Już Was nie śledzę… i nie pozwalam na to gigantom internetu

Facebook i Google nie dowiedzą się, że czytacie ten wpis lub dowolny inny na moim blogu. Z mojego bloga zniknęły już wszystkie trackery.

„Jeśli coś jest za darmo, to Ty jesteś produktem”. To stwierdzenie to fakt. W internecie praktycznie każdy nasz krok jest monitorowany. Prawie na każdej stronie znajdują się „kody śledzenia” (tzw. trackery) pochodzące od Google, Facebooka i masy innych firm. Ich zadaniem jest zbieranie informacji o naszych zachowaniach. W teorii służą one twórcom stron. W praktyce jednak są sposobem na profilowanie użytkowników na olbrzymią skalę. Świetnie pokazała to afera Cambridge Analytica, gdy okazało się, że za pośrednictwem Facebooka i odpowiedniego kierowania reklam bazujących na wiedzy o użytkownikach, może wpływać na wyniki wyborów. Post factum dowiedzieliśmy się, że na podstawie naszych polubień, ale także tego jakie profile i strony odwiedzamy, Facebook wie o nas często więcej… niż nasi partnerzy życiowi czy my sami.

Kilka lat temu Krzysztof z bloga Metafinanse.pl opublikował wpis informujący o usunięciu trackera Facebooka i Google ze swojej strony. Niedługo później DHH z firmy Basecamp zainicjował akcję „Facebook Free Business”. Nie ukrywam, że to Oni zainspirowali mnie do tego kroku. Oczywiście – jak to u mnie – dojrzenie do usunięcia wszystkich kodów śledzących zabrało mi sporo czasu (i miało kilka wątków pobocznych).

Dzisiaj miło ogłosić mi, że od maja 2021 r. w moich serwisach nie ma żadnych kodów śledzących. Facebook i Google nie dowiedzą się o tym, że coś u mnie czytaliście. Co więcej – nawet ja o tym nie będę wiedział, bo wyłączając analitykę Google Analytics nie włączyłem żadnego innego systemu statystyk. Od kilku dni nie wiem nawet, ile osób odwiedziło mojego bloga, ani jakie treści czytaliście. Dotyczy to zarówno stron bloga, jak i kursu „Pokonaj Swoje Długi”, kursu „Budżet Domowy w Tydzień” oraz całego Klanu Finansowych Ninja.

Tak naprawdę to klan był prekursorem zmian, bo to właśnie tam – od początku (czyli już blisko rok) nie tylko nie było żadnych zewnętrznych kodów śledzących, ale także zawartość serwisu nie jest indeksowana przez wyszukiwarkę Google. Absolutnie świetnie czuję się ze świadomością, że stworzyłem miejsce dające jego użytkownikom pełne poczucie prywatności (oczywiście w obrębie klanu).

Dlaczego osadzałem kody śledzące Google, Facebook i inne?

Facebook i Google Analytics są ze mną od pierwszych dni prowadzenia bloga. Wtedy wydawało mi się oczywiste, że są niezbędne – zarówno jako narzędzie docierania do potencjalnych Czytelników, jak i sposób na mierzenie ich aktywności. Pamiętam, że jednym z pierwszych mierzalnych celów mojego blogowania było osiągnięcie liczby 10.000 unikalnych użytkowników (UU) miesięcznie. Wtedy wydawało mi się naturalne, że to właśnie darmowemu Google Analytics pozwolę mierzyć ruch na moim blogu.

Na Facebooku byli ludzie, których u mnie nie było. W końcu było to i nadal jest „medium społecznościowe”. To właśnie dzięki Facebookowi oraz udostępnianiu tam moich wpisów przez znajomych i znajomych znajomych udało mi się dosyć szybko zbudować zainteresowanie moimi artykułami.

Z czasem zacząłem doceniać także Facebooka jako kanał reklamowy. Promowałem w ten sposób niektóre artykuły, a od 2017 roku – regularnie reklamowałem książkę „Finansowy ninja”. Można powiedzieć, że reklamy Facebooka stały się istotnym narzędziem w moim biznesie. I to właśnie poznając możliwości, jakie mają reklamodawcy na Facebooku i patrząc na to w skali makro, uświadamiałem sobie w coraz większym stopniu, jak dużo ten serwis o nas wie i w jak zaawansowany sposób dokonuje profilowania użytkowników… w celu podania ich na tacy reklamodawcom takim jak ja.

Uczciwie mówiąc przez lata nie widziałem w tym nic złego – ot oddajemy spory kawałek prywatności za to, że jeden czy drugi gigant internetu wiedząc o nas coraz więcej, może lepiej dopasowywać pokazywane treści (i reklamy) do naszego profilu. Mechanizm sam z siebie nie jest zły. To co jest złe, to jego nadużywanie, np. poprzez pozyskiwanie zbyt dużego zakresu informacji i świadome wykorzystywanie ich do manipulowania wynikami wyborów.

