzeb sprawdza się świetnie. To jest platforma, która łączy w sobie możliwość kontrolowania kont, kart, kredytów; przypomina o nadchodzących wydatkach, pozwala na ustalanie budżetów na poszczególne kategorie wydatków, ostrzega przed przekroczeniami założeń. Dla mnie – super.
Z perspektywy czasu muszę przyznać, że decyzja o poważnym potraktowaniu budżetu była jedną z lepszych, które podjęłam w ciągu ostatnich trzech lat. Dziś nie mam już problemu z określeniem tego, na co właściwie znów rozeszły te wszystkie pieniądze, które jeszcze przed chwilą tu przecież były 😉

Co było najtrudniejsze? Z technicznego punktu widzenia – nic. Z punktu widzenia charakterologicznego – o dziwo też (chociaż jako żywo nie podejrzewałam siebie o to, że z taką łatwością przyjdzie mi narzucenie sobie systematyczności).
Do łatwych natomiast na pewno nie zależało uświadomienie sobie, ile pieniędzy w międzyczasie rozeszło się w niebyt przez chaos w finansach i brak zainteresowania bilansem przychodów i wydatków.

Odpowiedz

Muszę przyznać, iż kilkukrotnie podchodziłem do tematu budżetowania od 2006 roku gdy w moje ręce wpadł MS Money i polski Menadżer Finansów. Wcześniejsze próby kończyły się zawsze po kilku miesiącach, gdy okazywało się, że na dobrą sprawę nie ma czym zarządzać. Ostatnia i aktualnie ciągle aktywna próba podjęcia tego tematu wynikła zarówno z konieczności i chęci uporządkowania przepływów pieniędzy z wielu źródeł do wielu „celów” oraz pod wpływem artykułów Michała. Ale do sedna… Najwięcej problemów sprawia personalizacja drzewa kategorii tak, aby wprowadzanie poszczególnych transakcji nie było kłopotliwe, ale co chyba ważniejsze, tak aby prowadzenie późniejszych statystyk dawało realny, przejrzysty obraz sytuacji ekonomicznej gospodarstwa, który można następnie wykorzystać do likwidacji „szerokich gardeł”, poszukiwania źródeł oszczędności oraz jako materiał pod budowę dobrego budżetu na kolejny rok. Na początku pracy z domowymi finansami zdarzało mi się wielokrotnie przenosić transakcje pomiędzy kategoriami, zakładanie nowych i usuwanie zbyt rozbudowanych gałęzi, jednak z czasem sytuacja się ustabilizowała i ostateczny wynik jest dla mnie ekonomicznie zadowalający. Polecam każdemu, kto chciałby zobaczyć gdzie tak naprawdę idą domowe pieniądze – wyniki często zaskakują.

Odpowiedz

Jestem budżetową świeżynką, bo tak naprawdę ogarniamy finanse bardzo niedawnego niedawna, więc myślę, że mogę odpowiedzieć na jedno i na drugie pytanie. Mimo, że chęci i poczucie potrzeby ogarnięcia naszych rodzinnych finansów nękały mnie od jakiegoś czasu, przerażała mnie ilość aspektów, które musiałabym wziąć pod uwagę, by to wszystko miało ręce i nogi. Nasze domowe finanse są silnie powiązane z firmowymi (prowadzimy spółkę cywilną z mężem i nikogo nie zatrudniamy) i na odwrót i póki co nie mamy możliwość odseparować całkowicie jednych od drugich. Mimo, że pozornie było wszystko w porządku, wpadaliśmy w spiralę zadłużenia, a najwyraźniej dotychczasowe postępowanie nie było słuszne. Postanowiłam wziąć byka za rogi i fakty na klatę. Nie powiem, ten blog bardzo mi pomógł jak zacząć i od czego (Dziękuję!). Jeszcze zanim tak naprawdę zaczęliśmy spisywać wszystko, zaczęłam od „treningu rodziny” w przynoszeniu paragonów. Byłam małą męczyduszą w tej kwestii, ale teraz mam pewność, że każdy paragonik (albo info o wydatku) jest przyniesiony i odłożony do paragonikowego pojemniczka.
Największym wyzwaniem był sam początek i systematyczność. (Aż wstyd się przyznać, ale w tej kwestii, ani ja ani mąż nie jesteśmy najlepszymi przykładami dla dzieci :/)
• Ogarnięcie kont, co, gdzie, ile % i jakie korzyści z którego (nigdy nie zwracaliśmy na to uwagi – potrafiliśmy przelewy robić z konta, w którym doliczano nam za każdym razem opłatę, zamiast z tych darmowych)
• Spisanie listy wszystkich kosztów. Z pamięci byłam w stanie wymienić podstawy dotyczące domu/firmy/członków rodziny, ale pewnym momencie musiałam sięgnąć do historii przelewów i okazało się, że kosztów jest znacznie więcej (zwłaszcza takich pomniejszych, które umykały. Nie wiem czy wszyscy tak mają, ale wcześniej całkowicei te drobnostki jak opłaty za kartę, konto, przelewy – choć obciążały nas co miesiąc).
• Opanowanie programu (korzystam z poleconego Microsoft Money), ustawienie wszystkich kategorii i funkcji, zresztą wciąż odkrywam nowe 
Dzięki tylko tym powyższym, znalazłam już parę miejsc w których można ograniczyć ucieczkę pieniędzy, więc jestem pełna wiary, że dzięki zagłębianiu się w finansową całość znajdę kolejne sposoby na zapanowanie nad utratą pieniędzy.
Następny etapem będzie dokładne przyjrzenie się naszym kredytom i ustalenie planu.
Moja głowa jest pełna pomysłów teraz, bo zaczynam myśleć nie tylko o oszczędzaniu, ale i o pomnażaniu tego co mamy, ale wiem, że muszę się skupić konkretach. Najpierw fakty i plan działania. Mam nadzieję, że moje dotychczasowe wysiłki nie pójdą na marne i choć nie będą to efekty natychmiastowe dadzą nam odetchnąć finansowo w przyszłości. Wstyd się przyznać, ale do tej pory pieniądze jak czas potrafiły naprawdę przemykać nam przez palce i uważałam to za normę. Dopiero teraz widzę, że może być inaczej.

Odpowiedz

Witam gorąco.

Odpowiedź:

Pytanie konkursowe…skłoniło moje myśli do szaleńczego galopu. Dlaczego? Otóż nie prowadzę jeszcze własnego budżetu tylko…no właśnie zupełnie nie rozumiałam jaki jest tego powód. Po dłużyszym zastanowieniu…już wiedziałam. Pieniądze zawsze kojarzyły mi się z czymś brudnym…koniecznym…z bólem i troską. Stwierdzenie: „pieniądze nie są złe” wywróciło mój pogląd go góry nogami. Dziękuję Wam za to.

Odpowiedz

Prowadzę budżet domowy:

opisz, co jest lub było dla Ciebie największym związanym z tym wyzwaniem?

1. Największym wyzwaniem jest zwiększenie możliwości odkładania większych pieniędzy i chciałbym poznać sposoby realizacji tego.
Oczywiście pierwszym podstawowym sposobem jest podwyższenie dochodu… (cały czas się staram to robić czyli szukać nowych źródeł dochodu.)
Druga rzecz to obniżanie wydatków, na pewno dało by się mniej „używać”, mniej „korzystać”…
Ale co jeszcze? Jakie są sposoby na to by zwiększyć możliwość odkładania.

W moim przypadku po około roku kontrolowania budżetu zaczął mi się on „dopinać” i teraz chcę przełożyć to na większe możliwości odkładania.
2. Wyzwanie mam jeszcze z usystematyzowaniem wpisywania „wydatków codziennych”, gdyż to zabiera mi najwięcej czasu i tego jeszcze nie ogarniam ale myślę, że wyklaruje się i to.

Gdzie pojawiły się problemy oraz czy i w jaki sposób sposób radzisz sobie z nimi?

Problemy pojawiły się przy systematyczności wprowadzania wydatków i dochodów.
Ale już wypracowałem sobie pewien system tzn staram się robić opłaty w jednym czasie tak by wprowadzać hurtem wydatki.
A przychód wpisuję zawsze na bieżąco w dniu otrzymania lub w dniu następnym.
Kontrole majątku robię zawsze raz w miesiącu co jest moim zdaniem wystarczające.

Pozdrawiam
Łukasz

Odpowiedz

Budżet domowy to zbyt duże wyrażenie, bo prowadzę budżet studencki, zarobki, pomoc rodziców, wydatki i inne. Po wyprowadzce z domu stworzenie excela, który pomoże mi się odnaleźć w samodzielnym utrzymaniu to kluczowa sprawa.

Odpowiedz

Witam,
przyznam się, że jestem uzależniona od Twojego bloga. Zaglądam chyba codziennie, przesłuchuję podcasty, przeglądam raporty i czytam nowe wpisy.
Chciałabym Ci podziękować za to, że zmobilizowałeś mnie do uporania się z moimi długami, do planowania budżetu oraz do samodyscypliny. Tak, prowadzę budżet domowy od dwóch miesięcy. Przyznam, że dzięki formie pisemnej (w moim przypadku „excelowej”) łatwiej mi to wszystko ogarnąć. Największym wyzwaniem dla mnie jest przekonanie mojego męża do wspólnego działania. Pieniądze wydaje łatwo, nie spłaca zaległości w terminie, przez co zrobiły nam się duże zaległości w opłatach za media i w spłaceniu kart kredytowych. Udało mi się, jak na razie, przekonać go do zbierania paragonów i wydawania mniej pieniędzy na jedzenie na mieście (więcej gotuję w domu ;)) Dzięki za 101 sposobów oszczędzania i zarabiania. Twój blog jest dla mnie wsparciem do tego, by wyjść z długów, zbudować fundusz bezpieczeństwa i zacząć inwestować.
Spisałam też kilka celów – marzeń, które spełnię, gdy już będę wolna od długów. Pozdrawiam 🙂

Odpowiedz

Witam,
Ja z dumą mogę powiedzieć, że po długim boju wreszcie zacząłem prowadzić budżet. Co było dla mnie przeszkodą? Systematyczność, oraz kwestia wspólnego konta i wynikających z tego problemów z współpracą. Po licznych podejściach do Excela i różnych aplikacji, wreszcie znalazłem taką, która pozwala na synchronizowanie ‚w locie’ wraz z współposiadaczką konta, oraz ustawienie limitów i czytelnych kategorii, a w razie potrzeby mam dostęp do systemu również z przeglądarki, co jest wygodniejsze w analizie. Więc rozwiązanie idealnie, wydatki wpisuję zaraz po ich wykonaniu, a planuje w domu! 🙂
Pozdrawiam i czekam na kolejne wpisy 🙂

Odpowiedz

Na Twój blog trafiłam pod koniec stycznia. Nawiasem mówiąc, po audycji w Radiu Wrocław, gdzie ktoś polecał Twoją stronę 🙂 Poczytałam, ściągnęłam i przejrzałam excele (uwielbiam :D) Od lutego zaczęliśmy prowadzić budżet domowy. A od 1 kwietnia, i to nie prima aprilis, okazało się, że musimy sobie radzić z jedną pensją mniej 🙁 Mocno wierzę, że to sytuacja przejściowa, ale gdzieś oszczędności trzeba było znaleźć i to szybko. A dzięki zapiskom chociażby z tych 2 miesięcy łatwiej nam było wyciągnąć wnioski i przyciąć te punkty. Więc chwilowo jestem na etapie cięcia kosztów, jeszcze nie inwestowania, ale na to też przyjdzie pora 🙂 A książka o wychodzeniu z długów, więc…
A problemem jest oczywiście systematyczność.
No i stałam się zmorą pań z warzywniaka, bo zawszę chcę paragon 😉

Odpowiedz

Prowadzę budżet od 2007 roku, a więc już spory kawał czasu. Początkowo było to po prostu spisywanie wszystkich wydatków w kategoriach. Teraz staram się robić planowanie budżetu, jednak nie zawsze mi to wychodzi, bo jednego miesiąca np. na jedzenie wydaję 200zł, innego 600zł:) Dodatkowo skoro każdy większy zakup np. butów, to jedna czwarta wypłaty – można sporo rozminąć się z planowanym budżetem. Niestety nadal nie rozgryzłam tematu funduszy awaryjnych, funduszy na wydatki stałe itp – nie widzę ich praktycznego zastosowania w moim przypadku. Nie zawsze też wiem, do jakiego stopnia pochylać się nad każdą złotówką, zdarza się, że porównując stan z MMoney z portfelem, umknie mi gdzieś 20-30 zł w ciągu miesiąca – wtedy mam zagwozdkę, gdzie podziały się te pieniądze i jak je zaksięgować.

Odpowiedz

Witam,

Swój budżet prowadzę od 2006 roku, w zasadzie z dokładnością 10 zł w ciągu miesiąca. Kopa dostałem w momencie, kiedy po wypłacie okazało się, że nie starczyło na pokrycie debetu i spłaty karty kredytowej. Zrozumiałem, że dla banku jestem prawdziwym perpetum mobile. Bank miesiąc w miesiąc miał swoje odsteki, a mój dług z miesiąca na miesiąc robił się coraz większy. Wtedy postanowiłem – KONIEC. Poszedłem do banku z wnioskiem o ……..pożyczkę. Tak – dosłownie wyprosiłem dyrektora oddziału o pożyczkę na spłatę karty kredytowej oraz debetu. Oczywiście były formalne problemy ze zdolnością kredytową. Jednak dla chcącego wszystko się da i przy dobrej woli owego dyrektora oddziału pożyczką spłaciłem za jednym zamachem i debet na koncie i kartę, którą, osobiście bardzo uroczyście pociąłem. Pożyczkę spłacałem prawie 3 lata, ale w końcu pozbyłem się długu.
Od tamtego czasu prowadzę regularnie dziennik z budżetem. Kiedyś tylko zapisywałem to co wydawałem. Teraz dzięki historii planuję 6 miesięcy naprzód. Właśnie stare zapiski bardzo często pozwalają na uniknięcie niespodzianek. W na początku miesiąca kwietnia robiąc budżet na wrzesień (oczywiście tak odległy miesiąc jest zazwyczaj jakimś szkiciem) od razu wiem, że mam planować i uważać na samochodowe OC, ale też co nie jest już takie proste do zapamiętania, może nastąpić dopłata za prąd, (przez ostatnie 3 lata tak było), oraz, że w tym terminie mam do kupienia 3 prezenty imieninowo-urodzinowe plus to, że zazwyczaj w tym miesiącu jeżdżę gdzieś w świat. Dzięki już prawie 8 letniej zapisanej historii wiem ile mam mieć przygotowanych środków na wrzesień. Może to dziwnie zabrzmi, ale można też statystycznie przyjąć kiedy mogę być przeziębiony i oczywiście zaplanować wydatki w aptece czy u lekarza . U mnie to dwa miesiące, luty i marzec i chcąc nie chcąc zawsze coś tam się z tych spraw zdarzy.
W tej chwili mam 6 miesięczną poduszkę bezpieczeństwa, dostępną od ręki. Do tego inwestuję jeszcze inne środki na giełdzie, w funduszach, a nawet mogę dla przyjemności grać (i zarabiać!) na Forexie.
Od jakiegoś czasu uwierzyłem, że wolność finansowa to nie tylko mit, ale za jakiś czas stanę się żywym przykładem, że da się 🙂

Pozdrawiam
Artur

Odpowiedz

A ja prowadzę swój budżet domowy od dłuższego czasu. Wykorzystuję do tego darmowy program kMyMoney i jest całkiem wygodnie. Najtrudniejsze dla mnie były 2 rzeczy:
1. Systematyczność
2. Przekonanie żony do tego procederu 😀
Ale teraz jest OK. Już nie ma zdziwienia przy rozliczaniu PIT-a, że było tyle kasy i nagle wyparowała 😉

Odpowiedz

Dopiero zaczynam prowadzić budżet domowy. Po pierwszej fascynacji Twoim blogiem, ściągnęłam MMoney i wklepałam wszystkie nasze wydatki.

