Finanse osobiste i własna firma – jak je pogodzić? 7 dobrych podpowiedzi dla przedsiębiorców

Planujesz otworzyć firmę? Masz już działalność i ledwo starcza Ci na zapłatę VAT i PIT? Przeczytaj jak zorganizować finanse firmowe, aby nie popłynąć.

W mojej książce “Finansowy ninja” przeczytacie, że żaden sposób zarabiania nie pozwala tak dobrze pomnażać swoich zarobków, jak skuteczne prowadzenie własnej firmy. Jako przedsiębiorcy mamy dużo większe możliwości skalowania dochodów i możemy zarabiać nawet 10x czy 100x więcej niż na etacie. Jest jednak także druga strona medalu: nieumiejętnie prowadzony biznes, przy braku rozdzielenia finansów firmowych od finansów osobistych, może prowadzić do poważnych kłopotów finansowych i długów. W kursie “Pokonaj swoje długi” najbardziej zadłużonymi osobami są te, którym powinęła się noga w biznesie. To one najczęściej posiadają długi liczone w setkach tysięcy złotych.

W tym wpisie przedstawiam podstawowe zasady zdrowych finansów, którymi warto kierować się, gdy prowadzicie własną działalność gospodarczą. Podpowiadam jak można skutecznie oddzielić finanse firmowe od prywatnych i jak uniknąć “podbierania” pieniędzy z kasy firmowej lub dotowania firmy ze środków prywatnych.

Dla jasności: nie jest to wpis dla tych osób, które doskonale rozumieją co to cashflow, potrafią go zaplanować i mają wypracowane metody zarządzania kapitałem firmowym. To raczej podręcznik dla osób przymierzających się do prowadzenia firmy lub zagubionych przedsiębiorców, którzy nie wiedzą tak naprawdę ile pieniędzy mają do dyspozycji. Mam nadzieję, że zastosowanie poniższych 7 podpowiedzi pomoże Wam odzyskać kontrolę.

A jeśli nie lubisz czytać, to przewiń wpis do samego końca. Tam znajdziesz zapis mojego występu “Finanse osobiste i własna firma – jak je pogodzić?” z majowej konferencji infoShare 2016.

Skąd się bierze problem?

Bałagan w finansach firmowych wynika zazwyczaj z bardzo prozaicznych przyczyn. Niektórzy zakładają firmę, pomimo, że nie panują nad finansami osobistymi. Dla innych własna firma ma być sposobem na wyjście z problemów finansowych lub poprawę swojej sytuacji. Sęk w tym, że jeśli mamy bałagan w finansach osobistych i dosyć lekkoduszne podejście do pieniędzy, to w zasadzie najlepiej byłoby w ogóle nie zabierać się za prowadzenie biznesu. Wymaga to bowiem dużo większej dyscypliny a błędy przekładają się na dużo wyższe koszty.

Finanse osobiste i finanse firmowe są ze sobą bardzo mocno powiązane – zwłaszcza w działalności gospodarczej i wszędzie tam, gdzie stosuje się uproszczoną księgowość. To właśnie dlatego osoby, które mają bałagan w domowych finansach, zazwyczaj nie panują również nad przepływami pieniężnymi w firmie. Jeśli do tego zabieramy się za prowadzenie firmy bez solidnej poduszki finansowej, to kłopoty w zasadzie są murowane. Każda firma na początku swojej działalności wymaga mniejszych lub większych inwestycji. Wiele firm boryka się z problemem znalezienia klientów na swoje usługi. Niektóre zmuszone są w międzyczasie zmienić model działania i zarabiania. To wszystko kosztuje czas i pieniądze – zwłaszcza wtedy, gdy przedsiębiorca do świadczenia usług na rzecz klientów potrzebuje specjalistycznego sprzętu, oprogramowania lub pracowników.

Jeśli w firmie pojawiają się pierwsze regularne przychody… to tym trudniej jest zazwyczaj zapanować nad finansami. Wielu przedsiębiorców uznaje, że skoro na konto firmy regularnie wpadają pieniądze, to znaczy, że mogą inwestować. Sytuacja szczególnie komplikuje się w firmach żyjących z handlu. Przy braku usystematyzowanego podejścia do firmowych finansów bardzo łatwo jest przeinwestować i zauważyć moment, w którym koszty wymykają się spod kontroli. Zdarza się to zarówno w małych firmach (o czym mówił m.in. Wojtek w podcaście o upadłości konsumenckiej), jak i w całkiem dużych (o czym opowiadał Marcin Iwiński z CD Projekt). Dzisiaj skupię się na tych małych.