Z jednej strony – Google i Facebook dostarczają bezpłatne narzędzia, które pomagają realizować moje cele. Z drugiej strony – te narzędzia wcale nie są za darmo i w gruncie rzeczy płacę za nie kilka razy:

• Pierwszy raz płacę prywatnością swoją oraz osób odwiedzających moje serwisy, bo każde nasze kliknięcie i aktywność (przewinięcie strony itd.) obserwowane są poprzez „kody śledzące” (trackery). Google i Facebook wiedzą dosłownie wszystko o tym, co robimy na (prawie) wszystkich stronach, które odwiedzamy i potrafią agregować te informacje tworząc nasze profile – precyzyjniejsze niż potrafimy sobie wyobrazić.
• Drugi raz płacę, gdy kupuję reklamę pomagającą mi dotrzeć do konkretnych grup osób – de facto w oparciu o informacje, które „gratis” pomogłem zebrać tym gigantom.

Afera Cambridge Analytica zasiała we mnie ziarno wątpliwości. Obiektywnie – nie podobało mi się to, że jako właściciel popularnego bloga przykładałem rękę do tego procederu pomagając Facebookowi profilować użytkowników.

Dlaczego rezygnuję z kodów śledzących?

Widząc aktywność nielicznych pionierów usuwających cudze kody śledzące ze swoich stron, coraz trudniej było przed samym sobą zasłaniać się tym, że „sam przecież tej sytuacji nie zmienię”. Nie dawało mi to spokoju.

Z drugiej strony daleko było mi do radykałów #DeleteFacebook całkowicie usuwających swoje profile społecznościowe i fanpage. Poniekąd pewnie dlatego, że spora część przychodów mojej firmy zależna jest od Facebooka – czy to poprzez organiczne pozyskiwanie tam Czytelników dla bloga, czy poprzez płatną reklamę, która bezpośrednio przekłada się na sprzedaż książek w moim sklepie. Niemniej samo myślenie nad tym, jak rozwiązać ten problem, uświadamiało mi jak bardzo „wsiąkłem” w ekosystem Facebooka i jak trudno będzie się z niego wydostać bez pewnych strat.

Można powiedzieć, że toczyłem pewien bój wewnętrzny szukając własnej, optymalnej drogi. Z jednej strony martwię się tym, jak olbrzymią wiedzę o nas posiadają giganci internetowi i uznałem, że nie chcę do tego przykładać ręki w większym stopniu niż to rozsądne. Z drugiej – nie mam zero-jedynkowego podejścia: nie chciałem od razu zniknąć z Facebooka (tak jak to zrobił Krzysztof z Metafinansów) ani usuwać tamtejszego fanpage czy grup, które bardziej należą do tamtejszych społeczności niż do mnie.

Nadal chcę wykorzystywać Facebooka do informowania Was o nowych artykułach czy innych ciekawostkach, ale jednocześnie nie chcę pozwalać Facebookowi i innym firmom na profilowanie Was na podstawie aktywności w moich serwisach. To dlatego właśnie zdecydowałem się na usunięcie wszystkich zewnętrznych kodów śledzących.

Uświadomiłem sobie też, że poza moją wygodą, nie było uzasadnienia dla korzystania z zewnętrznych trackerów. Wyłączając kod Facebooka tracę możliwość weryfikacji na ile treści, które tam publikuję, rzeczywiście u Was rezonują i zachęcają do wejścia na bloga. Tracę także możliwość kierowania reklam do tych osób, które odwiedzały mojego bloga i jednocześnie nie posiadają jeszcze żadnego z moich produktów. Rezygnując z kodu Google Tag Manager tracę możliwość podglądania blogowych statystyk w Google Analytics, ale… i tak zaglądałem do nich średnio raz na dwa miesiące. Można powiedzieć, że już od dłuższego czasu nie korzystam z nich aktywnie, a w więc tym bardziej nie było uzasadnienia, by Google wiedział o każdym Waszym ruchu.

Owszem – pewnie mógłbym sobie zainstalować swój własny system statystyk (np. Piwik), ale uznałem, że równie dobrze po prostu mogę żyć i pisać w błogiej nieświadomości tego, jak wiele osób odwiedza mojego bloga. 🙂

Efekt? ZERO trackerów na mojej stronie i pełna prywatność tego, co tutaj robicie:



Dodam, że myślenie o prywatności i usuwaniu kodów śledzących pociągnęło za sobą kilka innych decyzji. Uznałem, że najbardziej zależy mi na łatwości czytania przez Was bloga bez żadnych rozpraszaczy i przeszkadzaczy (sam wiem, jak bardzo wkurzają mnie te wszystkie wyskakujące okienka, niepotrzebne animacje itp.).

