ALIVE, czyli dlaczego warto iść za ciosem i sięgać po więcej

Warto wyjść ze skorupy i krzyknąć do świata „Tu jestem!”. A nuż świat usłyszy i zaprosi Cię do wspólnego biesiadowania? Właśnie mi się to udało.

Czasami jako bloger zastanawiam się, czy powinienem pisać wyłącznie dla Was, czy także dla siebie. Poczucie misji – czasami przez niektórych kwestionowane – każe mi najczęściej pisać dla Was. Ale dzisiaj mam inny nastrój. Ten artykuł jest dla mnie! Jest moją kartką z pamiętnika. Dokumentacją ważnego dla mnie momentu. Chwili, w której kolejny raz przekonuję się, że postawienie wszystkiego na jedną kartę i jednoczesne “odsłonięcie przyłbicy” może dać niesamowite efekty 🙂

Jeśli chcesz się dowiedzieć o co chodzi, to zapraszam do lektury. Jeśli jednak przychodzisz tu wyłącznie po tematy związane z finansami osobistymi, oszczędzaniem i pomnażaniem pieniędzy – to ostrzegam, że ten wpis nie jest dla Ciebie. On jest dla tych, którzy chcą zamieniać swoją pasję w swój sposób życia. Nie upychać jej po kątach, ale po prostu nią żyć.

Gotowi? Zapraszam. A pozostałym dziękuję za uwagę i życzę miłego weekendu.

I jeszcze zanim zacznę: Zorka – ten wpis dedykuję Tobie za to co zrobiłaś na BFG 2013 i za całokształt. Wszystko o czym tu przeczytacie to są właśnie skutki uboczne… 🙂

O co chodzi?

Skoro czytasz dalej, to nie będę Cię trzymał w niepewności. Mam niesamowitą przyjemność ogłosić z wielką dumą i radością, że będę miał okazję pokazać historię mojego bloga poza granicami Polski. Będzie to miało miejsce 30 i 31 maja na bardzo szczególnej i ważnej dla mnie konferencji ALIVE w Berlinie. O co w tym chodzi – zaraz Wam opowiem. Tutaj tylko zasygnalizuję, że na konferencję tą w roli prelegentów przyjeżdżają sławy amerykańskiej blogosfery, m.in. mój idol Chris Guillebeau – autor dwóch polecanych przeze mnie książek “The Art of Non-Conformity” i “The $100 Startup” (ta wyszła nawet po polsku), oraz twórca amerykańskiej konferencji “World Domination Summit”, na którą chcę się wybrać od momentu rozpoczęcia prowadzenia bloga.

Poza nim, to co najlepsze w amerykańskiej blogosferze, reprezentować będą też Pamela Slim i Sarah Peck. Na konferencji obecny też będzie brytyjczyk Tom Ewer, którego blog “Leaving Work Behind” wspierał mnie, gdy podejmowałem trudną decyzję o rozstaniu z pracą na etacie.

I teraz najlepsze: nie dość, że poznam osobiście Chrisa, to… wystąpię tuż przed nim! Organizatorki tej konferencji zaprosiły mnie do poprowadzenia warsztatu dla blogerów, którzy przyjadą z całej Europy i nie tylko. W sobotę 31 maja o 14:00 będę prowadził 90-minutową prezentację zatytułowaną “How to build a successful blog, impact others and make a profit”! Fajnie, co?

Dla jasności: jestem jedynym Polakiem, który będzie tam występował. I czuję się świetnie! Bardzo się cieszę, że raptem po niespełna dwóch latach prowadzenia bloga, zostałem zaproszony do poprowadzenia takiego warsztatu dla blogerów z różnych krajów. Moje wystąpienie, podobnie jak i pozostałe prezentacje, prowadzone będą po angielsku.

Czytaj także: Blog daje dobrze zarobić – czyli raport Michała za drugi kwartał 2014

Kręta ścieżka na ALIVE?