Największym „problemem” dla mnie jest systematyczność. Nie jest łatwo znaleźć chwilę, kiedy masz non stop przy nogach rocznego bąka, a jak jakaś chwila się jednak znajduje, to zawsze coś innego trzeba zrobić – obiad, pranie, zakupy. Efekt jest taki, że budzę się pod koniec miesiąca ze stosikiem rachunków do wklepania.
Na szczęście MMoney jest na tyle łatwy w obsłudze, że idzie to w miarę szybko – dwa wieczory i mniej więcej mam wszystko poukładane.
To dopiero mój trzeci miesiąc, i powoli zaczynam wyłapywać miejsca, w których można by coś oszczędzić – a bardzo zależy mi na tym, żeby wyprostować nasz budżet domowy.

Drugim „problemem”, o ile można to tak nazwać, jest mój kochany mąż, który przecież „doskonale wie, na co wydaje, dokładnie ile, i jemu coś takiego jak budżet nie jest potrzebne”… I mimo, że rzucam cytatami z bloga i przekonuję go „no chodź zobacz”, to na razie w walce z budżetem jestem raczej sama.

Ale już widzę siebie, jak podtykam mu pod nos tę książkę, a on czyta, i czyta, i czyta, i wstaje z kanapy i nasze życie zmienia się jak kiedyś w reklamie totolotka…

Odpowiedz

Prawie roku prowadzę budżet domowy i udoskonalam nieustannie techniki zarządzania 🙂
Największe problemy i sposoby na ich zaradzenie:
1. systematyczność zapisu wydatków
– pomogło wpisywanie wydatków w aplikację w telefonie – telefon zawsze jest pod ręką i wolnej chwili (np. w kolejce do kasy można już wpisać kwotę)
– uogólnianie zapisów – np. wszystkie zakupy w supermarkecie wrzucam do kategorii jedzenie, łącznie z kosmetykami i innymi – nie będę może wiedział ile w roku wydaję na pastę do zębów, ale będę wiedział ile wydaję ogólnie „na życie”
2. nieprzewidziane wydatki (np. dzisiaj: żona prawie rozbiła auto, gdy nawigowałem ją przez komórkę, więc profilaktycznie muszę zakupić zestaw głośnomówiący, uchwyt do telefonu i nawigację)
– wciąż nie mam dobrego sposobu na to, życie cały czas mnie zaskakuje 🙁

Odpowiedz

Witaj Michał,

W związku z tym, że jest już dość późno to będzie krótko i na temat:

Prowadzę budżet domowy od prawie roku i jako, że jestem z zamiłowania matematykiem to nie jest dla mnie jakoś szczególnie problematyczne. Niestety wiem, że nie wszyscy są tacy jak ja i dlatego największą trudnością było dla mnie przekonanie mojej dziewczyny, z którą mieszkam, że oszczędzanie to sport drużynowy i nie da się wygrać w pojedynkę. Na szczęście udało mi się ją po części zmotywować i pierwsze kroki w prowadzeniu budżetu ma już za sobą (spisuje już swoje wydatki, chodzi do sklepu z listą zakupową i ma 2 konta bankowe, które zwracają Jej część poniesionych wydatków). Nie mniej jednak jeszcze sporo rzeczy w naszym codziennym życiu dałoby się poprawić a książka, która jest nagrodą w tym konkursie, napewno by nam w tym bardzo pomogła 🙂

Odpowiedz

Budżet domowy prowadzę od października 2006 roku. Zacząłem troszkę z przymusu – właśnie wtedy wyjechaliśmy z dziewczyną (obecnie żoną) do Irlandii. Początkowo tylko po to aby zarobić na wesele 🙂 No i jedynym sposobem żeby zdążyć zaoszczędzić odpowiednią kwotę na czas (data ślubu była ustalona już wcześniej) było zapisywanie wszystkich dochodów i wydatków. Udalo się, a Irlandia spodobała nam sie na tyle, że spędziliśmy tam ponad 7 lat. Jednak prowadzenia budżetu nie zaprzestałem. Każdy kto zajął się tym „na poważnie” zna pewnie to poczucie kontroli i komfortu psychicznego gdy wydatek który musisz (nawet duży) nie spędza ci snu z powiek bo wiesz w kazdej chwili jak wyglądają twoje finanse i doskonale zdajesz sobie sprawę z tego na co możesz sobie pozwolić.
Tak naprawdę nie wiem co bardziej zmieniło moje podejście do finansów: emigracja czy budżetowanie bo obie te rzeczy zbiegły sie w czasie. Jednak sama zmiana jest diametralna. Zarówno wzrost dochodów jak i rozsądniejsze gospodarowanie posiadanymi zasobami zmieniły naszą sytuację co najmniej o rząd wielkości. Obecnie mieszkamy juz w „starym kraju”, jednak bez planowania finansowego moglibyśmy byc zmuszeni pozostac na Zielonej Wyspie.
Książkę chętnie przeczytam, jednak przede wszystkim sprezentuje ją bratu, dla którego firmy parabankowe to codzienność. Dobrych rad raczej nie słucha, pewnie dlatego że pochodzą od młodszego brata 🙂 Może posłucha tych pochodzących od innych?

Odpowiedz

Ekonomista z wykształcenia, na co dzień planuję ludziom ich przyszłość i bezpieczeństwo finansowe, sam prowadzę księgowość swojej firmy itd itp… Niedawno uświadomiłem sobie, że zarabiać coraz więcej jest zupełnie bez sensu, bo oznacza ni mniej ni więcej jak tylko coraz więcej wydawać.
Budżetu nie prowadzę, bo musiałbym mniej wydawać na różne bzdury, musiałbym też wykonać wiele czynności, których to wykonać mi się nie chce (jak np. wypowiedzieć umowę nieużywanego telefonu). Powstrzymuje mnie przed tym wszystko, łącznie z głosami, które słyszę z półek sklepowych – kup mnie, kup. Musiałbym też pewnie racjonalnie zarządzać czasem i nie jeździć dwa razy 50 km zamiast raz po coś, bo zapomniałem… Musiałbym zacząć wykorzystywać kupony rabatowe, które wiem, że są tylko nie wiem gdzie je położyłem. Pewnie też musiałbym korzystać z punktów lojalnościowych nim stracą ważność, spłacać karty kredytowe w terminie bez opłat karnych, tankować tam gdzie taniej, zlikwidować nieużywane karty, dekodery, abonamenty…..
Michał, mam nadzieję, że masz serce i nie zrobisz mi tego. Bądź człowiekiem, niech inni czytają.

Odpowiedz

Michał,

przede wszystkim to bardzo dziękuję Ci za bloga – mocno namieszał w moim życiu 🙂
W styczniu tego roku trafiłam przez fb na Twoja stronę i po kilku godzinach czytania i obaleniu szybko nasuwających się wykrętów dlaczego nic nie da się zrobić z naszymi finansami, zaczęłam stopniowo widzieć światełko w tunelu.

Przygotowałam arkusz w excelu i od lutego prowadzę budżet. Wydatki spisuję co 2-3 dni. Dla mnie dużym wyzwaniem było przekonanie męża i syna do „spowiadania się” z wydatków.
Szczególnie mąż wił się jak piskorz jak miał podać ile płacił za papierosy a pali dużo. Zdarzało mu się „zapomnieć” że je kupował 🙂 Co oczywiście wychwytywałam na wyciągu bankowym jak zapłacił kartą. Nie obeszło się bez małej awantury o te luki w pamięci.
Syn z kolej boleśnie przekonał się, że mama potrafi być twarda. Do tej pory w poniedziałek brał kieszonkowe koło środy nie miał już kasy więc się litowałam, żeby dziecko w szkole miało na picie czy bułkę. Teraz tego nie ma, ma czarno na białym ile dostał i musi to starczyć. Poza tym podsunęłam mu Twój wpis na temat kieszonkowego i liczę, że może coś mu z tego w głowie zostanie.

Analizując wydatki z lutego dowiedziałam się, że zarabiamy więcej zdecydowanie niż myślałam do tej. Mąż pracuje na zlecenia i wynagrodzenie dostaje najczęściej raz na tydzień – gotówką co bardzo ułatwia rozchodzenie się takiej kasy.

Podsumowując prowadzenie budżetu wymaga trochę zachodu, pokonanie wewnętrznego lenia, zmobilizowanie całej rodziny do współpracy, zderzenie się z prawda, którą nie zawsze chcemy widzieć, ale na pewno WARTO.

Korzystając z okazji bardzo dziękuję Ci za pracę jaką wkładasz w prowadzenie bloga. Masz duży dar prostego pisania o sprawach niby oczywistych, a tak naprawdę trudnych do wdrożenia w codziennym życiu.

Odpowiedz

Prowadzę budżet, ale trudno nazwać go domowym. Do tej nie udało mi się przekonać żony do rejestrowania swoich wydatków. Ja korzystam z aplikacji MoneyZoom. Dzięki temu dokonuję ewidencji na smartphonie, bezpośrednio po zakupie. To duże ułatwienie. Dzięki temu nie mam problemów z systematycznością. Gdyby książka przekonała moją żonę do podobnej postawy, byłbym zobowiązany. Rzadko planujemy nasze wydatki, nie wiem też ile wydajemy. Bez żony sam nic nie zrobię.

Odpowiedz

mój plan oszczędzania został zrujnowany i muszę ułożyć nowy, ale nie wiem jak to zrobić
dotychczasowe kalkulacje wsadzam miedzy … a oszczędności od zeszłego tygodnia znacznie się skurczyły i …
budżet zachwiany, bo okazało się, ze spodziewamy się dzidziusia i i od zeszłego tygodnia wydaję ciężko odłożone pieniądze (ale nie na swoje fanaberie)
jak odłożyć na kolejna wizytę i kolejne suplementy – na to pomysłu brak

Odpowiedz

Najtrudniej było oczywiście zacząć 😉
Dwa lata temu, nie znając tegoż bloga, próbowałem stanąć do wyzwania jakim jest prowadzenie domowego budżetu, jak można sie domyślić szybko poległem. Najbardziej doskwierał brak systematyczności i samozaparcia, a raczej brak własnego pomysły jak to zrobić.
Za jakiś czas znalazłem blog Michała, poczytałem, doszkoliłem i spróbowałem jeszcze raz i udało sie, od ponad pół roku ostro walczę ze swoimi zahamowaniami.
Co mi pomogło, głównie wypracowanie własnego sposobu na spisywanie wydatków, ich segregacja, a potem ich obróbka.
Może jestem staroświecki, ale wydatki spisuje ręcznie, w notesie, spisuje je codziennie lub co drugi dzień, wtedy faktycznie zajmuje mi to kilka minut, a i sprawa najważniejsza, przekonanie do tego wszystkiego żony. Udało sie i jak na razie idzie nam przyzwoicie.
Co prawda większość nadwyżek inwestujemy w budowę naszego domu, ale dzięki temu szerokim łukiem omijamy instytucje kredytowe.

Pozdrawiam

Odpowiedz

Witam,

Budżet prowadzę od 4 m-cy. Oczywiście zachęcił mnie do tego ten blog. Trochę wynikło to z konieczności – wcześniej wydawałem bez większego zastanowienia, a pod koniec miesiąca musiałem ogranczać wydatki, by starczyło do kolejnej wypłaty. Do końca nie wiedziałem, ile kosztuje mnie moje hobby – tj. bieganie (sprzęt w tym buty 3-4 pary rocznie, opłaty startowe, dojazdy na imprezy biegowe, noclegi itp.). Nawet skrobnąłem coś na ten temat na moim blogu biegowym.

Żywność, paliwo, i moje hobby – to największe pozycje w moim budżecie (no i oczywiście kredyty). Dzięki budżetowi zauważyłem, ile wydaje na rozmaitego rodzaju opłaty bankowe, których często można uniknąć.

Odpowiedz

Jak wielu, we wcześniejszych wypowiedziach, borykałem się z problemem jak zabrać się do prowadzenia budżetu. Brak pomysłu na sposób a przede wszystkim chęci aby zacząć. Lecz pewnego pięknego dnia coś pękło, moc we mnie była silna tego dnia, znalazłem blog Michała, poczytałem poszperałem, znalazłem kilka podpowiedzi i START. Tak naprawdę pchnęło mnie to iż po raz kolejny nie potrafiliśmy domknąć budżetu i określić na co wydaliśmy nasze ciężko zarobione pieniądze. Problemem było na początku kategoryzowanie wydatków, reszta zdumiewająco łatwo nam przyszła. Z paragonami nie było problemu i tak zaśmiecały zawsze nasze portfele, pomocny okazał się skaner do archiwizacji paragonów, rozpisane wydatki dzienne w arkuszu kalkulacyjnym, w naszym przypadku, posiadają hiper-link do skanu paragonów, co niejednokrotnie pomaga odnaleźć się po jakimś czasie. Z wydatkami nie było problemu i tak moja połowica planowała wydatki staroświecko na kartce w notesie, wystarczyło zmienić formę zapisu. Po kilku miesiącach okazało się że potrafimy oszczędzać i to niemałe sumy, wiemy gdzie na za dużo sobie pozwalamy oraz duuużo łatwiej zaplanować jest wydatki kolejnych miesięcy. Co najważniejsze mamy kontrole nad naszymi finansami 😉

Odpowiedz

Nie prowadzę budżetu domowego, bo… jestem kobietą.
Jestem kobietą i do tego zakupoholiczką we wczesnym stadium nałogu. Boję się policzyć ile tak na prawdę wydaje na niepotrzebne rzeczy typu ubrania, buty, kosmetyki. A chyba jeszcze bardziej boje się do tego przyznać najbliższym. Skoro nie prowadzę budżetu domowego, to teoretycznie dalej mogę żyć w błogiej nieświadomości, bez gryzących wyrzutów sumienia, które czasem mam. Zdarza mi się „zreflektować” i zwróci niektóre kupione rzeczy, ale to tylko wierzchołek góry lodowej. Prawda jest taka, że bez kupowania kolejnych ciuchów i butów mogłabym przeżyć spokojnie 5-10 lat, ale jakoś nie mogą powstrzymać się od kolejnych zakupów i niepotrzebnych wydatków. Myślałam już nawet nad tym, że dać chłopakowi swoją moją kartę debetowa na przechowanie…. Chociaż tak na prawdę nie wiem ile co miesiąc wydaję, to mogłaby to wiedzieć -o tak w ciągu 5 min, bo od października 2013 roku skrupulatnie zapisuje w notesie wszystkie swoje wydatki. Każdą wydaną złotówkę. i tu pojawia się ALE… ale boję się to wszystko zliczyć i czarno na białym zobaczyć ile pieniędzy marnuje. Regularnie odkładam jakieś sumy i mam całkiem spore oszczędności jak swoja rozrzutność, ale wiem, że mogłabym mieć o wiele więcej, gdybym prowadziła swój budżet domowy i sensownie planowała wydatki.

Odpowiedz

Nie prowadzę budżetu domowego, chyba dlatego że mam niezłą pracę. Wynagrodzenie z tej pracy pozwala w każdym miesiącu domknąć wydatki a nawet co nieco odłożyć. Do tej pory myślałem że jak sobie radzimy to poco coś zmieniać. Szkoda mi czasu na wklepywanie rachunków do kompa. Kolega zwrócił mi uwagę na tego bloga i widzę że gdyby nie dobra praca to mogłoby być różnie. Od zawsze bałem się dużych kredytów, ale od zawsze pożyczałem krótkoterminowo (5 lat maks) z firmy od rodziny, znajomych. Czytając tego bloga dosedłem do wniosku: dlaczego nie wciągnąć więcej z tego co mamy poprzez lepszą kontrolę wydatków i naukę od najlepszych?