Już jakiś czas temu wyłączyłem wyskakujące okienko mające zachęcać do zapisu na newsletter. Uznaję, że każdy kto chce z powodzeniem zrobi to poprzez formularz w prawej kolumnie bloga.

Z bloga zniknęły przyciski do udostępniania treści w mediach społecznościowych – tu także zależało mi na tym, aby zewnętrzne serwisy nie mogły śledzić Waszych kliknięć. Oczywiście, jeśli będziecie chcieli coś udostępnić, to wystarczy skopiować link do artykułu i wkleić go na Facebooku, LinkedIn, Twitterze, czy gdziekolwiek chcecie. 🙂 I będę za to wdzięczny.

Dodatkowo od 1 kwietnia całkowicie zaprzestałem także działań reklamowych na Facebooku i chcę polegać wyłącznie na organicznej sprzedaży poprzez bloga. Niemniej nie wykluczam wyjątków w przyszłości, np. kupowania reklam mających zwiększać zasięg niektórych artykułów z mojego bloga. Ale na chwilę obecną reklam brak chociaż negatywnie odbija się to na wynikach sprzedaży moich książek. Pewne koszty takich decyzji trzeba jednak ponieść i jestem z tym pogodzony.

Mniej skryptów = lepsza wydajność bloga

Usunięcie kodów śledzących firm trzecich ma swoje olbrzymie plusy. Wcześniej wczytywanie tych wszystkich skryptów znacząco wydłużało czas otwierania bloga. Po ich usunięciu oraz wprowadzeniu kilku dodatkowych optymalizacji = blog wczytuje się nawet poniżej 1 sekundy. Całkiem nieźle jeśli weźmie się pod uwagę, że „szablon” bloga nie zmienił się od blisko dekady.

Poniżej prezentuję aktualne wyniki wydajnościowe dla strony głównej mierzone narzędziem GTmetrix:

Są miejsca, w których jeszcze jesteście śledzeni

Proces usuwania kodów podzieliłem na trzy etapy, z których dotychczas zrealizowałem tylko pierwszy:

Etap 1: Usunięcie kodów śledzących Facebooka, Google i innych firm z moich stron z treściami:

• jakoszczedzacpieniadze.pl
• budzetdomowywtydzien.pl
• pokonajswojedlugi.pl
• klanfinninja.pl – tu nigdy takich kodów nie było. 🙂

Etap 2: Usunięcie zewnętrznych trackerów ze stron sprzedażowych, czyli landingów książek oraz klanu:

• finansowyninja.pl
• zaufanieczyliwaluta.pl
• www.klanfinansowychninja.pl

Ten etap chcę zrealizować do końca czerwca 2021 r. (po zamknięciu kolejnego naboru do klanu).

Etap 3: Całkowite wyłączenie śledzenia w mailingach, czyli wysyłanej do Was korespondencji (przez usługę ActiveCampaign). Obecnie monitoruję otwarcia maili, kliknięcia itp., ale mam w planach całkowitą rezygnację i z tego. Jeszcze nie wiem kiedy dokładnie to nastąpi, bo muszę dokładnie przemyśleć konsekwencje tego kroku. Wiem jednak, że wcześniej muszę „przeczyścić” listy mailingowe, więc spodziewajcie się, że w międzyczasie otrzymacie ode mnie specjalnego maila, w którym będę Was prosił o potwierdzenie subskrypcji newslettera (to kliknięcie będzie monitorowane). Wszystkie osoby, które tego nie zrobią = zostaną z niego automatycznie wypisane. To dosyć radykalny krok, ale niezbędny i zapewne będzie cyklicznie powtarzany.

Nie spodziewajcie się, że nastąpi to wcześniej niż w lipcu 2021 r. (ale równie dobrze może nastąpić później).

Są też takie miejsca na blogu, gdzie zamieszczone są tzw. linki afiliacyjne, np. w rankingu kont i lokat, czy niektóre z linków na stronie „Narzędzia” (na tych stronach znajduje się wyraźna informacja, że są tam zamieszczone linki afiliacyjne). W tych miejscach znajdują się oczywiście kody programów partnerskich umożliwiające weryfikację, że zamawiając daną usługę lub produkt zrobiliście to za pośrednictwem mojego bloga. Na tej podstawie firma afiliacyjna może wypłacić dla mnie wynagrodzenie z tytułu przyprowadzenia klienta i / lub przyznać Wam zniżkę z tego tytułu, że trafiliście do nich z mojego polecenia (tak to działa w Finax). Krótko mówiąc = funkcja śledzenia Waszej wędrówki służy do pełnej realizacji danej usługi i / lub poprawnego rozliczenia polecenia. Jeśli nie chcecie, by Wasze kliknięcia w nie były śledzone – wystarczy nie klikać w te linki.

No i to tyle na dzisiaj. Mam nadzieję, że te dosyć radykalne zmiany powitacie z radością. 🙂