I teraz możesz się zastanawiać, jak można do czegoś takiego doprowadzić. Jakim cudem bloger z Polski, który podnieca się czołówką amerykańskich blogerów, wskakuje nagle między nich.

Albo przykład “z innej beczki”: pytacie mnie mailowo “jak się wkręcić do telewizji” i “jak to możliwe, że tak często tam występujesz”. Dostałem nawet maile sugerujące, że muszę mieć tam jakieś znajomości…

Podpowiem Wam – zarówno występy w TV, jak i bycie zapraszanym do występów na takich konferencjach, nie mają nic wspólnego ze znajomościami. To efekt tego, że nie boję się odsłonić, że z otwartą przyłbicą mówię kim jestem i co robię, i że jeśli mam jakiś drobny sukces, to się z nim nie kryję tylko pokazuję go światu. Bo niby skąd świat i inne osoby miałyby się dowiedzieć o moim istnieniu, jeśli nie ode mnie? Jeśli robię coś dobrze i na poziomie, to dlaczego miałbym się tym nie pochwalić? Tylko trzeba to robić z głową, o czym piszę dalej…

Jak znalazłem się w roli prelegenta na ALIVE? Dużo prościej niż się wydaje. Razem z Andrzejem Tucholskim z bloga JestKultura.pl zarejestrowaliśmy się na ALIVE w lutym 2014 roku (jeszcze przed tym, jak triumfowałem w konkursie “Blog Roku 2013”). Kilka dni później dołączyliśmy do grupy na Facebooku związanej z tym wydarzeniem. Zamiast siedzieć cicho (przecież mogliśmy) zaczęliśmy robić szum. Ogłosiliśmy, że jesteśmy #TeamPoland i włączyliśmy się do dyskusji. Było nas widać. W końcu ALIVE  służy temu, żeby nawiązać znajomości z innymi, podobnymi nam osobami.

Potem było zamieszanie związane z Blog Roku i nagrodami. Zastanawiałem się przez jakiś czas, czy pochwalić się tym innym uczestnikom ALIVE. Obawiałem się, że będzie to wyglądało bardziej na autopromocję niż interesującą dla nich wiadomość. Ale w końcu się przełamałem. Pomyślałem, że przecież blogerów może to zainteresować i mogą chcieć dowiedzieć się, jak do tego doszło. Równolegle załączyłem także link do jedynego angielskojęzycznego artykułu, jaki popełniłem – czyli mojej maratońskiej historii opublikowanej na blogu Pata Flynna.

Całość została bardzo ciepło przyjęta, a skutkiem ubocznym mojego “wyjścia ze skorupy” było zapytanie ze strony organizatorów ALIVE, czy nie zgodziłbym się poprowadzić warsztatu dla blogerów. Nie wahałem się ani chwili – zgodziłem się. Doprecyzowaliśmy tematykę i dzisiaj, po dłuższym utrzymywaniu tego w tajemnicy (organizatorzy stopniują napięcie), ogłaszam, że wystąpię obok wielu świetnych blogerów.

Czy to było trudne? Raczej nie. Ale nie byłoby możliwe, gdybym nie stworzył sytuacji, w której takie zaproszenie mogło się pojawić. I dokładnie to chcę przekazać dzisiejszym wpisem: warto brać los w swoje ręce i nie pozostawiać go przypadkowi. Dotyczy to tak samo autopromocji po to, by wystąpić w TV czy na konferencji, jak i bycia wzorem pracownika w firmie. Masz sukcesy w pracy, ale wstydzisz się promować? To nie dziw się potem, że szef docenia kogoś innego, kto może ma mniejsze osiągnięcia, ale potrafi zwrócić na siebie uwagę.

Czasami słyszę od znajomych “w pracy mnie nie doceniają”. Pytam “a co robisz żeby Cię doceniali?”. Zamiast siedzieć cicho lepiej dać się zauważyć i poznać. Nie mówię o bieganiu po firmie i puszeniu się jak paw – wtedy łatwiej o zawiść współpracowników niż wsparcie. Ale można też działać inaczej: dawać coś z siebie, wychodzić z propozycjami pomocy dla innych, pomagać im rozwiązywać jakiś konkretny problem, z którym radzimy sobie lepiej od innych i to oni wtedy przykleją nam łatkę specjalisty w danej dziedzinie. A tego typu informacje szybko się rozchodzą 🙂 Trzeba im tylko trochę pomagać.

