Moja droga Gabciu…

przez Michał Szafrański dodano 28 września 2016 · 141 komentarzy

Dzisiaj mija 20 lat od naszego ślubu. I najlepsze jest to, że kocham Cię Gabi coraz mocniej. Wierzę, że najlepsze lata dopiero przed nami.

Przedwczoraj minęło 20 lat od naszego ślubu cywilnego. Dziś mija 20 lat od kościelnego. Rok przed naszym ślubem wydałem pierwszą książkę. Miesiąc przed 20-tą rocznicą premierę miała druga książka. Niesamowita pętla zdarzeń, której nie planowałem.

Większość Czytelników mojego bloga zakłada, że jestem bardzo uporządkowany, analizuję wszystkie scenariusze i planuję długoterminowo. Najważniejsze decyzje w życiu podejmowałem jednak bez szczegółowego planu. Nie potrafiłem 20 lat temu wyznaczyć konkretnych celów. Była za to we mnie silna wiara w to, że jestem gościem, który potrafi być dla Ciebie podporą. Przyznaję, że była to wiara dosyć naiwna – do tej roli dorastałem latami i nadal nie czuję, że masz takiego męża, na jakiego zasługujesz. Mam wrażenie, że to Ty jesteś dla mnie najlepszym wsparciem i kompasem. Cudem, który przytrafił się w moim życiu i którego wartość stopniowo poznaję.

Kocham Cię i nieustająco dziękuję za zaufanie, którym obdarowałaś mnie mówiąc “tak” 20 lat temu. Zaufanie, które przejawiasz każdego dnia i wsparcie, które dajesz mi wtedy, gdy najbardziej go potrzebuję.

Ten wpis to fragment mojego listu do Gabi napisanego w przededniu naszej dwudziestej rocznicy ślubu, która wypada dokładnie 28 września 2016 r. Część treści listu – pozostaje tylko do wiadomości Gabi.

Dla jasności: to wpis okolicznościowy dla uczczenia ważnego dla nas dnia. Nie znajdziesz w nim żadnych informacji o finansach osobistych. Mam nadzieję, że mimo tego przynajmniej część z Was uzna go za wartościowy.

Różni

Zastanawialiśmy się nie raz czy my jesteśmy do siebie dobrze dopasowani. Generalnie nie dzielimy zainteresowań. W wielu aspektach po prostu jesteśmy różni. Po latach wydaje mi się jednak, że to nie o to chodzi żebyśmy byli tacy sami. Widzę, jak wiele sobie dajemy przez tę naszą odmienność. Mój skrajny optymizm i wiara w to, że wszystko się uda, są realistycznie równoważone przez Twoje “szukanie dziury w całym”. Ty z kolei doskonale chronisz mnie przed moją łatwowiernością i prostolinijnością myślenia. Chyba nigdy nie pomyliłaś się w swoich opiniach co do innych osób i ich intencji. Masz niebywałą intuicję. Wpienia mnie czasami ta Twoja nadmierna według mnie asekuracja, ale z drugiej strony – wymusza to na mnie dokładniejsze zgłębienie tych tematów, w których rzeczywiście jest drugie dno albo czają się rafy. Dociera już do mnie, że pragniemy tego samego – poczucia bezpieczeństwa.

Po 20 latach widzę, że ta nasza różność wcale nie jest przeszkodą. Wręcz przeciwnie. Jest naszą siłą. Uzupełniamy nawzajem nasze braki, zbieramy doświadczenia i dzięki nim chyba coraz bardziej się rozumiemy. To piękne. Chciałbym umieć dostrzec wszystkie możliwości, jakie nam to stwarza. Ale wiesz… ja w sumie prosty chłopak jestem. 🙂

Czytaj także: WNOP 093: Jak się motywować? – czyli jak skłaniam się do pracy nawet, gdy nie chce mi się nic robić

Wsparcie i zaufanie

Powtarzam to i będę powtarzał do końca życia: nie wiem gdzie bym był, gdybyś mnie nie wspierała. Na pewno nie byłoby tego bloga, sposobu zarabiania, książki i wielu innych pozytywnych rzeczy w naszym życiu. Jesteś elementem stabilizującym. Moim jedynym sensownym punktem odniesienia. Motywacją do zmiany na lepsze i systematycznego popychania cały czas od przodu wszystkiego co robię.

Ci, którzy widzą efekty mojej pracy nie mogą uwierzyć, gdy mówię, że jestem leniem. Jestem, ale Ty dajesz mi siłę. Dawałaś też nadzieję i wiarę wtedy, gdy zaczynałem wątpić w moje wybory. Gdy wszyscy inni kwestionowali moją decyzję o porzuceniu branży IT i zostaniu “gościem od oszczędzania” Ty jedyna powiedziałaś “wierzę w Ciebie, dasz sobie radę, jakoś sobie poradzimy”. I w tym kluczowym momencie, gdy mój optymizm prysł, gdy nie miałem żadnej pewności, czy zarobię na nasze życie, gdy w środku mi się kotłował milion czarnych myśli, to właśnie Ty byłaś oazą spokoju, której tak potrzebowałem.