Odpowiedz

Od dwóch lat mam kontrolę nad swoimi finansami. Każdego miesiąca w dniu, w którym dostaje pensje, siadam z kartką papieru i rozpisuję: opłaty, konto wolności finansowej, konto oszczędności, konto przyjemności, wydatki na edukację. Dwoma największymi wyzwaniami dla mnie było: po pierwesze podjąć decyzję o tym, że płacę najpierw sobie (zanim opłacę rachunki) i to są pieniądze które idą na inwestycje (konto wolności finasowej). I co ciekawe, nie samo odłożenie tej części przychodów było trudne, tylko podjęcie decyzji, że będę to robić i przełamanie strachu „a co jak mi braknie”. Drugie wyzwanie, zapisywanie wydatków: próbowałam pisać w kalendarzu, zbierać paragony, przepisywać do excela itd. Na szczęście z pomocą przyszła technologia i smarphone – płacę i od razu zapisuje w aplikacji. 🙂

Odpowiedz

Do rozpoczęcia prowadzenia budżetu skłoniła mnie możliwość – czyli pierwsza wypłata – oraz chęć, bo zwyczajnie lubię mieć wszystko spisane i zorganizowane. No i zawsze fajnie mieć czarno na białym swoje oszczędności i zdolność finansową, o wiele łatwiej wtedy zdecydować, czy stać mnie na jakiś większy wydatek.

Na początku próbowałam prowadzić budżet w arkuszu kalkulacyjnym, ale trudno było mi utrzymać w nim porządek. Drobne wydatki z karty szybko wprowadzały chaos, choć łatwo było identyfikować, na co poszły pieniądze; o wydatkach gotówkowych albo pamiętałam, albo raz na tydzień przeszukiwałam kieszenie pełne paragonów.
Niestety, ponieważ nie chciałam rozciągać tabelki – miałam do dyspozycji też niewiele kategorii wydatków. No i wstawianie dodatkowych rzędów rozbijało cały system i wizualną orientację.

Ostatecznie dzięki twojemu blogowi przerzuciłam się na Kontomierz 🙂
Narzędzie jest nieco zbyt skomplikowane jak na moje potrzeby, ale zwyczajnie mogę ignorować większość opcji i używać tych, które są mi potrzebne. Od kiedy minął pierwszy szok i zagubienie, radzę sobie już całkiem nieźle. Po ustaleniu budżetów i powiadomień mogę się nie martwić, że coś gdzieś przekroczę.

Tak naprawdę mój jedyny problem teraz czas aktualizacji konta – niestety, spora część wydatków nawet kilka dni czeka na zaksięgowanie, w związku z czym Kontomierz ich nie importuje i faktyczny stan mojego konta różni się, czasem sporo, od obliczeń budżetowych. Druga sprawa to próba zmuszenia partnera do prowadzeina podobnego rejestru – ale nie mam go jeszcze zaobrączkowanego, więc nie mam argumentów, żeby przekonać go do podzielenia się stanem portfela 😉

Odpowiedz

Największym wyzwaniem wprowadzając domowy budżet było przyznanie się sama przed sobą, że często kupuję coś pod wpływem chwili, dla poprawy humoru, bo było ładne, mimo iż zupełnie do niczego nie było mi to potrzebne. Uświadomienie sobie, że każdy bibelot kupiony za 5 czy 10 zł w skali miesiąca daje te 200 złotych było wyjątkowo ciężkie. Od tej pory kawę codziennie robię w nowym ładnym termicznym kubku, a nie kupuję w sieciówkach czy na stacji. Od tej pory moje oszczędności są o 100-200 złotych w miesiącu większe a i narzeczony dzięki temu również stał się szczęśliwym posiadaczem kubka termicznego i razem staramy się zadbać, by nasz domowy budżet z miesiąca na miesiąc się powiększał, ale tak by stało się to dla nas przyjemnością, a nie pasmem wyrzeczeń. Nasz budżet domowy nie jest może jeszcze tak idealny i dopracowany, ale dzięki drobnym zmianom zdecydowanie mądrzej robimy zakupy, inwestujemy i naprawdę zaczęło sprawiać nam to przyjemność 🙂

Odpowiedz

Prowadzę budżet domowy, zaczęłam dzięki Twojemu blogowi Michale 🙂

Największym wyzwaniem było i wciąż jest znalezienie balansu pomiędzy przyjemnym życiem teraz a przyszłymi korzyściami. Cały czas miesza się ta węższa i szersza perspektywa, sprawiając że zastanawiam się czy warto odmawiać sobie np. wyjścia do restauracji (które jest dla mnie ogromną przyjemnością) bo jest drogie, a jednocześnie te kilkadziesiąt wydanych teraz złotych to kilka godzin mniej pracy w przyszłości albo brakująca suma do wymarzonego przedsięwzięcia?

Radzę sobie z tym jednak na kilka ciekawych sposobów 🙂

Odpowiedz

Cześć:)

Domowy budżet… Nie stworzyłam, głównie dlatego, że jeszcze nie prowadzę gospodarstwa domowego (jestem na utrzymaniu rodziców, ałć jak to brzmi). A może dlatego, że jeszcze mało wiem o finansach i świecie odpowiedzialnego podejścia do swoich wydatków.
Bądź co bądź, jestem chyba na dobrej drodze. Raz, że tu trafiłam, dwa że na bieżąco segreguję wszystkie paragony i je analizuję, trzy że wzięłam sobie do serca przeczytaną książkę Jean Chatzky, „Zarabiaj zamiast szukać wymówek”, a jestem w trakcie pochłaniania „Kobiety i finanse” Suze Orman. To cudowne, że jest tylu ludzi, chętnych do dzielenia się swoją cenną wiedzą o finansach. Mam zamiar się im uważnie przysłuchiwać:)
Ty Michale jesteś dla mnie genialny, z rozbrajającą skromnością, przyjaźnie i na luzie mówisz o tak ważnych kwestiach w naszym życiu. Podobnie jak 2 wspomniane wcześniej panie, otwierasz przede mną świat, który o zgrozo, był dla mnie trochę zamknięty (na własne życzenie!!).
No dobrze, może trochę przesadzam, bo rozrzutna na szczęście nigdy nie byłam, ale to dla mnie mało:)

Pozdrawiam ciepło i dzięki za unikalnego bloga!:)

Odpowiedz

Dzięki Michale za kolejny inspirujący wpis. Książkę spróbuję zdobyć sama, może również dla czytelników mojego bloga:) – na którego, tak na marginesie, serdecznie Cię zapraszam. Trochę inna dziedzina, ale śmiem twierdzić, że coś inspirującego tam dla siebie znajdziesz.
Czytam Twojego bloga od już ładnych paru miesięcy i między innym dzięki temu, co piszesz, sporo już zmieniłam. Dużo dała mi też swego czasu książka „Ekonomia dobra i zła” Sedlacka. Genialna! Myślę, że warto czytać również takie pozycje, coby nie zatrzymywać się jedynie na poradnictwie.
Co do budżetu, to na razie korzystam z Twojego Prostego Budżetu Domowego. I już samo to wiele daje. Polecam wszystkim na dobry początek wprowadzania pozytywnych zmian w swoim życiu finansowym!
Pozdrawiam i życzę dobrych Świąt:)

Odpowiedz

Witam,
Sukcesywnie prowadzę budżet domowy od marca 2013 r.
Wiele inspiracji czerpię z bloga i podcastu jakoszczędzacpieniadze.pl ale staram się także aktywnie wymyślać swoje pomysły, bądź też modyfikacje istniejących schematów. A tych można znaleźć naprawdę wiele.. Prawda jest jednak taka, że żaden szablon w excelu ani żaden genialny pomysł nie zapewni stabilnego i w pełni kontrolowanego budżetu – jeśli nie będzie on częścią większego planu. Prawdziwa zmiana która musi nadejść jest w naszym myśleniu i w nas samych. Nie ma lepszego sposobu by stale doskonalić się w danej dziedzinie (np. w prowadzaniu domowego budżetu) jak uwierzyć w cel i powód dla którego daną czynność się wykonuje. Ja na przykład, z wykształcenia jestem inż. Ochrony Środowiska, stąd też każdą oszczędność wynikającą ze zmniejszenia zużycia prądu, gazu czy surowców, widzę w szerszej perspektywie jako działanie pomagające nie tylko jednostce ale ogółowi. Dzięki szukaniu takich logicznych przemawiających dla mnie argumentów, wszystkie moje oszczędności przychodzą same! i sprawiają mi przy tym ogromną frajdę.
Przepraszam za trochę przydługi wpis,
Pozdrawiam serdecznie Michała i czytelników,
Jakub Zarazik

Odpowiedz

Prowadzę budżet domowy już od kilku miesięcy i miałem przy tym maaasę problemów (które systematycznie staram się rozwiązywać). Po kolei, miałem problem z:

– Odpowiednim podzieleniem kategorii wydatków (najpierw tworzyłem kategorie dosłownie od wszystkiego, potem je ograniczałem, a teraz stworzyłem 2 główne nadkategorie: „KONIECZNIE” i „OPCJONALNE”, do których zaliczam poszczególne kategorie wydatków i które pozwalają mi się najłatwiej rozeznać w tym ile już wydałem i ile jeszcze mogę wydać)
– Określeniem ile miesięcznie powinienem przeznaczać dane kategorie wydatków. Im dłużej spisuje swoje wydatki, tym łatwiej mi zobaczyć trend i oszacować ile mogę wydać w danym miesiącu. Jedyną receptą tutaj jest czas, trzeba cierpliwie spisywać wydatki, żeby potem mieć co analizować i z czego wyciągać wnioski.
– Trzymaniem się tego budżetu. To już jest kompetencja mocno emocjonalna. O ile nie mam problemu z przeczekaniem chęci na kupienie sobie słodycza i zjedzeniem czegoś w domu, o tyle jak widzę okazje na książki/webinary/audiobooki, to często nie mogę się powstrzymać. (Szczególnymi przeszkodami w tym temacie jest system „pay with one click” na Amazonie i na Audioteka.pl, którą zainteresowałem się po usłyszeniu podcastu Michała). Dlatego może ten konkurs pomoże mi odrobinę zaoszczędzić 🙂 (choć nawet jak nie, to i tak kupię tę książkę)

Odpowiedz

Budżet prowadzę od kwietnia 2012 roku – wtedy to zdałam sobie sprawę, że tak naprawdę nawet nie wiem, jakimi pieniędzmi w miesiącu dysponuję (stypendium ze studiów, finansowa pomoc od rodziców, wpływy z prac dorywczych itp.), a tym bardziej nie mam pojęcia, gdzie one się wszystkie rozchodzą – poza „podstawowymi” wydatkami nie starczało mi na nic więcej, a zbliżały się wakacje, znajomi planowali wyjazdy i wycieczki, a ja nie miałam ani grosza oszczędności!
Szybki research internetu i już wiedziałam, co zrobić – tabelka w excelu, zbieranie paragonów, do wakacji powinnam mieć pełen ogląd sytuacji. Niestety okazało się, że nie jest to takie łatwe – wychodząc rano z domu miałam w portfelu 30zł, paragon z Biedronki opiewał na 12, a wieczorem w portfelu zaledwie marny piątak… Szybko okazało się, że rujnują mnie „drobne” wydatki w miejscach, gdzie paragonu nie wydają – drugie śniadanie w bufecie na wydziale, bilet tramwajowy kupiony w automacie, kilka złotych na zrzutkę na wspólny obiad w akademiku…
Wyrabianie w sobie systematyczności było dość burzliwym procesem – aplikacje na smartfona, kolorowe notatniki, wieczorne odtwarzanie przebiegu dnia krok po kroku… trochę to trwało, ale udało się. Już po kilku tygodniach byłam w stanie określić, gdzie znika jakieś 95% moich pieniędzy (czy jest możliwe osiągnięcie 100% skuteczności? nie wiem, ale rozliczanie się co do grosika mnie nie interesuje). Dzięki temu udało mi się też znacząco zmienić moje podejście do pieniędzy. Oszczędzanie wciąga – krok po kroku trafiałam na nowe blogi, znajdowałam nowe porady, jak oszczędzać, jak ograniczyć zbędne wydatki, jak w ogóle odróżnić je od tych koniecznych! Szybko zauważyłam, że krzywa moich wydatków spada (tak, tak, zakup kubka termicznego zaowocował dodatkowymi oszczędnościami, spacer zamiast przejechania dwóch przystanków tramwajem to samo zdrowie).
Aktualnie, po dwóch latach, nabrałam znacznej wprawy. Jestem już w stanie przewidzieć, jakiej kwoty potrzebuję co miesiąc i rzadko przekraczam założony budżet. Aktualnie moje dochody są już na znacznie wyższym poziomie i zaczynam myśleć o ich lokowaniu. Wiem, że powinnam mieć poduszkę finansową, zacząć myśleć o emeryturze (choć wydaje się to perspektywa bardzo odległa), wyznaczyć cele, na które będę oszczędzać, a także wybrać odpowiednie narzędzia i środki. Sądzę, że książka „Jak zadbać o własne finanse?” znacznie by mi w tym pomogła 🙂

Odpowiedz

Witam wszystkich i przede wszystkim Ciebie Michale. To jest mój pierwszy wpis, ale Twój blog śledzę już od jakiegoś czasu. Jestem pod ogromnym wrażeniem Twojej wiedzy oraz tego w jak łatwo przyswajalny sposób tą wiedzą się dzielisz. Od razu muszę Ci powiedzieć, że mój mąż mimo, że Cię nie zna coraz bardziej Cię nie lubi. Ciągle słyszy, co Michał nowego napisał na swoim blogu  Oczywiście to żart, że Cię nie lubi, ale na pewno dużo ostatnio słyszy o Tobie i Twoich wpisach.
Nasz budżet domowy zaczęłam prowadzić prawie rok temu. Stworzyłam tabele w excexlu z posegregowanymi wpływami oraz rozchodami. Do tej pory wpisywałam codziennie wydatki, ale czytając Twój blog postanowiłam, że to zmienię i będę zasiadać do tego raz w tygodniu. Największe trudności napotykam w systematyczności… męża. Zdarza mu się zapomnieć co kupił i za ile i co jakiś czas muszę korygować swoją tabelę dodając rubrykę „nie wiadomo co”.
Na chwilę obecną jestem zaczynam planować wydatki, a nie tylko je spisywać. Odwlekałam to dość długo, bo nie bardzo wiedziałam jak sobie poradzić z wydatkami nieregularnymi. Przykładowo odkładając pewną kwotę miesięcznie na FWN nie będę w stanie pokryć ubezpieczenia samochodu z tego funduszu wtedy kiedy powinnam, czyli z a 2 miesiące. No ale nic, pierwszy rok bywa trudny, w następnym będzie już z górki.
Jesteśmy na etapie gromadzenia funduszu awaryjnego, następnie chcemy spłacić zły dług, bo niestety jeden posiadamy, a potem zbudować poduszkę. Do tego cały czas próbujemy zwiększyć nasze wpływy. Jesteśmy na początku drogi, ale wierzę, że jeśli tylko się czegoś chce, to musi się udać. Dużo nauki przed nami! 🙂
Pozdrawiam

Odpowiedz

Prowadzę budżet domowy ponownie od kilku miesięcy. Największym wyzwaniem było systematyczne zapisywanie wydatków. Obecnie robię to codziennie. Jak tylko wrócę do domu zapisuje każdy wydatek w zeszycie z tabelką dochody, wydatki, aktywa, pasywa.
Sam napisałem książkę Wolność finansowa i duchowa. Jestem wolny finansowo i chętnie czytam książki o finansach osobistych. Zachęcam wszystkich do prowadzenia budżetu domowego to pierwszy krok do wolności finansowej.