Wydaje mi się, że stan finansów wielu małych przedsiębiorców dobrze opisuje poniższy rysunek.

Brakuje jakiejkolwiek granicy pomiędzy finansami firmowymi i finansami osobistymi. Te obszary są wymieszane i przez to trudno jest zauważyć odpowiednio wcześnie jakiekolwiek problemy. Nie wiadomo, gdzie się kończy budżet prywatny, a gdzie zaczynają się finanse firmowe. Często jest tak, że jako przedsiębiorcy przelewamy sobie pieniądze z konta firmowego na konto prywatne – albo w drugą stronę. Z jednej strony podbieramy w nieograniczony sposób pieniądze z kasy firmowej, a z drugiej – w przypadku gdy brakuje na pokrycie kosztów – dotujemy firmę z prywatnych funduszy. To prosta droga do problemów.

Dlatego, nawet jeśli nie mamy natury osoby posiadającej ład w finansach osobistych, to zdecydowanie powinniśmy zadbać o odseparowanie funduszy firmowych i wprowadzić ład przynajmniej w finansach firmowych:

Oczywiście optymalnie byłoby mieć porządek po obydwu stronach i do tego gorąco zachęcam. Jeśli tworzysz już budżet domowy, to znacznie łatwiej będzie Ci przenieść prawidłowe nawyki i zasady do świata finansów firmowych. W proponowanym przeze mnie podejście naprawdę niewiele się one różnią. No to przechodzimy do omówienia siedmiu podstawowych zasad, które pomogą posiadać porządek na wszystkich frontach.

1. Oddziel konto firmowe od prywatnego

Dzisiaj prawo nie wymaga posiadania oddzielnego rachunku firmowego dla działalności gospodarczej. Przedsiębiorca może regulować wszystkie opłaty z prywatnego konta osobistego – oczywiście o ile nie zakazuje tego regulamin banku (aczkolwiek w praktyce nikt tego nie weryfikuje).

Przyjmij jednak jako zasadę, że jako przedsiębiorca musisz posiadać oddzielne konto firmowe. To pozwoli postawić grubą kreskę pomiędzy ROR-em prywatnym a firmowym. Pieniądze przestaną się mieszać.

Minusem oddzielnego konta firmowego jest fakt, że zazwyczaj są to konta płatne. Na szczęście i tutaj można upolować fajne promocje pozwalające uzyskać premie od banku np. za wykonywanie przelewów na rzecz ZUS i US, wpłaty utargu na konto firmowe oraz pokrywanie kartą firmowych kosztów. Nawet jeśli z korzystaniem z rachunku firmowego związane będą opłaty, to i tak zalecam, aby go otworzyć. Opłatę potraktuj po prostu jako koszt firmy.

Sprawdź również: Jak finansować startupy

2. Płać sobie pensję

O ile realizacja pierwszego zalecenia była trywialna, to kolejny punkt okazuje się nie do przejścia dla wielu przedsiębiorców.

Pracownicy etatowi nie mają problemu z zaplanowaniem budżetu domowego, bo doskonale wiedzą ile zarabiają co miesiąc i pensję otrzymują co miesiąc w podobnym terminie. Przedsiębiorcy potykają się na tym, że zazwyczaj nie mają żadnej gwarancji uzyskania systematycznych dochodów. W jednym miesiącu zarabiają więcej, a w innym mniej. Jak w takiej sytuacji planować budżet domowy?

Podstawowe zasady przedstawiałem we wpisie “Jak zaplanować budżet domowy, jeśli mam nieregularne zarobki?”, ale tutaj pójdziemy kilka kroków dalej.

Zacznijmy od przypomnienia podstaw, na których opierają się zdrowe finanse osobiste:

• Nigdy nie wydawaj więcej niż zarabiasz.
• Oszczędzaj krótkoterminowo – czyli zbuduj poduszkę finansową, która umożliwi Ci finansowanie 6–12 miesięcy życia nawet bez zarobków.
• Systematycznie pracuj nad zwiększeniem zarobków i oszczędzaj długoterminowo.