Wiem, że dla Ciebie to może być pikuś i może Ci się wydawać, że to nic specjalnego. Ja jednak nie potrafię sobie wyobrazić większego wsparcia i zaufania niż Twoje. Cieszę się, że sprawy potoczyły się tak pomyślnie.

Sprawdź również: WNOP 123: Zaufanie na stadionie PGE Narodowy, czyli moje pierwsze spotkanie autorskie

Blask fleszy

Wiem, że nie lubisz, gdy puszę się jak paw. Pewnie większość Czytelników uzna, że wcale tego nie robię, ale Ty widzisz to jak w soczewce i wiesz, że mam ego jak stąd do Las Vegas. Mam. I lubię wiedzieć, że efekty mojej pracy są widoczne i doceniane. Tłumaczę sobie, że chyba każdy to lubi.

Niestety Ty w największym stopniu doświadczasz skutków ubocznych mojej popularności. Głupio mi, gdy osoba rozpoznająca mnie na ulicy wita się ze mną a Ciebie pomija. Chyba tylko raz zdarzyło się, że ktoś widząc nas obydwoje, przywitał się najpierw z Tobą, a dopiero później ze mną. A przecież to właśnie takie zachowanie powinno być codziennością.

Zastanawiam się czasami jak ja bym się czuł, gdybyś to Ty była taką znaną blogerką, a ja schowany byłbym gdzieś w domu ze swoimi sprawami. Mało kto potrafi zauważyć i docenić Twoją rolę we wszystkim co robię. Przykro mi, że tak się dzieje. Blog, książka, moje występy – jesteś ich matką w takim samym stopniu, w jakim ja jestem ich ojcem.

Dziękuję Ci za to.

Cieszę się!

Wiesz… widzę ile związków wokół nas się rozpada. Nie wnikam dlaczego tak się dzieje. Cieszę się z naszego bycia razem. Cieszę się, że udowadniamy przede wszystkim sobie, że można. Bogu dziękuję, że daje nam tyle lat cieszyć się sobą w dobrym zdrowiu. Że jak na razie potrafimy znaleźć wyjście ze wszystkich mniejszych i większych problemów.

Dziś raduję się, gdy widzę Cię uśmiechniętą. Zaspokajam ego, gdy mam poczucie, że się do tego przyczyniłem. Ty wiesz, że ja odmierzam swoje życie listami zadań i priorytetów. Najważniejszym z nich jest to, byś każdego dnia mogła szczerze mówić “nie żałuję swojego ”tak“”. Tak mi dopomóż Bóg.

Zobacz także: Życzenia dla Ciebie na 2014 i szczypta historii – mojej i tej dwutysięcznej

Wieczór

Przyszłaś przed chwilą i zapytałaś “czy długo jeszcze?”. Odpowiedziałem, że pół godziny. W dzień naszej rocznicy – po raz pierwszy od lat chcę wyłączyć komórkę i komputer na cały dzień. To dlatego chcę skończyć ten list właśnie dzisiaj. Żebyś mogła go przeczytać w nasze święto.

Pokochałem Cię ćwierć wieku temu, kocham Cię coraz bardziej (chociaż wydawało mi się, że to niemożliwe i kocha się tak samo) i mam nadzieję, że wspólnych lat przed nami jeszcze od groma i ciut ciut.

Życzę Ci najlepszego męża i najcudowniejszych dzieci na świecie.

Zawsze Twój,

"Finansowy ninja" - podręcznik finansów osobistych

Już ponad 130.000+ osób kupiło książkę "Finansowy ninja".

Nowe, zaktualizowane wydanie to ponad 540 stron praktycznej wiedzy o oszczędzaniu, zarabianiu, optymalizacji podatkowej, negocjowaniu i inwestowaniu, które pomogą Ci zostać prawdziwym finansowym ninja i osiągnąć bezpieczeństwo finansowe.

Przewodnik po finansach osobistych, który każdy powinien przeczytać jeszcze w szkole.

PRZEJDŹ NA STRONĘ KSIĄŻKI →

{ 141 komentarzy… przeczytaj komentarze albo dodaj nowy komentarz }

Marcin Wrzesień 28, 2016 o 04:48

Ogormne gratulacje, serce rośnie jak się czyta takie słowa! Pozdrawiam i życzę wpaniałego rocznicowego dnia 🙂

Moja droga Gabciu…

Różni

Wsparcie i zaufanie

Blask fleszy

Cieszę się!

Wieczór

"Finansowy ninja" - podręcznik finansów osobistych

RANKING - Grudzień 2024

Pobierz bezpłatne Excele

Moja książka o finansach

Książka o własnym biznesie

Przewodniki „krok po kroku”

Znajdziesz mnie tutaj...

Popularne artykuły

Najnowsze komentarze

Tagi artykułu