Odpowiedz

Budżet domowy prowadzę od około 2000 roku. Śmieję się sam do siebie, że wszedłem już na wyższy poziom bo aktywnie nim zarządzam 😉 Co przez to rozumiem? Chodzi o to, że budżet ma inną formę i inny cel w zależności od okresu i okoliczności w moim życiu. I to co jest najtrudniejsze (poza oczywiście systematycznością) to umiejętne dopasowanie strategii do sytuacji życiowej. Inaczej zarządzałem swoimi finansami jak byłem kawalerem na studiach zarabiajacym 1200 pln netto, inaczej jak byliśmy młodym małżeństwem mającym na głowie między innymi kupno i wykończenie mieszkania a inaczej jest teraz jak mamy dwójkę dzieci, oplaty za przedszkole, opiekunkę, kredyt hipoteczny i regularnie oszczędzamy przynajmniej 10% przychodów. Dodatkowo przez te wszystkie lata moja świadomość finansowa się poprawiła a co za tym idzie moja efektywność w tym zakresie (mam przynajmniej taką nadzieję) Obecnie największe wyzwanie stanowi stosowanie sie przez całą rodzinę do nowej zasady mieszczenia się zabudżetowanej kwocie X w pozycji „na życie”. Powiedzmy, że okres „rozwoju i inwestycji” mamy w tym momencie za sobą więc można pokusić się o narzucenie górnego limitu takich wydatków 🙂

Pozdrawiam

Odpowiedz

Nie prowadzę budżetu domowego, ponieważ nie bardzo wiem jak się do tego zabrać. Kiedyś próbowałam zbierać paragony i wszystko zapisywać ale przerosło mnie to. A to zapomniałam paragonu a to mój mąż zapomniał. Jestem fanką totolotka i też zapominałam wpisywać kwoty wydane na losy (no i oczywiście wygrane). Może ta książka pomogłaby mi zapanować nad moim chaosem finansowym. Pozdrawiam

Odpowiedz

Prowadzę budżet domowy od 2,5 roku, z tym, że uważam, że nie potrzebne jest mi rozgraniczanie jedzenia na podkategorie, dlatego też jest całkowita kategoria jedzenie, kategoria na mieście, leki oraz inne wydatki typu kosmetyki itp, przy którym jest napisane co mniej więcej zostało zakupione np. ciuchy.
Pierwszym wyzwaniem prowadzenia budżetu było zachęcenie męża do zbierania paragonów, żeby je spisywać. Naszym sposobem jest wrzucanie wszystkich paragonów do słoika a co jakiś czas (2 razy w miesiącu) paragony są wpisywane do exela i wyrzucane. Dzięki temu nie spędzamy za dużo czasu przy pliku exela.
Njwiększym wyzwaniem jest wprowadzenie dochodów z prowadzonej działalności, jako, że za kursy przeprowadzane wpłaty są czasami semestralne, a przez to całe zestawienie jest niewspółmierne, w jednym miesiącu jest za dużo niż jest w rzeczywistości, a w następnych mniej niż rzeczywiście jest 🙂
a teraz czeka nas wyzwanie stworzenia kont z myślą o przyszłości, no i musimy się zastanowić, czy lepiej nadpłacić kredyt czy mieć większy zapas gotówki rozpoczynając budowę domu. To nasze dylematy na przyszłość 🙂

Odpowiedz

Swoją przygodę z budżetem zacząłem oczywiście pod wpływem bloga, dokładnie po linku z onetu po imprezie blog roku. Trochę mnie to wciągnęło, a przede wszystkim dało silny impuls do zrobienia porządków w domowym budżecie. Pierwsza rozmowa z żoną i od razu ogromne fiasko, nie będziesz mnie kontrolować, zarabiam i wydaje ile chcę. Domowa awantura. Podejście nr 2 to już po podsumowaniu w arkuszu Michała. Tu znów wielki zonk, skąd mamy tyle pieniędzy, tzn skąd mamy na te rozdmuchane wydatki, bo przecież ich w rzeczywistości nie mamy. Wszystko wydajemy i to naprawdę kupę forsy. Błysk zainteresowania w oku żony, ale efekt ten sam, nie będę ci się spowiadać z ciuchów. Mimo to ziarno zostało zasiane. Podejście nr 3, godzę się na nieewidencjonowane wydatki żony, ale w zamian wpisuje wszystko co uważa za stosowne do aplikacji na androida, która synchronizuje się na naszych telefonach. To wygodne, nie trzeba zbierać paragonów, można dopisać już w sklepie. Wydatki z komórek trafiają do excela, gdzie są dopisane większe wydatki i te stałe, comiesięczne lub roczne. Powoli zaczynamy wychodzić na prostą. Tzn mam na myśli poznawanie naszych wydatków, bo do generowania oszczędności jeszcze daleko. Plan oszczędnościowy jest złożony, tu trzeba nauczyć się racjonalizować drobne zakupy, na nich nie widzi się wydatków. Żona, do czego nieśmiało się przyznała, zaczęła patrzeć nie tylko na towar, ale również na małą karteczkę pod nim – cenówkę. To uświadamia mi, że samo spisywanie wydatków wyzwala chęć zaoszczędzenia. No ale ja nie jestem lepszy, do dziś zastanawiam się po co mi były, przez ostatnie 2 lata, 2 polisy na życie hmm. Tu przechodzimy do wydatków regularnych, co miesiąc drenujących kieszenie. Z tym też robimy porządek, TV, internet telefon, taki sam pakiet może być prawie połowę tańszy, pomyślałby kto kiedyś? Internet mobilny, fajnie skorzystaliśmy ze 3 razy w roku, a w szufladzie 2 karty Aero2 z darmowym internetem. I tak można jeszcze długo. To pozytywy. Trzeba jednak powiedzieć otwarcie. Robienie finansowych porządków to spory nakład pracy i czasu, szczególnie jak zaczynamy na wielu obszarach. Sprawdzenie ofert konkurencyjnych, porównanie ich, przeanalizowanie co mi jest potrzebne. Podpisanie nowej umowy, umówienie się np z monterem tv kablowej. Zmiana waluty do spłaty w banku. Najpierw wniosek, potem aneks w oddziale, czynne do 9 – 17. Trzeba urwać się z pracy. Założenie konta walutowego, założenie konta do wymiany waluty w jakimś kantorze, obcykanie zakupów i przelewów. To może nie jest trudne, ale wymaga czasu, z drugiej strony czy ktoś obiecywał że będzie łatwo?

Odpowiedz

Ja nie prowadzę budżetu domowego szczegółowo 9 w sensie zbieranie paragonów i innych wydanych kwot. natomiast segreguję z niewielkim opóźnieniem wszystkie rachunki (media, przedszkole, podatki…), tak ogólnie mam wiedzę ile i na co wydaję/wydajemy w związku z prowadzeniem gospodarstwa domowego i ogólnie ogarniam ten budżet. Ale no właśnie to jest tylko ogólnie, może udało by się więcej osiągnąć. Ogranicza mnie przed tym brak czasu, a może uczciwiej brak organizacji czasu, żeby te paragony zbierać, gdzieś to ewidencjonować i robić to na bieżąco. Co w związku z tym potrzebuję jakiegoś wsparcia, kierunku, poradnika, który da radę mnie zmobilizować, bo że warto to już wiem.

Odpowiedz

Zacząłem prowadzić budżet mniej więcej od 2000 r. , czyli pół roku po tym jak rozpocząłem swoją „karierę zawodową” 🙂
Wcześniej jak jeszcze uczyłem się w Technikum dostawałem od rodziców kieszonkowe – nie pamiętam dokładnie ile, ale można przyjąć, że 150zł, za które musiałem utrzymać siebie i swój samochód – wtedy to był poczciwy maluszek, kupiony za wszystkie oszczędności oraz wkład z 18 urodzin. Nie muszę wspominać, że auta używałem praktycznie tylko od czasu do czasu, głównie w weekend, bo po opłaceniu migawki i innych przyjemności nie za wiele mi z tego kieszonkowego zostawało. Niemniej nie przypominam sobie, abym miał wtedy jakieś problemy finansowe, zawsze starczało, żyło się skromnie, ale starczało 🙂 Po zakończeniu nauki w technikum postanowiłem kontynuować naukę na studiach zaocznych, pod warunkiem, że uda mi się znaleźć pracę, nie chciałem dłużej obciążać budżetu rodziców. Udało się 🙂 znalazłem pracę, zarabiałem wtedy na początek 600zł po pół roku ok 700zł. Niecałe 300zł szło na opłacenie studiów, ale mimo, że zostawało mi minimum 300zł nie mogłem związać końca z końcem. Wcześniej mając do dyspozycji 150zł nigdy nie miałem problemów z kasą, a tutaj często było tak, że kilka dni przed wypłatą nie miałem przysłowiowego grosza. Szok.
Wtedy właśnie zacząłem prowadzić swój budżet i tylko dzięki temu zobaczyłem gdzie ucieka mi kasa. Przede wszystkim dojazd do pracy. Koniec z jazdy autem, mimo, że był to maluszek, a paliwo kosztowało niecałe 2zł, zostawiałem na stacji miesięcznie niecałe 200zł – zredukowałem do 50zł na przejażdżki + ok 30 migawka -> czyli powrót do czasów z technikum. Nie dość, że wydawałem mniej to czas, który spędzałem w komunikacji miejskiej wykorzystywałem na naukę. Podwójna korzyść 🙂 Druga sprawa – śniadania do pracy. Wcześniej kupowałem coś po drodze w żabce, teraz wstawałem te kilkanaście minut wcześniej i robiłem kanapki w domu – pewnie rodzice wydawali przez to więcej na zaopatrzenie lodówki, na szczęście nigdy nie ograniczali mi jedzenia, więc poświęcając własną wygodę udało mi się zaoszczędzić ok 100zł. To były w zasadzie dwie pozycje, które rujnowały mój budżet. Do tego doszło sprzedawanie niepotrzebnych rzeczy, na początku przez dodatek do lokalnej gazety – Gratkę – ogłoszenia prywatne były darmowe, a później przez Allegro. Suma sumarum, dzięki temu, że zacząłem prowadzić budżet znowu zaczęło mi na wszystko starczać (wszystko czyli weekendowe wyjścia na miasto, jakieś ubrania od czasu do czasu itd.) mieszkałem z rodzicami, czyli opłaty za mieszkanie mi odpadały. Mało tego, po roku udało mi się już zaoszczędzić kaskę na wakacje, a pod koniec studiów, zmieniłem samochód, bez kredytu.
Do dzisiaj nie mam żadnego kredytu, nigdy nie wydaję więcej niż zarabiam i nie wiem co „brak kasy”. Prowadzenie budżetu domowego to Podstawa, aby mieć kontrolę nad swoimi finansami, tylko dzięki temu widać ile kasy i na co przepuszczamy. To naprawdę nic trudnego, pamiętam, że wtedy używałem do tego zwykłej kartki papieru noszonej w portfelu na której spisywałem każdy wydatek.
Prowadzenie budżetu naprawdę Otwiera Oczy.

Odpowiedz

Mam naturę porządkowania wszystkiego (czasem za wszystkich ;), więc zarządzanie budżetem nigdy nie było moją słabą stroną. A znacznie się usprawniło dzięki dwóm kontom bankowym i możliwościom tworzenia sub-kont. Mam więc konto na wydatki stałe, na sprawy firmowe, na oszczędności, a konto w drugim banku służy mi do spłaty kredytu i do wydatków bieżących. Dzięki temu widzę, jakie mam rezerwy, a kiedy zbliżam się do ściany ;o).
Zarządzanie jednoosobowym budżetem jest łatwe.
Od przyszłego miesiąca wszystko się zmieni i to będzie dla mnie niezłe wyzwanie, zamieszkam bowiem z moim zagranicznym narzeczonym, który wychował się w zupełnie innej kulturze niż nasza, także pod względem finansowym. Jak sobie z tym poradzimy? Jeszcze nie wiem, wierzę, że moje doświadczenie na coś się przyda, ale tak książka przydałaby się równie bardzo :o).

Odpowiedz

Niestety nie prowadzę domowego budżetu. Nie prowadzę go z tego samego powodu, dla którego powinnam go prowadzić. Powodem tym jest to, że kupuję bardzo dużo drobnych rzeczy: tu drożdżówka, tam kawa, bułeczki na kolację, jeszcze gdzie indziej mleko… Wydaję malutkie kwoty, rzędu 2-5 zł i… gubię lub wyrzucam paragony :/ Oczywiście z tych małych kwot robi się dziennie 20 zł, a miesięcznie kilkaset. Zrobiłam sobie nawet własny arkusz exel, w którym zapisywałam wydatki typu rachunki, duże zakupy w supermarkecie, zakupy odzieży, ale przez pogubione drobne paragony, na koniec miesiąca nic mi się nie zgadzało i się zniechęcałam. Książkę przeczytałabym bardzo chętnie, szczególna uwagę zwracając na fragmenty mówiące o tym, JAK SIĘ ZMOBILIZOWAĆ. 🙂 Serdecznie pozdrawiam.

Odpowiedz

Już nie daję rady! To nie jest wydawanie pieniędzy, tylko ich totalny brak! Z partnerem planujemy otworzyć punkt małej gastronomi, więc myślę, że za jakiś czas dochody będą widoczne, ale w najlepszej perspektywie dopiero za pół roku. Póki co nie pracuję i mam ogromny problem- Jak wygospodarować chociaż niewielką gotówkę, a jeśli już się znajdzie jak dobrze nią rozporządzić?! Zaczynam być na skraju wyczerpania psychicznego. Myślałam o zakupie ebooka, który pomoże rozwiązać moje problemy, ale skąd mam wiedzieć, że w nim znajdę odpowiednie informacje? A po drugie skąd wygospodarować nawet tak wydawałoby się niewielką gotówkę? Zawsze uwielbiałam zasypiać z książką w ręce lub laptopem na kolanach. 1000 myśli w głowie, a nie mogę z miejsca ruszyć!

Odpowiedz

Witam!
Czytam Twój blog Michale już dłuuugi czas, nawet poznaliśmy się osobiście, ale nigdy nie komentowałam, bo jestem dość nieśmiałą osoba. Teraz maż mnie zachęcił, abym opisała moje doświadczenia z budżetem domowym, bo jest ciekawa książka do wygrania, którą niewątpliwie chętnie bym przeczytała, aby poszerzać horyzonty 😉
Sześć late temu zaczęłam rejestrować moje przychody i wydatki w bardzo prostym excelu, ale lubiłam mieć wszystko pod kontrolą. Jestem osoba systematyczną, więc nie miałam z tym trudności. Po ślubie (4 lata temu) wdrożyłam w system mojego męża, który zachęcił mnie, abym poszukała w necie jakiegoś programu do rejestrowania wydatków, który ułatwi mi pracę. Obecnie korzystam z Personal Finances, a wydatki rejestruję na podstawie zbieranych paragonów. I to było największym wyzwaniem. Na początku trudno było nam zbierać wszystkie paragony (zwłaszcza te za drobne zakupy czy zapisywać kawę z automatu), część wydatków musiałam spisywać na podstawie rejestracji płatności kartą, co np. na koncie w Polbanku było nie do odgadnięcia. Ponieważ głównie płacimy gotówką, to nie było możliwości rejestracji wydatków na koncie (przychody łatwiej). Próbowaliśmy też z mobilną wersją jakiegoś programu do finansów domowych (głównie dla męża), ale potem były problemy z synchronizacją i też nic to nie dało. Ostatecznie poprostu wypracowaliśmy w sobie nawyki zbierania paragonów i zapisów wydatków „bezparagonowych”. Wydatki spisuję do programu raz w miesiącu.
Twój blog Michale zmobilizował mnie do stworzenia budżetu na 2014 rok i zastanowienia się nad „postanowieniami noworocznymi”. Bo samo spisywanie „przeszłości” pozwalało nam ocenić teraźniejszość a nie przyszłość. Ponieważ planowaliśmy trzecie dziecko i inwestycję w mieszkanie na wynajem trzeba było dokładnie sprawdzić, czy mamy takie możliwości. Miałam wydatki rodzinne z poprzednich trzech lat, ściągnęłam Twój excel do planowania budżetu, wprowadziłam swoje kategorie – I GOTOWE!
Teraz na bieżąco go modyfikuję (bo np. zmieniły nam się przychody) i wiem na czym stoję.

