Kumulacja fajnych rocznic i kilka refleksji na 9. urodziny bloga

2 lipca to dzień szczególny w moim kalendarzu. Zapoczątkował obecny etap mojego życia, w którym zmieniło się dosłownie wszystko…

Dokładnie dzisiaj świętuję kolejne urodziny bloga. Ale nie tylko. Okazji do otworzenia szampana jest co najmniej kilka:

✅ 9-te urodziny bloga „Jak oszczędzać pieniądze”.
✅ 5-te urodziny książki „Finansowy ninja” = jej przedsprzedaż wystartowała dokładnie 2 lipca 2016 r.
✅ Pierwsze urodziny „Klanu Finansowych Ninja”. Te były dokładnie 29 czerwca, ale świętować zamierzam je właśnie dzisiaj.
✅ No i pierwszy dzień reszty mojego życia… jak codziennie. ?

Z tym szampanem to nie przesada. Dziś wieczorem będę wznosił toast także za Wasze zdrowie i pomyślność! Dziękuję, że nadal zaglądacie na bloga, słuchacie podcastu (i to pomimo braku kolejnych odcinków) i że dajecie mi cały czas znać, że to co robiłem na przestrzeni tych lat ma dla Was znaczenie.

No ale zanim zacznie się celebracja, to wrzucę tutaj garść krótkich refleksji i przemyśleń.

Zapraszam do lektury!

Rzut okiem wstecz

Szykując się do publikacji tego artykułu zauważyłem, że w tzw. międzyczasie „pękła” pięćsetka wpisów na blogu. Co ciekawsze tym rocznicowym 500. artykułem był wpis „Już Was nie śledzę… i nie pozwalam na to gigantom internetu”. Niechcący zrobił mi się taki „kamień milowy”. Ale to też dobrze pokazuje, jak ciekawie układają się takie przeróżne przypadki w moim życiu.

Za mną kolejny, dosyć dziwny rok w obszarze mojej twórczości w internecie. Na blogu pojawiło się przez ten czas 26 artykułów. Z jednej strony średnio raz na dwa tygodnie coś tu się pojawiało, a z drugiej – była tu spora nieregularność. I tak już zostanie.

Pogodziłem się już z tym, że jestem tu nieregularny i że wpisy pojawiają się raczej rzadziej niż częściej. Jednak dzięki temu, że nadal mogę w dowolnym momencie wrzucić tu strumień swoim myśli, to nie mam wrażenia, że to koniec bloga. Jest, istnieje, będzie funkcjonował – chociaż na pewno na jeszcze większym luzie niż dotychczas. Uczciwie mówiąc bardzo potrzebowałem tego poczucia luzu i braku presji (zwłaszcza wewnętrznej). Musiałem się jednak sam pogodzić z zachodzącą zmianą – chociaż jeszcze 1,5 roku temu wyobrażałem ją sobie nieco inaczej i wierzyłem, że uda mi się powrócić do bardziej regularnego blogowania. Obecnie – wyleczyłem się już z takiego myślenia. To w dużej mierze zasługa „Klanu Finansowych Ninja”. To tam kieruję przede wszystkim moją energię i to właśnie tam odnajduję dzisiaj największy fun z mojej pracy.

To z czym znacznie trudniej było i jest mi się przegryźć, to… uśmiercenie podcastu „Więcej niż oszczędzanie pieniędzy” oraz kanału na YouTube. Bo de facto brak kolejnych odcinków i publikacji = śmierć podcastu. Czy powrócę do ich nagrywania? Szczerze mówiąc nie wiem. Musiałbym poczuć naprawdę olbrzymią chęć do tego + nabyć przekonanie, że jestem w stanie znowu wytrwać w tym dłużej niż przez kilka odcinków. Tak to się kończy, jak za bardzo słucham siebie, a nie potrzeb otoczenia (przyznaję, że jest to dosyć luksusowa sytuacja, gdy można sobie na to pozwalać).

10-letni cykl zawodowy Michała

Wiem, że otwarte pozostaje pytanie „no i co dalej z blogiem?”. Nie prognozuję. Za rok będę świętował jego 10-te urodziny, a jak pokazuje historia mojego życia te „dekady robocze” są u mnie okazją do transformacji zawodowych. I serio mam poczucie, że to już ten czas, gdy pora już na kolejną zmianę…

Najpierw przez około 10 lat byłem dziennikarzem pracującym w różnych mediach: Bajtek, własny magazyn dyskowy, Gazeta Wyborcza (konkretnie dodatek „Biuro i Komputer”), a potem tygodnik Computerworld.

Kolejne około 10 lat lat spędziłem w branży IT, w firmie dcs.pl. W 2012 r. rozpocząłem prowadzenie bloga „Jak oszczędzać pieniądze” – początkowo łącząc blogowanie z pracą na etacie. Rok później zdecydowałem się na porzucenie dotychczasowej kariery IT i pozostanie pełnoetatowym blogerem.

Każda z tych „konwersji zawodowych” wiązała się z kompletną rewolucją w mojej karierze zawodowej. Wywróceniem wszystkiego do góry nogami. Zamknięciem pewnego rozdziału i rozpoczęciem zupełnie nowego – innego.