Sprawdź również: Spotkajmy się! – najbliższe występy i możliwość osobistej rozmowy

Przekraczaj oczekiwania – może dostaniesz więcej niż się spodziewasz

Właśnie takie “przekraczanie oczekiwań” jest tajemnicą mojego medialnego sukcesu. Gdy pierwszy raz telewizja zwróciła się do mnie z propozycją występu, to był to całkowity przypadek. Ktoś z redakcji znalazł mój blog, bo poszukiwał sposobów oszczędzania. Napisał e-mail. Oddzwoniłem. Zapytałem jak mogę pomóc. I to ja opracowałem założenia do rozmowy. Pokazałem co jest ważne. Pomogłem przygotować materiał filmowy, który miał obrazować naszą rozmowę. Wyszedłem przed orkiestrę i dałem więcej niż ode mnie oczekiwano.

Ktoś może pomyśleć “jesteś frajerem, bo robisz za dziennikarza z TV jego robotę i to za darmo”, ale to nie do końca prawda. Ja robię to także we własnym interesie. Chcę żeby materiał, przy którym pojawi się moja twarz, był jak najlepszy. Bo to jest coś widzą widzowie  i jednocześnie moja wizytówka dla kolejnych przedstawicieli tradycyjnych mediów. A efektem ubocznym takiej pomocy jest zadowolenie dziennikarza. Lubię otrzymywać od nich takie maile:

Jak myślisz, jeśli dziennikarz będzie ponownie potrzebował twarzy do swojej telewizji, to do kogo zadzwoni? Do tych osób, które ułatwiają mu pracę, czy do tych, przy których musi się napracować? To co robię – działa. Im częściej jestem obecny w mediach, tym częściej jestem do nich zapraszany. Nie ma w tym magii i znajomości. Znajomości budują się stopniowo…

Ja “sieję” to moje ziarno wszędzie gdzie mogę. Czasami kiełkuje powoli, a czasami rośnie bardzo szybko. To tylko kwestia podatności gruntu i tego na ile solidnie podlewam 😉 Ale bez siania i podlewania nie byłoby żadnych efektów.

I jeszcze jedno słowo: gdy dostaniemy szansę, to warto ją wykorzystywać – nawet jeśli wydaje się mało atrakcyjna. Nigdy nie wiadomo, czy nie będzie ona trampoliną do kolejnych sukcesów. Zobacz jak rozwija się moja blogowa kariera. Występ na ALIVE to coś niespodziewanego, ale jednocześnie bardzo zbieżnego z jedną z planowanych ścieżek mojego rozwoju, jaką są wystąpienia publiczne. W moich planach na ten rok wpisałem sobie wystąpienie na konferencji TED. Nawet, jeśli nie zrealizuję tego planu w tym roku, to z każdym wystąpieniem jestem coraz bliżej.

Ja dzisiaj autentycznie nie wiem czego się spodziewać w przyszłości. Czasami boję się sam siebie. Ostatni rok to pasmo emocji i kolejnych osiągnięć. Ale im więcej sukcesów, tym boleśniejszy może być upadek. Sam podnoszę sobie poprzeczkę, przyzwyczajam Was do tego, że możecie ode mnie oczekiwać więcej i więcej. Są chwile kiedy mnie to przeraża, kiedy wydaje mi się, że za szybko to wszystko pędzi. Ale czy powinienem podporządkować się obawom, czy raczej odważnie sięgać po to co mi życie podsuwa?

Jak na razie skutki uboczne mojej działalności są całkiem miłe 🙂

Zobacz także: WNOP 048: O konferencji ALIVE, podążaniu za marzeniami i życiu jak koczownik – z Janą Schuberth

Co to jest ALIVE?