Skoro już się odezwałam, to przy okazji bardzo Ci podziękuję, że prowadzisz tego bloga i mobilizujesz innych, aby dbali o swoje finanse.

Pozdrawiam
Zosia

Odpowiedz

Prowadzę budżet domowy od początku 2010 roku. Zapisałem już ponad 4,5 tysiąca transakcji w kilkunastu kategoriach. Do śniadania w pracy zwykle siadam z google office i zapisuje transakcje z dnia wczorajszego. Systematyczność nie była nigdy dla mnie problemem, Jeżeli wyrobimy sobie zdrowy nawyk to nie będzie to dla nas stanowiło obciążenia.

Problemem były zawsze wakacje i wydatki na wakacjach. Staram się nie zabierać tam komputera więc nie mogę zapisywać wydatków zgodnie z planem codziennym. Często nie można też spisywać paragonów, bo albo ich nie dostajemy (w wielu krajach nie jest to obowiązek) albo gubimy w drodze itd.

Poradziłem sobie w nastepujący sposób. Stworzyłem osobną kategorię wydatków – wakacje – tam wrzucam koszty przejazdu, noclegów itd. Jeżeli na wyjeździe były jakieś istotne rozrywki, bilety zwiedzanie to wrzucam to do tej kategorii, Zwykle wiadomo ile wydaliśmy pieniędzy łącznie bo albo wypłaciliśmy pieniądze w bankomacie na wyjazd, albo kupiliśmy walutę w kantorze, więc łączna suma jest znana. Kwestia prezentów i pamiątek też zwykle nie jest problematyczna, bo nie jest tego zbyt wiele i po powrocie jeszcze te rzeczy mamy i możemy sobie łatwo przypomnieć ile kosztowały. Brakująca kwota to zwykle wydatki na jedzenie w restauracjach.

Po 4 latach zapisywania i analizowania wydatków zacząłem je planować. Na podstawie wartości historycznych i wiedzy o zblizających się w danym roku wydatkach mogłem przygotować plan wydatków w poszczególnych kategoriach uwzględniając ich zróżnicowaną wielkość w poszczególnych miesiącach (na auto wydajemy więcej gdy odnawiamy ubezpieczenia, na wakacje zwykle nie wydajemy pieniedzy w lutym itd).

Dzięki długiej historii plan na 2014 calkiem nieźle udaje się utrzymać, odchylenia nie przewyższają kilku procent (w obie strony na szczęscie).

Rady dla wszystkich:
– po prostu zacznij, każde planowanie jest lepsze niż brak planu
– bądź systematyczny, jeżeli raz na miesiąc będziesz miał do wpisania 200 transakcji to na pewno nie bedzie ci się chciało
– używaj chmury, bedziesz miał dostęp do budżetu z każdego miejsca

Odpowiedz

Witam,
Pozwolę sobie zaliczyć siebie do osób już prowadzących budżet domowy. Aczkolwiek przyznaje się bez bicia że solidne zabranie się do tematu zajęło mi 3 miesiące – idealny przykład zasady do 3 razy sztuka.
Na początku był ogromny zapał i dyscyplina, gromadzenie w portfelu paragonów nawet na kwoty 2-3 złotych, obserwowanie transakcji na koncie bankowym i skrupulatne zapisywanie wydatków w działach: Jedzenie i Pozostałe wydatki z licznymi podgrupami. Schemat zapożyczony i przerobiony na własny użytek z dostępnych formularzy Excel, które otrzymałem od Michała po subskrypcji bloga.
Z czasem jednak wkradało się lenistwo i zaniedbanie, na dodatek konsekwencją tego były nagle i nieprzemyślane wydatki. Zazwyczaj miało to miejsce po 2 tyg zapisków. I tak przez dwa miesiące. W tej chwili prowadzę 3 zapis rozliczeniowy, który okazał się przełomowy. Przełomowy dlatego ze uświadomiłem sobie ze z mojego wynagrodzenia nie pozostaje mi ani złotówka tylko dlatego ze nie kontroluje wydatków, nagle zauważyłem że nie potrzebuje jeść wielu drogich produktów spożywczych, ze mogę kupować podobne produkty szukając promocji, tańszych odpowiedników lub zwyczajnie z nich zupełnie zrezygnować. To nie tyczy się tylko żywności (chociaż ja i statystycznie całe społeczeństwo wydaje na żywność najwięcej i co najgorsze mnóstwo z tego nie przejada i wyrzuca). Nie dalej jak tydzień temu wpadłem w wir zakupów w centrum handlowym: zakupiłem spodnie, 3 t-shirty, kurtkę i buty. Po powrocie do domu i wpisaniu kosztów w formularz stwierdziłem że dokonane zakupy zbyt bardzo uszczupliły mój budżet i zwróciłem kurtkę oraz 2 koszulki. Wcześniej takie rzeczy nie miały miejsca, nigdy nie zwracałem towarów, po prostu machałem na to ręka, myśląc ze przecież to się przyda, że szkoda czasu na zwracanie, a bo wstyd zwrócić itd 🙂 w tej chwili nie mam już skrupułów, i to jest jedyna droga do sukcesu. Docelowo chciałbym kompletnie wyeliminować zbędne zakupy zamiast uświadamiania sobie pomyłki post factum. Każdemu polecam wstrzymywać się ze wszelkimi ‚dodatkowymi’ zakupami jak najbliżej kolejnego okresu rozliczeniowego, a nie np według zasady – zaszaleje po wypłacie! Gwarantuje że w każdym miesiącu, mimo idealnego planowania, będziemy zmuszeni wydać pieniądze na coś czego nie przewidzieliśmy, bo chyba nikt nie planuje awarii auta, ‚awarii’ zęba, choroby czy choćby uszkodzenia jakiś domowych sprzętów. Wtedy dopiero jeżeli dotrwaliśmy do ostatniego weekendu przed pensją z jakaś nadwyżką finansową, możemy (nie musimy!) troszkę zaszaleć w centrum handlowym 😉 Tutaj polecam zasadę Warrena Buffeta „Nie oszczędzaj tego, co zostaje po wszystkich wydatkach, lecz wydawaj, co zostaje po odłożeniu oszczędności.” Podsumowując – ewidencja (najlepiej codziennie bo to pomaga uniknąć zapomnienia lub nawet wyrzucenia jakiegoś paragonu), dyscyplina i raz jeszcze dyscyplina no i oczywiście zdrowy rozsadek i zimna głowa, czego mi osobiście najbardziej brakuje. Aczkolwiek powoli uczę się tego, i nauczyłem się minimalizować konsekwencje chwilowych ‚zaćmień’ jak np ten wyżej wspomniany szał zakupów 😉 Nawet jeśli na początku mimo gromadzenia danych zauważysz u siebie tendencje nadwyżki kosztów nad przychodami – ja tak miałem, to będziesz na najlepszej drodze do odwrócenia tej tendencji. U mnie spora oszczędnością okazały sie małe ciecia związane z uprawianym hobby – siłownią. Uświadomiłem sobie ze znalezienie siłowni ciut gorszej jakości, ale bliżej domu zaoszczędzi sporej kwoty na dojazdach autem (teraz spaceruje do klubu jakieś 10 min). Spora kwotę wydawałem na suplementy, które nie wprowadzały u mnie wielkiej zmiany w sylwetce, działając głownie jak placebo dając mi poczucie ze musi być lepiej bo facet z reklamy świetnie po tym wygląda 😉 przykład być możne śmieszny, ale z czasem każdy z nas jest w stanie zauważyć takie śmieszne, ale niestety też kosztowne rzeczy. Nagle po wyeliminowaniu jednego dużego aspektu i np 2-3 mniejszych w naszych portfelach pozostaje kwota 200-300 zł. Malo ? Rocznie to 3000 zl… Całkiem fajne wakacje.
Trochę odbiegłem od tematu bo miałem głównie przedstawić problemy z komponowanie budżetu, a nie proponować rozwiązania, dlatego z góry przepraszam za poczucie ‚misji’ – może komus się przyda 😉
Pozdrawiam wszystkich strudzonych 🙂 I dziękuje Michałowi, bo otworzył mi oczy na klika spraw, które z pozoru wydawały się oczywiste

Odpowiedz

Jeszcze o jednej dość ważnej rzeczy nie napisałem. Zakupy spożywczo-chemiczne.

W tej materii już jakiś czas temu wypracowaliśmy z żoną prosty i skuteczny system. Lista zakupów. Jedna ważna rzecz – silna wola (ale nie za silna 🙂 Znam układ towarów w markecie na pamięć. Listę przygotowuję według kolejności towarów przeglądając aktualną ofertę promocyjną. Często jeśli jest dobra promocja kupuję niektóre artykuły na zapas. Niektóre art. spożywcze można zamrozić i trzymać dłuższy czas, chemia i art. przemysłowe raczej nie są problemem do przechowywania. Na duże zakupy jeżdżę raz na dwa-trzy tygodnie. Wydaję wtedy ok. 400 zł i naprawdę wystarcza. Pozostałe zakupy robimy lokalnie lub „przy okazji”.

Od razu zaznaczam, że ponieważ prowadzę budżet dość długi czas to nie zapisuję każdego paragonu. Bardziej trzymam się kwoty na poszczególną kategorię wydatków w ramach jakiegoś marginesu. Pomimo dość dużego doświadczenia i tak czasami zdarza mi się zapomnieć o niektórych wydatkach (jak np. podatek od nieruchomości, czy nawet ubezpieczenie samochodu). 100% metody na pamiętanie o wszystkim i zawsze nie ma, choćbyście byli poukładani jak chińskie wojsko na defiladę. Jakoś sobie z tym wszystkim radzimy i chyba najgorzej nam nie idzie. Pozdrawiam.

Odpowiedz

Michał.

Łatwo powiedzieć trudniej zrobić. Szczególnie kiedy mamy żonę, dzieci i nieprzewidziane wydatki. Jeśli powiesz mi jak zachęcić pozostałą cześć rodziny do zapisywania wszystkich wydatków, to będziesz wielki. Jak na razie to jest główną przeszkodą w porządnym planowaniu budżetu. Nawet jak już coś zaplanuję, to zawsze pojawią się jakieś nieprzewidziane wydatki, które wszystko rozwalają.
Gdyby całą rodzina mówiła jednym głosem, to byłoby mi łatwiej.

Odpowiedz

Wraz z Żoną prowadzimy budżet domowy od 2011 roku — budżet zerowy, tj. przypisujemy kategorię budżetową do każdej zarobionej złotówki. Wcześniej ograniczałem się tylko do ewidencji wydatków oraz miesięcznego odkładania na wydatki większe lub roczne (na odrębnych kontach). Uważam, że budżetowanie to wspaniałe narzędzie gdyż pozwoliło nam również mocno uprościć komunikację swoich potrzeb i preferencji odnośnie tego co uważamy razem oraz osobno za ważne w naszym życiu (wszak to co ważne otrzymuje finansowanie, a co nie ważne nie ;-))
Jako narzędzie do panowania nad całym tym bałaganem wybraliśmy program (nie mam nic za jego reklamowanie :-)) youneedabudget.com ; dość drogi na nasze realia ale dzięki synchronizacji po dropboxie możemy mieć go uruchomionego w uzupełniać dane razem na osobnych komputerach, a w sklepie mogę też wpisywać co prostsze paragony od razu na telefonie. Ynab dodatkowo jest opakowany w „metodologię” prowadzenia budżetu, która pokrywa się mocno z tym co autor bloga czy Dave Ramsey od lat głoszą, a dodatkowo proponuje aby żyć w danym miesiącu za wynagrodzenie z miesiąca wcześniejszego. Wymaga to wpierw zbudowania cało miesięcznego buforu, co wydaje się niezwykle trudne ale jest warte zachodu (i sprzedaży prawie wszystkiego co nie jest przymocowane na stałe do parkietu lub ścian ;-))

Największym problemem dla nas, poza systematycznością wpisywania wydatków, szczególnie w pierwszej części miesiąca w której wiemy, że na pewno „nie zabraknie” 😉 było radzenie sobie ze „znikającą gotówką”. Głównie były to małe kwoty ale powodowało to sporą demotywację w prowadzeniu budżetu, gdy po dwóch tygodniach braku systematyczności wprowadzaliśmy wydatki przez około godzinę aby się dowiedzieć, że brakuje nam 50zł w gotówce i nie pamiętamy na co je wydaliśmy ;-).

Na koniec taka mała rada dla osób, które chcą rozpocząć budżetowanie wspólnie ze swoją drugą połową — najważniejsze abyście przewidzieli w budżecie pieniądze „na zachcianki” dla każdego z was z osobna, po równo (finanse za których wydanie nie musicie odpowiadać drugiej osobie). Nie jakieś duże kwoty tylko takie na jakie was aktualnie stać. Inaczej budżet może okazać się dla was bardziej obrożą i pętlą na szyi niż wyzwalającym narzędziem zapewniającym spokój ducha i umysłu.

Odpowiedz

Witam serdecznie i już świątecznie!
Jeszcze nie mogę powiedzieć o sobie, że prowadzę budżet domowy. Od 2 miesięcy rozpoznaję przeciwnika, tzn. prowadzę rejestr wszystkich zasobów finansowych, wpływów i wydatków. Staram się rejestrować transakcje na bieżąco dlatego warto było sprawdzić kilka aplikacji mobilnych by w końcu trafić na naprawdę funkcjonalną i przejrzystą.
Na maj planuję pierwszą batalię z budżetem – się okaże jaki twardy jestem 🙂
A poważniej to już odniosłem duży sukces – przestałem robić zakupy impulsywnie, zacząłem robić listy zakupów, szukam kilku ofert… Teraz to już z górki 🙂

Odpowiedz

Cześć!

Ja właśnie stoję wobec konieczności wprowadzenia budżetu. Do tej pory radziłem sobie bez niego. Wygladało to tak że podstawowe – „sztywne” wydatki znałem – z bieżących-miesięcznych wpływów juz na poczatku(po zaksięgowaniu wpływów) wydzielałem kwoty niezbędne do uregulowania tej pozycji. Równocześnie stałą część odkładałem – to były oszczędności. Reszta – tu już panowała „wolna amerykanka”.

Tak to wyglądało do 2009/2010 kiedy to moje wpływy nieco zmalały. Wówczas pierwszy raz przejżałem domowe finanse i wydzieliłem kilka grup zakupów: jedzenie, chemia domowa, utrzymanie samochodu, rozrywka, ochrona zdrowia, odzież. Część udało się „zoptymalizować” – np. część kosmetyków i chemi domowej postanowiłem kupować quasi hurtowo – dało to lepsze ceny i w sumie oszczędność czasu, jedzenie – tutaj „zoptymalizowałem” źródła. Na sztywne wydatki zacząłem patrzeć bardziej długoterminowo (np. odkładałem na ubezpieczenie samochodu by nie być „zaskoczonym” w ostatnim miesiącu). System sprawdził się doskonale (no… może lepiej niż się spodziewałem) i o dziwo zawalił w momencie kiedy moje dochody zaczeły rosnąć.