Na szczęście tym razem jest inaczej. Transformacja jest naturalna i mniej „dramatyczna”. Zmniejszam swoje zaangażowanie w publicznym internecie i mediach społecznościowych, i zwiększam w „Klanie Finansowych Ninja” – zamkniętej, płatnej społeczności. Ostatni rok – i tak naprawdę pierwszy rok funkcjonowania klanu – to czas wypracowywania optymalnego modelu mojego funkcjonowania i uświadamiania sobie przeze mnie, że #KFN rzeczywiście jest tym „następnym etapem” w moim zawodowym życiu. Osobiście bardzo cieszę się, że tym razem jest to zmiana ewolucyjna a nie rewolucyjna. Szczerze mówiąc nie mam już ochoty na kompletne rewolucje w swoim życiu.

111.000 egzemplarzy „Finansowego ninja” w 5 lat

Dokładnie pięć lat temu ruszyła przedsprzedaż mojej książki „Finansowy ninja”. Książki wydawanej samodzielnie, co w tamtych czasach było raczej fanaberią autorów niż przejawem biznesowego podejścia. Śmiało można powiedzieć, że #FinNinja oraz moja transparentność dotycząca procesu samodzielnego wydawania książek, otworzyła wielu osobom oczy i mocno zamieszała na rynku wydawniczym w Polsce.

„Finansowy ninja” to poradnik, który stał się wielokrotnym bestsellerem. W ciągu 5 lat sprzedał się już w 111.000 egzemplarzy! Co ważniejsze – w odróżnieniu od innych książek nie został ani razu przeceniony. Dostępny jest nadal w takiej samej cenie, co 5 lat temu = 69,90 zł i to dosłownie dla każdego nabywcy – bez względu na to, czy kupuje 1 czy 1000 egzemplarzy.

Przemnożenie powyższych liczb daje bardzo ładną sumę. To właśnie dzięki self-publishingowi tylko tej jednej książki znacząco skróciła się moja droga do wolności finansowej. Zresztą nie tylko moja, bo z tych doświadczeń skorzystały już setki autorów w Polsce. I to jest najpiękniejszy sukces „Finansowego ninja” – nie tylko przekazanie wiedzy, ale także szeroko rozumiana popularyzacja idei przedsiębiorczości i brania spraw we własne ręce.

4000+ uczestników „Klanu Finansowych Ninja” w 1 rok

Kolejnym solenizantem, obchodzącym swoje pierwsze urodziny, jest „Klan Finansowych Ninja”. Więcej o samej idei #KFN napisałem w artykule „Dobroczyńca roku i jedyny w tym roku nabór do KFN”.

Pomimo, że jest to najmłodszy z moich „produktów”, to jednak jestem z niego najbardziej zadowolony. To pierwszy produkt, którego jakość nie zależy wyłącznie ode mnie. Usługa tworzona kolektywnym wysiłkiem. A efekty po pierwszym roku = są po prostu fenomenalne.

Klan jest dla mnie osobiście przede wszystkim miejscem, w którym nareszcie mogę pełnić marginalną rolę. Miejscem, które pozwoliło mi zejść ze świecznika, a uwierzcie, że bardzo tego potrzebowałem. Tam jestem po prostu jednym z wielu uczestników dyskusji, a nie „jedynym producentem treści” (tak jak ma to miejsce na blogu). Blog sztywno definiował moją rolę. Identycznie podcast i YouTube, a przynajmniej ja tak to postrzegałem. A klan daje mi bardzo dużo wolności… i jednocześnie radości obcowania z fajnymi osobami, z których wiele znam już osobiście.

Mega optymistyczny był dla mnie także ostatni nabór do klanu. Pomimo kolejnej podwyżki ceny do KFN przystąpiło ponad 1500 osób – najwięcej w historii wszystkich dotychczasowych naborów. Tym samym liczba uczestników klanu przekroczyła 4000 osób! Stanowimy coraz większą społeczność…

A jednocześnie #KFN stał się dla mnie i wielu osób tym, czego – jak się okazało – bardzo potrzebowaliśmy. Mi z powodzeniem zastępuje media społecznościowe i w doskonały sposób zaspokaja moje zapotrzebowanie na rozmowy w kulturalnym gronie inteligentnych i pozytywnych osób. Jednocześnie mobilizuje mnie do aktywności i ciągłego poszukiwania dodatkowych możliwości wykorzystania potencjału tej społeczności – chociażby jako sporej grupy konsumenckiej, która jest w stanie skutecznie negocjować dla siebie ceny i parametry niektórych usług i produktów.

Długo by o tym pisać. Skończę na tym, że nie spodziewałem się, że aż tak wiele uda się zrobić z #KFN w ciągu zaledwie 12 miesięcy.

Wakacje…

Gdzie będę za rok? Co dalej z blogiem? Jak często ukazywać się tu będą kolejne materiały? No cóż – nie wiem. Pożyjemy – zobaczymy.

A tymczasem – jeszcze raz bardzo dziękuję za ostatnie 9 lat wspólnej drogi i… melduję, że udaję się wkrótce na wakacje, więc raczej nie należy spodziewać się tutaj obszernych, nowych materiałów. Przez najbliższe dwa miesiące będzie ich tyci tyci, albo wręcz wcale.

Niemniej jednak – wiedzcie, że bardzo się cieszę, że cały czas tu wpadacie. Ciepłe myśli przesyłam i życzę udanego odpoczynku tym wszystkim, którzy wkrótce się na niego udają. 🙂