ALIVE to konferencja dla ludzi kreatywnych, z pasją, pozytywnie zakręconych, którzy chcą inspirować siebie nawzajem i być inspiracją dla innych. Takich osób, które gotowe są ciężko pracować nad tym, by zmieniać siebie, własne życie i świat na lepsze. Osób szukających własnej drogi – niekoniecznie związanej z pracą na etacie. Drogi, którą można byłoby określić mianem po prostu dobrego życia.

Ze szczegółowym programem konferencji oraz listą głównych prelegentów można się zapoznać na stronie konferencji.

Dla mnie podstawowym “zapalnikiem” do rejestracji na ALIVE była informacja o występie Chrisa Guillebeau. Podziwiam jego pracowitość i konsekwencję. To autor czytanego przeze mnie bloga i książek-bestsellerów. Gość, który wiele lat temu postawił sobie cel – odwiedzenie wszystkich krajów świata przed 35-tymi urodzinami. Udało mu się 🙂 Ponadto jest organizatorem konferencji “World Domination Summit” – takiego „TED na sterydach”, wydarzenia, które w zeszłym roku zgromadziło 3000 pozytywnych pasjonatów z całego świata.

Konferencja ALIVE jest dla mnie taką europejską namiastką WDS i bardzo liczę na to, że się nie zawiodę 🙂 I nie chodzi mi wcale o prezentacje same w sobie, ale o możliwość interakcji i wzajemnej inspiracji ze społecznością ALIVErsów – osób, które przełamują schemat lub chcą to robić.

Jak zoptymalizować koszty udziału w ALIVE

Dla jasności: absolutnie nie zachęcam Was do uczestnictwa w tej konferencji.

Ale, gdyby ktoś z Was, mimo wszystko, chciał tam pojechać, to można nieco zoptymalizować koszty. Po pierwsze – najlepiej dobrać się w pary i kupować bilety dwuosobowe, które kosztują niewiele więcej niż wejściówka jednoosobowa. Ja właśnie tak rejestrowałem się z Andrzejem z blogu jestKultura.pl – jeszcze zanim zaproszono mnie do poprowadzenia warsztatu 🙂

Po drugie – przez pewien czas można skorzystać z kodu rabatowego obniżającego koszt udziału w konferencji o kolejne 35 funtów – aliveinsider2014.

Jeśli ktoś z Was będzie jechał na ALIVE, to koniecznie dajcie mi znać. Warto się spotkać, wyruszyć i wrócić razem 🙂 Ja planuję jechać pociągiem.

A skoro już jesteśmy przy temacie zbierania się w grupy, to najprawdopodobniej 12 czerwca zorganizuję kolejne spotkanie z Czytelnikami – tym razem #JOPlive Trójmiasto 🙂 O szczegółach będę informował w najbliższych tygodniach.

Kilka słów na koniec

I już na zakończenie: pamiętajcie, że cokolwiek robicie, to świat się o tym nie dowie, dopóki mu o tym nie powiecie. Warto wychodzić ze swojej “skorupy”, pokazywać co najlepszego mamy do zaoferowania i sięgać po więcej. Ileś razy usłyszycie odmowę, ale za którymś razem może się udać. Świat lubi odważnych 🙂

Ja nadal jestem zaskakiwany tym, w jaki sposób potrafi się układać domino życia, o ile tylko nie będziemy stawiali mu sztucznych barier typu “nie da się”, “nie zasługuję na to”, “dlaczego miałoby mi się udać”, “przecież jest milion osób lepszych ode mnie”. Odsyłam do starszego artykułu o wychodzeniu ze swojej strefy komfortu. Warto!

Odwagi i samych sukcesów Wam życzę!

PS: Miała to być kartka z pamiętnika dla mnie, ale znowu wyszedł mi wpis poradnikowy 😉

PPS: Trzymajcie proszę za mnie kciuki! ALIVE to bardzo duże wyzwanie, a po angielsku zdecydowanie nie jestem tak elokwentny, jak po polsku.