I to własnie chwila obecna – rosnące dochody pozwoliły na poluzowanie dyscypliny. Przez to od kilkunastu m-cy… nie bankrutuje ale z coraz większym trudem odkładam stałą (w zasadzie coraz mniej stałą) kwotę.

Czas na zmiany 🙂

Pozdrawiam!

Odpowiedz

Do tej pory uważałem prowadzenie domowego budżetu za zbyt czasochłonne w stosunku do korzyści. Przeczytałem jednak przy okazji wejścia tutaj część strony i szczerze mnie to zaciekawiło.
Książka z pewnością jest kompendium wiedzy na temat domowych finansów, myślę że jeśli jest ona tak dobra jak piszesz – w identycznym konkursie za pół roku odpowiadałbym już na drugie pytanie.
Tak więc odpowiedzią na pierwsze jest niestety brak fundamentalnej wiedzy na ten temat. To, co tu napisałeś, jest jednak wystarczającą motywacją, żeby jak najszybciej to naprawić.

Odpowiedz

Kiedyś spisywałem wydatki w exelu, ale po 2-3 miesiącach przestawałem. Wracałem do tego jak potrzebowałem kontrolować wydatki, albo nagle „znikały” pieniądze. W międzyczasie ożeniłem się pojawił się syn. Coraz bardziej czułem potrzebę ciągłej kontroli wydatków. Pod koniec 2012 trafiłem na Twój blog, w tym czasie wiedziałem, że w drodze jest drugi syn. Pojawił się też plan, żeby zmienić małe lokum na większe i padło na budowę domu = będzie potrzeby kredyt. Postanowiłem, że od 1.01.2013 spisuję regularnie rachunki, żeby dowiedzieć się ile naprawdę kosztuje nas życie, tak aby wiedzieć m.in. na jaką ratę możemy sobie pozwolić. Zapisuję regularnie w exelu wydatki i mogę planować z wyprzedzeniem budżet, co jest bardzo przydatne. Wydatki są spisywane szczegółowo, ciągle to ewoluuje. Nie zgodzę się, że wystarczy wiedzieć ile się wydaje w miesiącu, a ile dostaję do reki, co pozwala powiedzieć ile jestem w stanie odłożyć. Kategorie trochę zmodyfikowałem, trochę mniej szczegółowo opisuję niektóre wydatki, ale dzięki temu mogę porównać ile w jakim sklepie kosztuje konkretny produkt. Na początku ciężko było przekonać żonę, była przekonana, że zacznę ją ograniczać w wydatkach i będę kontrolował co kupuje. Teraz wie, że tak nie jest. Mamy dwa pudełeczka, do jednych wkładamy rachunki do spisania, a do drugiego przerzucam jak spiszę. Czasami jest to co kilka dni, ale staram się to robić przynajmniej raz w tygodniu, ew pod koniec miesiąca.
Co było największym wyzwaniem:
1. przekonanie żony, że to w celu informacyjnym i tylko dla naszego dobra.
2. Stworzenie kategorii i podkategorii (po roku i porównaniu innych doświadczeń kategorie są w miarę optymalne na dzień dzisiejszy).
3. Wypracowanie jakie produkty warto rozbijać, a jakie jednak wrzucać do jednego wora np. przyprawy, pieczywo.
4. Przy permanentnym braku czasu (śpię w tygodniu po 5-6h, gdzie normalnie potrzebowałem 8h) znaleźć czas na spisanie rachunków i nie przerwanie – raz przerwa w spisywaniu trwała ponad 2 tygodnie, pod koniec miesiąca trochę trudno było wszystkie rachunki pozbierać (po różnych kieszeniach, a nie w pudełeczku).
Problemy i jak sobie radzę:
1. problemem są drobne zakupy, gdzie czasami nawet nie bierze się rachunku bo człowiek się śpieszy – wtedy staram się tego samego dnia usiąść do komputera i wpisać taki wydatek.
2. Czasami jakiś mniejszy rachunek się zawieruszy i trafia do spisania po rozliczeniu miesiąca – jeżeli jest drobny to pomijam (kilka razy się zdarzyło), jeżeli większy to modyfikuję poprzedni miesiąc (raz tylko mi się tak zdarzyło). Nie wpisuję bonusów z banków, nie wpisuję kwot na niedzielną tacę. Według mnie nie jest ważne, aby bilans zgadzał się co do złotówki, +- 20 zł jest to granica błędu do przyjęcia.
Staram się nie robić z tego obowiązku i traktuję to jako zabawę (zawsze lubiłem matematykę i różnego rodzaju statystyki).
3. Największy problem to ciągły brak czasu i w związku z tym wygospodarowanie sobie czasu na spisywanie rachunków. Staram się upraszczać rachunki jak się da, ew stosować taką samą nazwę dla kilku produktów. Zawsze nowy miesiąc to nowy arkusz do którego wklejam poprzedni miesiąc – dzięki temu jak zaczynam wpisywać wyskakuje podpowiedź [enter] i nie muszę całej nazwy pisać. Kiedyś skanowałem rachunki i korzystałem z OCR – niestety szybciej jest ręcznie:).
4. Czasami jest problem z przypisaniem danego produktu do kategorii – nie spinam się i wpisuję pierwszą kategorię jaka mi przypadnie do gustu.
Co jest największym wyzwaniem stojącym przede mną:
1. pójść o krok dalej, czyli zacząć ograniczać wydatki już teraz, jeszcze przed zaciągnięciem kredytu (najprawdopodobniej 2015 lub 2016).
2. Sprawić, żeby żona też w tym całym procesie uczestniczyła jako równorzędny uczestnik, a nie tylko bierny sprowadzający się do włożenia rachunku do pudełeczka, choć trzeba przyznać, że postęp jest interesuje się lepszym oszczędzaniem.

Odpowiedz

Mimo iż słaby ze mnie polonista i forma mojej wypowiedzi będzie miała dużo do zarzucenia, jednak przedstawię odpowiedź konkursową w formie najprostszej jak potrafię. Jak już zauważyliście piszę do was e-maila, ponieważ dalsza część ma zbyt ogólne spojrzenie na oszczędzanie.

Witaj Marcinie, Michale oraz Zbyszku

Chciałbym opowiedzieć o prawdziwej a jednocześnie dość intrygującym etapie mojego życia.

A więc, cofnijmy się do roku 2013

Typowy fanatyk piłki nożnej, zgubił kupon w drodze do domu. Później się okazało, że był trafiony w pełną pulę. Oczywiście jak to zazwyczaj bywa – emocje wygrywają z rozwagą.

Wtedy zacząłem obstawiać mecze online, obracając 200 złotych w całe 6 tysięcy, a następnie tracąc całą kwotę.

Chcę tutaj powiedzieć, że ustaliłem plan. Aby z jak najmniejszym prawdopodobieństwem obstawiać mecze. Oczywiście sposobem LIVE. Wtedy łapałem pierwszy wyższy kurs, jak wiadomo – apetyt rośnie w miarę jedzenia. Tak samo było i u mnie, raz zaniedbałem tej reguły i straciłem wszystko, ponieważ obracałem pełną kwotą za każdym razem.

Rok 2014

Dużo czasu minęło zanim obrałem właściwy plan zarabiania w ten sposób. Tamte wcześniejsze momenty były dość nie przemyślane, ponieważ w ciągu 20 minut meczu może się bardzo dużo wydarzyć. Dlatego w tej chwili (dokładnie od lutego) obracam kwotą paru tysięcy i próbuję miesięcznie zarobić około tysiąca złotych. Mój plan to obstawianie meczy w końcówce meczu. Wiadomo, że im bliżej końca meczu tym kurs spada. Matematycznie wychodzi że to inwestycja bardzo dobra.

Ropa i fundusze db

Dostając od rodziców 20 tysięcy złotych utworzyłem konto w Deutsche Bank oraz oszczędnościówkę. A także podzieliłem tę kwotę na pół, 10 przeznaczyłem na ropę a drugie na fundusze. Najważniejsze dla mnie było to, żeby nie podejmować ryzyka. Dlatego dostałem powłokę ochroną, bądź inaczej ubezpieczenie. Po okresie dwóch lat przeanalizowałem rynek i zauważyłem, że ropa wcale tak pięknie nie szła ku górze. Więc dostałem parę złotych, z drugiej inwestycji dostałem zwrot 500 złotych.

Rachunek maklerski

W między czasie założyłem rachunek maklerski, bez przemyślenia od tak by się pobawić. Rachunek mam do dnia dzisiejszego i zarobiłem parę złotych. Sugerując się tylko i wyłącznie podstawowymi informacjami i predyspozycją firmy. Wpłaciłem 100 złotych. Na pierwszy rzut poszedł Komputronik, którego kurs bardzo spadł. Później Bank Millenium a także jakieś badziewie informatyczne z kursem poniżej złotówki. Oczywiście w między czasie dowiedziałem się, że za transakcje należy zapłacić 4 złote co było dla mnie dość dużo przy mojej początkowej stawce. Jednak nie żałuję tego wyboru, ani żadnego innego. Poczekam parę lat, może troszkę będę na plusie, a może na minusie. Taka kwota to nie koniec świata !

Na dzień dzisiejszy zarobiłem z tego 16 złotych (po upływie roku).

Co robię teraz ?

Zaraz będę miał 21 lat i ciekawą przeszłość za sobą. Ale jakby nie patrzeć to jestem na pierwszym roku studiów związanych z Wychowaniem Fizycznym. Nieszczęście chciało bym złamał nogę i od tego to wszystko się stało. Moje oszczędzanie nabrało rytmu.

Bukmachera, dziennie parę dobrych złotych. Oczywiście jest tutaj bardzo dużo stresu, ale gwarantuje to większą swobodę pracy i także zarobku. Miesięcznie chcę zarobić tak dużo na ile rozum mi pozwoli.

W międzyczasie mając sumę sumy dnia, sam nie wiedziałem co z tymi pieniędzmi zrobić. Jestem na utrzymaniu rodziców w pewnym sensie, a także mam kobietę.

Zanim zaglądnąłem na ten blog obmyśliłem plan oszczędzania na okres pięciu lat. Robiąc wykresy a także obliczenia w Excelu wychodziło, że im więcej miesięcznie odłożymy tym więcej będziemy mieli w przyszłości. Dlatego obrałem sobie kwotę 500 złotych, odkładając na później. Oczywiście, wiem że nie każdego miesiąca uda mi się to uczynić, ale spróbuję dopiąć swego. Wychodziło 30 tysięcy po 5 latach, według mnie to bardzo dużo. Dołączając do tego konto oszczędnościowe i na start dając te 20 tysięcy z ropy oraz funduszy to po 5 latach daje to 34 tysiące na lokacie 3% oraz 2 tysiące więcej na lokacie 4%. Mała matematyka zawsze jest przydatna. Oczywiście zamieściłbym wszystkie wyliczeniami w załączniku, ale nie jestem pewien czy wychodząc przed szereg jest się uczciwym wobec innych.

Jednak gdy zacząłem czytać i przeglądać blog pomyślałem że mógłbym zainwestować w giełdę. Małymi kwotami i do celu. Rozważałem aby rozbić wcześniejsze 500 złotych na dwie kwoty. Jedna jako poduszka bezpieczeństwa a drugie jako giełda w skali 1/3. Jednak doszedłem do innego pomysłu. Odkładając 500 złotych miesięcznie, a na giełdę wrzucać jakieś 50 – 100 złotych. Ambitny plan, ale w taki sposób można pracować na „dwa” fronty.

Właśnie 13 kwietnia wysłałem kwitek o rachunek db makler, więc troszkę poczekam. W między czasie zaktualizuję wiedzę odnośnie giełdy i inwestowania by wiedzieć jak najwięcej.

Oszczędzanie, jako kroki podstawowe

Nie wiem czemu ale od małego byłem uczony z oszczędzaniem i weszło mi to w nawyk. Dzieciaki wolały pojechać do McDonalda, a ja zadowalałem się zwykłym lizakiem. Bardziej niż to wszystko, ceniłem inteligentne spojrzenie na ceny. Ubrania nie musiały być ze znanej firmy, gry komputerowe nie koniecznie kupowane (nie propaguje piractwa!) a buty zazwyczaj sklejane. Nie przychodziło mi to z trudem, bo od małego kochałem matematykę i potrafiłem obliczyć, czy bardziej opłaca się kupić parę bananów i oranżadę czy zwykłe czipsy.

Ostatnio, miałem zamiar kupić sobie laptopa. Ale pomyślałem, że nie ma sensu wydawać ponad tysiąca złotych na rzecz która zmienia się tylko pod względem technicznym a nie wizualnym. Używany, dobry jakościowo i za nie całe 400 złotych.

Pomyślałem aby zrobić prezent kobiecie. Wpierw zapoznałem się z ofertą firm oferujące kosmetyki i biżuterię. Cenowo było koszmarnie. Więc wybrałem serwisy internetowe (głównie allegro) i wyszukałem używanych ale nie za bardzo. Pamiętam jak dzisiaj : Kochanie mam dla Ciebie prezent. – oo, pokaż! To musiało kosztować jakieś 400 złotych. Oczywiście taka tajemnica moja, że nawet nie wydałem 100 złotych. Oszczędzanie wyszło także na dobre.

Jestem zdania, że oszczędzać można (a nawet trzeba) i nigdy nie powinno się przepłacać. Ale gdy budujemy dom, to nie weźmiemy najtańszych materiałów albo przypadkiem nie zapomnimy kupić drzwi bo są to elementy podstawowe których jakość zależy od ceny.

Bardziej osobiste niżeli finansowe

Ciekawość zaciągnęła mnie w kolorowy kąt

i od teraz jestem pasjonatem oszczędzania !

Krokami wchodzi w nawyk..

Prowadzę także mały dzienniczek wydatków oraz zarabiania w Excelu. Każdy wydatek jest zaokrąglany w górę i zapisywany. W niektórych dniach przed pójściem spać włączam Excela i aktualizuje wydatki.

Także to co zauważyłem, to pieniądze w internecie już nie są tym samym co banknoty w ręku, są niczym punkty. Które każdy może zdobyć bez większej wiedzy, oczywiście także stracić.

Najważniejsze, że to mnie interesuje i w tym roku spróbuję się dostać na politechnikę, kierunek zarządzanie. Trzymajcie kciuki !

Tym więcej, wczoraj udałem się w moim mieście na konferencję „kultury oszczędzania” z Januszem Jędrusikiem. Dowiedziałem się dość istotnych informacji, a przede wszystkim o emeryturze. Abyśmy już w tej chwili zaczęli odkładać pieniądze i wkładając na wysokie procenty do banku aby same mogły dla nas zarobić na miesięczną emeryturę. Także o procencie składanym i kredytach. Ale najbardziej zaciekawiło mnie seminarium. Na które z chęcią pojadę by rozszerzyć swoją wiedzę odnośnie oszczędzania.

Z blogu Michała dowiedziałem się bardzo dużo, a w połączeniu ze Zbyszkiem tworzą duet nauczyciel – uczeń, wtedy czuję się jak w szkole. Najważniejsze to informacje o giełdzie, a także banalnych sposobach oszczędzania. Banalne, ponieważ każdy może to włączyć w swoje życie. Odnośnie zarabiania, to do teraz pamiętam poziom stop-loss i właśnie tym instrumentem będę się posługiwać.

Niestety, jeszcze nie miałem czasu zerknąć na blog Marcina, ponieważ Michał bardzo często aktualizuje swojego bloga ważnymi informacjami i poradami 🙂

PS: Bardzo docenię doradztwo w każdym stopniu, tym bardziej że jestem dość młody i o tym wszystkim wiem dość mało. Może kiedyś uczeń przerośnie mistrza !

Odpowiedz

Niestety muszę z przykrością stwierdzić, iż nie prowadzę własnego budżetu. Jest to spowodowane z kilku powodów:
– Nie jestem w tym systematyczna. Kiedyś próbowałam zapisywać dochody oraz wydatki, lecz często było tak, że mówiłam sobie: „Zrobię to jutro. Nie mam teraz czasu oraz ochoty”. To powodowało, iż w konsekwencji gubiłam rachunki lub je gdzieś „zapodziewałam” a także wymyślałam sto innych powodów, aby tego nie robić.
– Nie wiem jak to robić. Oczywiście w Internecie można znaleźć setki jeśli nie tysiące pomysłów, lecz ja nie potrafiłam dostosować czyiś pomysłów do swojego życia. Nigdy nie wiedziałam jak zliczać wszystkie kolumny, wydatki itp.
– Często bywało tak, iż kupiłam coś a mówiłam sobie: „Tego nie będę zliczała. To tylko kilka złotych” Robiłam tak, a później okazywało się, że rozeszła się spora część moich dochodów.
– Nikt z moich znajomych nie prowadzi budżetu i myślę, że w tym także leży mój problem, ponieważ skoro oni sobie bez niego radzą to ja też mogę. Tak myślałam do niedawna, lecz moje wydatki ostatnimi czasy przewyższyły dochody. Dlatego muszę się zabrać do tworzenie własnego budżetu, mimo, że będzie to trudne.

Ta książka bardzo by mi się przydała. Szanse na to, iż ja wygram są znikome, dlatego muszę szukać innych źródeł wiedzy. Super, że mogłam tutaj opisać swoje doświadczenia z tworzeniem budżetu. Jest to dla mnie dodatkowa motywacja. Może tym razem się uda? Oby tak. Pozdrawiam serdecznie.

Odpowiedz

Nie prowadzę (jeszcze) budżetu domowego, bo zawsze wydawało mi się, że życie „tu i teraz” jest filozofią jedynie słuszną i taki „budżet domowy” jest jej zaprzeczeniem. Od jakiegoś czasu kwestie finansów skutecznie zaczęły zatruwać zarówno negowane wcześnie przeze mnie myślenie o tzw. „przyszłości”, jak i moją teraźniejszość. Ponadto zaczęły mnie one stresować bardziej niż myślałam, że kiedykolwiek byłyby do tego zdolne… Dla własnego komfortu i zdrowia – chciałabym się nauczyć dobrych nawyków, przeprosić z planowaniem, wyjść z długów i odzyskać kontrolę nad własnym portfelem. Do magicznej krainy „jutro” jednak ciągle za daleko…

Odpowiedz

Prowadzę swój budżet domowy, ale mam problemy z usystematyzowaniem. Z jednej strony muszę opłacać wynajem mieszkania w Warszawie oraz studia zaoczne, z drugiej znowu wiem że jestem w stanie odłożyć sobie miesięcznie te 200-300 złotych. Problemem jest fakt że kosztuje mnie to wiele wyrzeczeń. Muszę zapomnieć o nowym ciuchu, o wyjściu ze znajomymi na kawę czy zrelaksowaniu się na basenie, ponieważ każda taka operacja ciągnie za sobą pewien koszt, który w ujęciu miesięcznym powoduje bilans zerowy. Na wypadek nieprzewidzianej sytuacji jak np. popsucie telefonu, pieniędzy zwyczajnie nie mam. Chciałbym dowiedzieć się w jaki sposób mogę odłożyć trochę grosza, nie obniżając już i tak niskiego poziomu życia, oraz w jaki sposób mogę w skali mikro zainwestować drobną kwotę, ot przykładowo 2000 złotych. Czy jedyne co mi zostało jako studentowi to wyjazd za granicę do pracy, czy może jest jakiś sposób aby zostać w tym kraju i dorobić się własnego samochodu i domku na prowincji? Pozdrawiam

Odpowiedz

Swoje wydatki spisuje zaledwie od kilku miesięcy, ale bywa to jeszcze obarczone błędami – szczególnie gdy gdzieś wyjeżdżam na kilka dni. Aktualnie już kończę studia i za kilka miesięcy zderzę się z prawdziwym życiem. Bardzo chcę wrócić do rodzinnego miasta, gdzie zarobki nie należą do wysokich – takie odpowiednie planowanie budżetu z pewnością mi się przyda.

Odpowiedz

Prowadzę budżet domowy. Na początku wydawało mi się to skomplikowane, przede wszystkim sama kwestia zbierania paragonów i spisywania wydatków. Niejednokrotnie przy pierwszych próbach byłem zły, nie wiedziałem co do jakiej kategorii zaliczyć, żeby nie było ich za dużo, a jednocześnie, żeby było jasne, na jakie kategorie wydatków są pożytkowane pieniądze. W końcu znalazłem motywację – założyliśmy sobie wspólne konto z dziewczyną. Wcześniej płaciliśmy na przemian, albo jakoś się rozliczaliśmy, ale z tym było jeszcze więcej zachodu niż z budżetem. Stwierdziliśmy, że wspólne konto na nasze wspólne wydatki będzie idealne. No ale nic to nie da, jeśli nie będziemy znali naszych kosztów i nie będziemy wiedzieli ile musimy mieć pieniędzy, aby starczyło na comiesięczne wydatki. Wziąłem się w garść i spisywałem wszystko dokładnie. Paragony z całego dnia zawsze były wieczorem wprowadzane do systemu, aby nic nie umknęło. Kilka razy modyfikowaliśmy naszego excela, aż doszliśmy do idealnego rozpisania dla naszych warunków. Po kilku miesiącach już wiemy ile pieniędzy wydajemy co miesiąc, wiemy więc ile pieniędzy musi pójść z wypłat na konto wspólne. Pozostałą kwotą każdy sobie dysponuje jak mu się podoba i dzięki temu nie ma żadnych kłótni, ani też nie zostaje ‚zbyt dużo miesiąca na koniec pieniędzy’ 😉 Pozdrawiam wszystkich i Wesołego Alleluja!

Odpowiedz

Ja chyba już własny rekord pobiłam w zaczynaniu pisania domowego budżetu, a potem… przestawaniu tego robić 😉

Ogólnie baardzo chciałabym to robić. Dlatego zaczynałam. Dlaczego nie kontynuowałam? Po pierwsze – mam wrażenie, że moja doba jest krótsza o 24 h 🙂 Opiekuję się dwójką maluszków w domu i aktualnie jestem tzn. kurą domową na pełen etat. Staram się powiązać to zadanie nie tylko ze zwykłymi czynnościami domowymi, ale także przez moje odpowiednie gospodarowanie środkami, czasem i sobą – jakoś poprawić i „podnieść” naszą sytuację materialną. Miesięczne wydatki, dbanie o dobre lokowanie pieniędzy, szukanie ofert na których możemy zarobić… Oczywiście jako młode małżeństwo mamy na głowie kredyt mieszkaniowy, więc i spore obciążenia. Nie mówiąc już o wspomnianej dwójce dzieci – skarbonek bez dna 😉

I właśnie w moim arcy napiętym harmonogramie dnia umieszczam sobie pisanie budżetu domowego. Ale wystarczy taka np. choroba jednego dziecka, a już nie daj boże dwójki, by moje pisanie budżetu odleciało w niebyt. Oczywiście chcę do niego wrócić, ale już jest środek miesiąca, więc się nie opłaca, albo zgubiłam paragony, albo inne tego typu wymówki.

Do tego dochodzę do wniosku, że mój budżet nie był najlepiej skonstruowany, moje spisywane wydatki zbyt rozbudowane, a tym samym zajmujące zbyt dużo czasu.

Mam aspiracje do tego, by zadbać o budżet, by zacząć zarabiać nawet, jak aktualnie nie chodzę do pracy – zarabiać poczynając od mojego centrum wszechświata, czyli DOMU.

Dlatego właśnie z wielką chęcią przeczytałabym książkę p. Marcina. Może w niej znalazłabym wskazówki, jak mogę to osiągnąć 🙂
Pozdrawiam!

Odpowiedz

Przeczytałem Michale Twoje pytanie „dlaczego nie prowadzisz budżetu domowego” i spędziłem około 15 minut patrząc w okno i rozmyślając nad odpowiedzią. I nie udało mi się wymyślić jednoznacznej odpowiedzi.

Jestem jeszcze studentem i jak dużą część z nas, nie muszę martwić się o pieniądze ponieważ studia opłacają rodzice. Dostaję określoną ilość pieniędzy na opłatę mieszkania oraz na każdy dzień tygodnia. Zastanawiam się jednak, czy to nie jest właśnie głównym powodem tego, że nie prowadzę może nie budżetu domowego, ale swego rodzaju „kontroli nad moimi finansami (nazywał bym to bardziej budżet studencki)”.

Po dość długiej „rozkminie” dochodzę do wniosku, że powodem tego jest lenistwo, obawa przed brakiem systematyczności (coś w rodzaju słomianego zapału) i jeszcze pewna cecha, nie wiem jak to nazwać, coś w stylu „niekontrolowania wydatków podczas imprez bądź spotkań w gronie znajomych”. Wiadomo, na imprezę student idzie się pobawić, więc do lepszej zabawy dla większości z nas potrzebny jest alkohol, co wiąże się z pieniędzmi. Nie biorąc pod uwagę faktu sytuacji na imprezie „O stary jak ja Cie dawno nie widziałem, dawaj do baru…” no i każdy z nas wie jak nasze wspaniałe banknoty zamieniamy w kieliszki wiadomego trunku.

Ja jako tako staram się jeszcze panować nad moimi finansami, nie lubię wydawać pieniędzy na „głupoty”, lecz zastanawia mnie fakt odnośnie wydatków części z moich znajomych. Wielu z nich wyjeżdża na wakacje na zarobek i przywozi różne sumy pieniędzy. Najlepsze jest to, że bez znaczenia czy ktoś zarobił 5 , 8, 10 czy 15 tyś i tak 90% z nich z końcem maja mówi „co ja zrobiłem z tymi pieniędzmi, zostało mi ostatnie 100/200 zł”. Wydaje mi się, że znajomość jakiekolwiek oszczędzania i panowania nad budżetem jest im zupełnie obca.

Powodem tego jest zapewne „Po co oszczędzać (kontrolować finanse), skoro tyle zarobiłem, mogę sobie pozwolić teraz na trochę luzu”. No i tak sobie studencik żyje jak król pół roku, a drugie pół przychodzi gorycz i zaciskanie pasa.
Nie wiem czy w ogóle będzie Ci się chciało Michale czytać ten komentarz, przepraszam za jego długość, miał być co najmniej 2x krótszy , ale z każdym słowem do głowy przychodziły mi kolejne myśli. Nie wiem czy odpowiedź jest ściśle związana z konkursem, ale pomyślałem że temat budżetu i oszczędzania studenta byłby bardzo ciekawy, pomocny i potrzebny wielu osobom. Jeśli miałbyś ochotę napisać swoją opinie (artykuł) jak poradzić sobie z finansami okiem studenta byłbym wdzięczny. (chyba że artykuł taki już istnieje i go przeoczyłem to przepraszam  )

Jeśli chciałbyś jakiejś pomocy czy mojego zdania odnośnie finansów „okien studenta” to służę pomocą, z chęcią napisze co o tym myślę. Koniec tego „krótkiego komentarza” na dziś, gratuluję bloga i do usłyszenia! 

Odpowiedz

Nie prowadzę jeszcze budżetu domowego, ale mam zamiar zacząć. ..Problem niestety jest w mojej głowie i negatywnym stosunku do pieniędzy. Wszystko co się z nimi wiążę jakoś odkładam…Okazało się że mam pewnie przekonania, które wyniosłam z domu i cały czas pracują w podświadomości…udało mi się do tego dotrzeć robiąc porządki w swoim życiu. Choć mam bardzo dobre wykształcenie, różne umiejętności, które dostrzegają otaczający ludzie mam problem z zarabianiem pieniędzy i wydawaniem ich. Jest to potwornie uciążliwe i frustrujące. Liczę że praca nad sobą i pogłębienie wiedzy z dziedziny finansów pozwoli mi stanąć na nogi i zadbać o swoją przyszłość. Bardzo chętnie przeczytam książkę i małymi kroczkami będę iść do przodu swoją drogą do niezalezności finansowej. Może więcej osób ma taki problem jak ja tylko nie zdaje sobie z tego sprawy. Pozdrawiam i życzę Wesołych Świąt:)

Odpowiedz

OMG! Już po wysłaniu komentarza chciałam poczytać co inni piszą i jakie mają wymówki, ale tego jest tyle, że nie ma szans, żebym przebrnęła. Życzę Wam anielskiej cierpliwości :D!

Odpowiedz

Witam, Zacząłem sumiennie prowadzić rozpiskę od nowego roku. Wcześniej robiłem to sporadycznie, raz mi się chciało, raz nie chciało, tylko zierałem paragpny np przez 3 miesiące, a gdy miałem usiąść i je powprowadzać do excela, bo portfeł się już nie zamykał, to ogarniała mnie niechęć i robiłem to na odczepnego. Wraz z Nowym Rokiem postanowiłem być sumienny i odpowiedzialny za swoje finanse. Każdego dnia (jeśli tylko dokonywałem jakiś transakcji) siadałem i wprowadzałem swoje wydatki. I co się okazało? poświęcenie ok 3 minut dziennie, to małe piwko w porównaniu ze stertą rachunków i rozpisywaniem tego przez 4 godziny. Co więcej, weszło mi już to w krew i świetnie się z tym czuję. Pod koniec marca byłem w Wawie na MMI i tam przerabiałem wiedzę zdobytą z ksiażki „Bogaty albo biedny, po prostu różni mentalnie” T.H. Ekera. I tutaj zaczął się problem. Okazało się, że na swoje potrzeby wydaję 98% zarobionych netto pieniędzy. Normalnie załamka. Marnym pocieszeniem było to, że choć teraz mam niższe dochody niż przed 3 laty, to wtedy każdego miesiaca byłem zadłużony. KAŻDEGO!!! Nie było miesiąca, żebym nie musiał iść pożyczyć pieniędzy. Kiedy uświadomiłem sobie, że to moje ciągłe pożyczanie to nawyk, który jest jak narkotyk, postanowiłem to wreszcie skończyć. Teraz przynajmniej już się nie zadłużam, ale nie wiele mi pozostaje z pensji. Moim problemem jest to, że choć na MMI dosiedziałem się jak mam rozdysponować swoje pieniądze, to nie wiem jak to mam zrobić, gdy przychodzą takie wydatki jak: a to naprawa auta ok 1500zł, a to trzeba kupić opał na zimę (4500zł), a to remont w domu trzeba zrobić – już nawet nie potrafię policzyć tego kosztu, bo cały dom jest do remontu. Zaś do dyspozycji mam pensję w wysokości 2070zł. Tego nie da się dzielić? Przeraża mnie też fakt, że emerytura z ZUSu za 33 lata (o ile dożyję) to będą to ochłapy dla konia, więc trzeba będzie jeszcze coś z tego wygospodarować na starsze lata. Coż cieżki orzech do zgryzienia, i jak go rozbić bez użycia młotka?

Odpowiedz

Prowadzę budżet domowy od momentu kiedy poszłam na swoje i urodziłam córeczkę. W domu rodzinnym moja mama nigdy nie prowadziła żadnego budżetu i mino iż pracował tylko mój tata i dochody miał bardzo niskie nigdy niczego nam nie brakowało. nie mogłam mieć tego co chciałam to zawsze to co było potrzebne to było. Moi rodzice wyznawali zasadę że jak chcesz coś mieć to najpierw na to odłóż. Sama nie wiem skąd u mnie nagle pojawiła się myśl aby prowadzić budżet, przecież wtedy mój partner miał bardzo dobre dochody. Niestety nasz związek się rozpadł zostałam sama z dwójką dzieci i bardzo niskimi dochodami, krótko potem założyłam rodzinę i urodziłam kolejne dwoje dzieci i nadal nie pracowałam a mój mąż zarabiał najniższą krajową. Wtedy właśnie pomogło mi to że nadal prowadziłam zeszyciki przychodów i rozchodów. Dzięki temu wiedziałam kiedy trzeba zacisnąć pasa a kiedy można sobie na coś pozwolić. Wprawdzie moje budżety staram się udoskonalać z roku na rok to i tak nadal daleko im do ideału. Obserwując wielu moich znajomych którzy mają 1 lub 2 dzieci i razem pracują i ciągle narzekają że nie wystarcza im do następnej wypłaty,to ja wiem że dzięki temu że prowadzę mój budżet jestem w stanie wyżyć za naprawdę małe pieniądze i zapewniam, że to naprawdę pomaga. Owszem był czas gdy wpadliśmy w długi, ale poradziliśmy sobie z nimi, a dziś odkładam małe sumy i okazuje się że bez nich też daje się wyżyć, ale niestety nie mogę zbudować solidnego zabezpieczenia bo ciągle coś wyskakuje niespodziewanego ale dzięki temu, że odkładam małe kwoty to nie muszę się już zapożyczać gdy jest nagły niespodziewany wydatek. Już dawno chciałam podjąć pracę, ale niestety jestem osobą niepełnosprawną i mam trudności po drugie wszędzie szukają młodych a ja jestem już po czterdziestce. Zarządzam finansami tak dobrze, że mój małżonek uczestniczy w decydowaniu tylko o bardzo poważnych wydatkach. Pozdrawiam wszystkich i życzę Spokojnych Świąt 🙂

Odpowiedz

Mam na imię Mateusz, mam 26 lat. Budżet domowy prowadzę dopiero od kilku miesięcy. Pomimo, że od dawna nosiłem się z zamiarem uporządkowania swoich finansów, to długo nie mogłem się przemóc by zrobić ten pierwszy krok. Było to spowodowane różnymi czynnikami, z których najważniejszym był chyba strach. Bałem się przyznać przed samym sobą ile pieniędzy marnuję na zupełnie niepotrzebne rzeczy. Aby plan prowadzenia przychodów i wydatków był rzetelny, trzeba było wyrobić w sobie również nawyk zbierania wszystkich paragonów, co przyznam też nie było na początku takie proste. Dziś robię to już automatycznie i nawet się nad tym nie zastanawiam. Prowadzenie budżetu domowego jest o tyle istotne, ponieważ pozwala wyrobić w sobie szeroko rozumianą ŚWIADOMOŚĆ FINANSOWĄ. W tym momencie zawsze przywołuję pewne wspomnienie z dzieciństwa. Otóż gdy byłem małym chłopcem strasznie wkurzało mnie kiedy mój ojciec i dziadek chodzili za mną napominając, bym gasił światło w pokoju gdy wychodzę na dłużej, czy też nie mył zębów pod bieżącą wodą, itd. Wówczas na tego typu uwagi reagowałem buńczucznym grymasem twarzy, uważając to za objaw niezdrowego wyrachowania. Dziś jak wspominam te czasy, to sam łapię się na tym, że postępuję dokładnie tak samo jak mój ojciec czy dziadek 🙂 Teraz już wiem, że oszczędzanie mam we krwi. Potrzebowałem jedynie momentu zwrotnego, pewnego drogowskazu, który pchnie mnie w tym właśnie kierunku, w kierunku racjonalnego, przemyślanego gospodarowania swoimi finansami. Tym drogowskazem był niewątpliwie Twój blog Michale, za co serdecznie Ci dziękuję. Trwaj dalej w tym co robisz bo to naprawdę kawał dobrej roboty. Jednocześnie mam świadomość tego, że jeszcze wiele muszę się uczyć, dlatego wciąż będę sięgał do lektury Twojego bloga oraz wszelkiej wartościowej literatury związanej z tematyką finansów. A myślę, że polecana przez Ciebie książka „Jak zadbać o własne finanse?” autorstwa Marcina Iwucia, niewątpliwie do niej należy. Pozdrawiam!

Odpowiedz

Prowadzenie budżetu pokazuje dopiero jak dużo człowiek wydaje na drobne, czasem nieprzemyślane i niepotrzebne zakupy. To podstawowy krok do oszczędzania. Bez systematycznego i skrupulatnego prowadzenia domowego spisu przychodów i rozchodów człowiek nie jest w stanie wyobrazić sobie jak sporo czasami jesteśmy w stanie zaoszczędzić. Forma graficzna (wykres) lub kwoty jakie nam się pojawią dają do myślenia. Polecam każdemu i zachęcam do prowadzenia budżetu. Razem z żoną prowadzimy budżet od około roku. Na początku przeraziłem się jak małe kwoty na drobne zakupy potrafią uzbierać się w pokaźną sumkę. Do oszczędzania jest jeszcze potrzeba samodyscypliny i zaparcia. Człowiek czasami nie potrafi sobie odmówić przyjemności. Jednak przy prowadzeniu budżetu i po układaniu swoich wydatków jesteśmy w stanie odłożyć większą kwotę pieniędzy. Nasz budżet prowadzimy w dosyć rozbudowanym pliku exela. Niestety tak to już jest na tym świecie że wynagradzani jesteśmy za ciężką pracę. Dlatego zbieramy paragony i zapisujemy nawet najdrobniejsze wydatki. Z czasem to już wpadnie w nawyk. A poświęcony czas początkowo wydaje się zbyt długi na to wszystko. Jest to tylko złudzenie 15 min wieczorkiem i mamy wszystko na bieżąco pouzupełniane.

Odpowiedz

prowadzę budżet kalendarzowy, tzn każdego dnia zapisuję każdą wydaną kwote i na tym koniec, nie podsumowuję tego tygodniowo ani miesięcznie i to mnie gubi. nie dzielę też wydatków na kategorie by wyróżnić rzeczy ważne od blahostek na których na pewno polegam, bo na co kolejna rzecz w domu skoro nawet jej nie wykorzystuję.
i.

Odpowiedz

Porządkujemy nasze finanse już drugi miesiąc. Skorzystaliśmy z rad jakie zawarłeś, Michale, w artykule „Prosty budżet domowy”. Niestety w naszym przypadku o zwycięstwie trudno na razie mówić 🙁 Spisywanie wszystkich wydatków to najłatwiejsza rzecz. Trochę trudniej jest je kategoryzować, szczególnie, że moja kochana żona nie lubi się rozdrabniać i jeszcze chwilę zejdzie nam na uzgodnieniu finalnego zestawienia.
Po rzeczonych dwóch miesiącach jesteśmy już w miarę pewni ile wydajemy i chcemy wydawać na poszczególne dobra. Problemem staje się to, że nasz budżet ledwo się dopina. W ostatnim czasie przytrafiło nam się też parę wydatków, których nie sposób było ująć w prognozach (np. choroba zwierzaka). Wobec braku funduszu na nagłe wydatki musimy szukać pieniędzy gdzie indziej, co niestety czasami prowadzi do ostrej wymiany zdań, bo często mamy inne pomysły.
Podobnie jest z funduszem wydatków nieregularnych. W teorii wszystko jest proste, ale problemy pojawiają się, kiedy wydatki nie rozkładają się równomiernie w czasie i nie jesteśmy w stanie mieć już zebranych środków na tu i teraz.
Mimo tych wszystkich problemów zdecydowani jesteśmy kontynuować naszą drogę, na którą weszliśmy za twoją przyczyną, Michale. Dziękujemy Tobie i innym blogerom, którzy chcą się dzielić swoją wiedzą z innymi. Jesteśmy pewni, że odmieniliście już konsumpcyjne życie niejednego czytelnika 🙂

Odpowiedz

Jeszcze nie prowadzę budżetu domowego, ponieważ dopiero kończę studia. Nie mniej jednak pracuję i każdą wydaną złotówkę notuję sobie w excelu. Czasem ciężko spamiętać co, gdzie, kiedy i za ile się kupiło, więc nabrałam nawyku zbierania paragonów, plus dodatkowo przeglądam historię płatności kartą, aby mieć pewność, żeby nic mi nie uciekło. Większość wydatków dzielę na dość proste kategorie tj. kosmetyki, impreza, rachunki, czy pierdoły sklepowe. Daje mi to świetny obraz, czy w danym miesiącu dobrze mi idzie z kontrolowaniem własnych wydatków. Dodam również, że tym sposobem łatwiej jest oszczędzać! Próbowałam kiedyś mojej mamie wytłumaczyć, że to bardzo dobry nawyk. Niestety ona uważa, że zawsze wiem wszystko lepiej i że ona nie ma na to czasu. Z tą ostatnią kwestią całkowicie się zgadam, bowiem masę czasu spędza w pracy (choć wg. mnie to nie jest argument, aby nie prowadzić takiego zeszytu wydatków), a jak słusznie ostatnio stwierdziła, że nie wie gdzie te pieniądze się rozpływają. Dlatego mam cichą nadzieję, że może wiedza z książki do niej bardziej przemówi, bo ja się niestety wypaliłam.
Pozdrawiam!

Odpowiedz

Prowadzę budżet domowy (choć bardziej bym go określił „prywatny”) od 2010 roku.
Od początku wyzwaniem było zapisanie wszystkich wydatków i przychodów aby na koniec miesiąca nie było manka. Sposób był tylko jeden – wpisywać każdy ruch w portfelu natychmiast do tabelki bo za kilka dni już się tego nie ogarnie.
Wypracowany przez lata arkusz w Excelu pozwala mi to efektywnie opanować bo obecnie średnie miesięczne manko nie przekracza 50gr :).
Książkę chętnie przeczytam a następnie przekażę ją innym potrzebującym – od kilku miesięcy pomagam znajomej uporządkować przychody i wydatki aby wszystko się zgadzało się także u niej.

Odpowiedz

Cześć Michał,
Właśnie wpisując swój komentarz tutaj – odkryłam, że budżet prowadzimy już 8 miesięcy! Jestem z nas dumna (z siebie i męża), że konsekwentnie to robimy. Sprawdza się teoria, że czynności powtarzane przez ok. 30-40 dni same wchodzą w krew i stają się nawykiem. My mamy już ten nawyk. Na początku gubiły nam się małe i większe kwoty. Ktoś gdzieś wsadził paragon, ktoś o czymś zapomniał i potem były nieścisłości. Jednak z czasem się wyrobiliśmy. Aplikacja z jakiej korzystamy (na wszelkie telefony i komputer- Toshl) umożliwia nam wprowadzanie wydatków na bieżąco (np. zaraz po zakupach, choćby w samochodzie). Dzięki temu oboje jesteśmy na bieżąco. Znaleźliśmy więc coś, co nas oboje zadowala ;), bez żadnych kompromisów. Ja jestem mniej roztrzepana i wolę zasiąść z kawą do biurka i wprowadzać dane :), a mój mąż woli swojego smartfona, zaraz za kasą. Do pochyleniem się nad naszym budżetem domowym zmotywował mnie Twój blog, na który trafiłam przez FB (wpis M. Samcika). Chodziło oczywiście o temat wychodzenia z długów. Wcześniej żyliśmy – dzisiaj mogę to określić nie inaczej jak: dość spontanicznie. Po drodze przeszliśmy „ruchy” budowlano- mieszkaniowe i to nas pogrążyło. Do tego doszły jeszcze inne przykre okoliczności. Kiedy zaczęliśmy mieć problemy z zaśnięciem z powodów finansowych, postanowiłam działać i zachęciłam męża do gry zespołowej. Dziś wiem, że gdybyśmy mieli 2-3 lata temu takie nawyki, jakie mamy dzisiaj, gdybyśmy wiedzieli to, co wiemy dziś – nie znaleźlibyśmy się w tym miejscu, w którym się znaleźliśmy, z tzw. zaciskającą się pętlą… Ale dzięki Waszym blogom (bo czytam od jakiegoś czasu także blog Marcina – piszę w 1 osobie, bo teorię w naszym związku ogarniam ja) wiem, że teraz musimy pilnie odrobić lekcje. Żyjemy z działalności gospodarczej, więc musimy się mocniej motywować. Co nam daje prowadzenie budżetu? Świadomość, ile pieniędzy bez sensu kiedyś „wypływało”, ile rzeczywiście musimy mieć, żeby żyć, spłacać ratę kredytu hipotecznego, niestety także kart – jeszcze itd. i ile dokładnie zarabiamy. Jest to wbrew pozorom motywujące. Okazuje się, że dajemy radę i jakoś się „spinamy” – chociaż na razie jesteśmy na etapie toczenia małej śniegowej kuli. Ale pchamy do przodu! Teraz myślimy bardzo poważnie nad każdym większym wydatkiem, analizujemy potrzeby i rozmawiamy. Cały czas szukam sposobów na oszczędności, na minimalizowanie wydatków i muszę stwierdzić, że coraz lepiej się z tym czuję. Pozdrawiam serdecznie i życzę spokojnych, radosnych Świąt:) Monika

Odpowiedz

No ładnie właśnie doczytałam, że odpowiedzi można przesyłać do godz 20 🙁 ( byłam przekonana, że standardowo do 24).

Napiszę tylko, że od ponad 2 lata razem z mężem skutecznie prowadzimy nasz domowy budżet z pomocom excela. Muszę tutaj podkreślić, że jest to głównie zasługa mojego męża ,bo to właśnie on przygotował nam fajny szablon i głównie on systematycznie wpisuje tam nasze wszystkie wydatki. Moje zadanie głównie opiera się na zbieraniu wszystkich rachunków i dostarczaniu ich mężowi.

Nasz budżet posiada kilka głównych kategorii np. żywność, ubrania, opłaty…
W każdej kategorii mamy listę wybieraną z podkategoriami np w kategorii opłaty możemy wybrać: rata kredytu, czynsz, prąd, TV itd…
I tak wszystkie rachunki wpisujemy datami wybierając odpowiednią podkategorię a resztę już robi excel.

Powiem szczerze jest to rewelacyjny sposób na pełną kontrolę wydatków, Każdego miesiąca dokładnie widzimy ile i na co wydaliśmy. Można też fajnie zauważyć jak wydatki zmieniają się ( jaką mają tendencję ) w poszczególnych miesiącach roku np porównując luty z grudniem …

Mając porównanie w gospodarowaniu bez kontroli ( kilka lat sama „dbałam” o swoje finanse). Z całą pewnością mogę powiedzieć, że tylko mając pełną kontrolę na swoimi finansami możemy dużo więcej zaoszczędzić mając te same dochody.

Co do książki (na podstawie powyższego artykułu) powiem, że naprawdę ciekawie się zapowiada.

Odpowiedz

To ja się pochwalę, nie prowadziłem nigdy budżetu i uważam to za nie potrzebną stratę czasu i skąpienie na siebie, wydaję dużo pieniędzy za dużo i się teraz ograniczam.
Wolę sobie założyć albo robię inną metodę by ie wydać odkładam na coś do tego karteczka na co to jest.

Choć zastanawiam się nad takim krokiem w celu tylko zobaczenia jak to się sprawdza w życiu, ale raczej nie mam zamiaru tego prowadzić

Naprawdę macie czasu na to wszystko by każdą złotówkę wpisywać na co się wydało i do czego to ma służyć.
Nie w młodym wieku, może na stare lata to jest dobre.

Odpowiedz