Aby zrealizować te cele posługujemy się dwoma narzędziami:

• Budżetem domowym – umożliwia planowanie z wyprzedzeniem przychodów i wydatków oraz ich bilansowanie (wszystko o budżecie przeczytasz w cyklu “Zaplanuj budżet domowy”).
• Spisywaniem wydatków – pozwala na bieżąco weryfikować, czy zaplanowany wcześniej budżet jest realizowany zgodnie z założeniami. Jeśli nie, to konieczne są poprawki budżetu, czyli takie przerzucanie pieniędzy między kategoriami wydatków, aby nie wydać więcej niż zakładamy / posiadamy.

Osoby, które już prowadzą budżet domowy, doskonale wiedzą, że podstawą udanego planowania finansów domowych jest znajomość i przewidywalność zarobków i kosztów. Gdy ich nie znamy – budżet się rozjeżdża.

Z mojej perspektywy nie powinno być żadnej różnicy między budżetami domowymi pracowników etatowych i przedsiębiorców. Przecież Ci drudzy także ponoszą wszelkie koszty prywatne. Podobnie jak etatowcy powinni także tworzyć osobistą poduszkę finansową, oszczędzać na cele średnioterminowe (np. zakup mieszkania lub domu), a także inwestować pieniądze z myślą o emeryturze – zwłaszcza, że płacone przez nich minimalne składki ZUS nie gwarantują niczego poza emeryturą minimalną (o ile kiedykolwiek ją otrzymają).

Przypominam, że modelowa struktura budżetu domowego wygląda mniej więcej następująco (rozwinięcie tej koncepcji znajdziesz w tym wpisie):

I na tym koniec dygresji. Wracamy do tematu pensji.

Najlepszym sposobem oddzielenia finansów prywatnych od firmowych jest systematyczne wypłacanie sobie pensji. Wyzwaniem dla każdego przedsiębiorcy jest określenie jej wysokości oraz częstotliwości wypłacania. Proponuję przyjąć tu następujące założenia:

• Wysokość pensji musi być rozsądna, tzn. taka żeby zbilansować domowy budżet i żeby wystarczyło pieniędzy na wszystkie niezbędne prywatne wydatki. Jak widać pewien porządek w finansach domowych jest niezbędny
• Wypłacasz sobie stałą kwotę co miesiąc. To założenie pomoże Ci idealnie zbilansować domowy budżet.
• Przelew z konta firmowego na konto osobiste wykonujesz tylko raz w miesiącu. Tu chodzi przede wszystkim o przyzwyczajenie się do systematyczności. Najlepiej jeśli będzie to zlecenie wykonywane automatycznie w konkretnym dniu miesiąca.
• Co do zasady pieniądze przepływają tylko w jedną stronę – z konta firmowego na osobiste. Takie postanowienie pomoże Ci uniknąć dotowania firmy z pieniędzy prywatnych.

W oczywisty sposób wysokość Twojej pensji jako przedsiębiorcy zależeć będzie od kondycji firmy. Proponuję jednak trzymać się powyższych założeń – przecież nawet jeśli w danym miesiącu firma nie generuje przychodów, to Ty osobiście i tak jakoś sfinansować prywatne wydatki. Pensję powinieneś otrzymać w terminie. Jeśli firma ma być Twoim źródłem utrzymania, to już od początku jej funkcjonowania powinieneś widzieć po jej stronie koszty wynagrodzenia dla jej najważniejszego pracownika. 🙂

Podstawową korzyścią takiego podejścia, jest uniknięcie w budżecie domowym niepewności związanej z “nie wiem ile mam mam do dyspozycji w tym miesiącu”. Grasz we widne. Pensja pomaga ustabilizować finanse prywatne. Jednocześnie od samego początku funkcjonowania firmy masz bardzo jasno określony cel – Twoja firma musi zarobić na podatki, na Twoje wynagrodzenie i na pokrycie innych kosztów. Fizyczne przelewanie pensji na początku miesiąca od razu uświadamia (w połączeniu z kolejnymi punktami przedstawionymi w tym wpisie) ile pieniędzy pozostało na koncie firmowym na wszelkie inne wydatki.

A kiedy mogę wypłacić sobie więcej?

Już widzę, jak niektórzy przedsiębiorcy się buntują: “Dlaczego mam wegetować i wypłacać sobie minimalną pensję, jeśli firma zarabia dużo? Ja chcę sobie wtedy wypłacać więcej!”. Kluczowe jest pytanie: jak nie wypłacić sobie za dużo? Ile pieniędzy powinno zostać na koncie firmowym?

Tu przydaje się ustalenie pewnych sztywnych zasad z samym sobą. Jeśli cashflow firmy się pogarsza i jej płynność finansowa mogłaby być zagrożona, to nie powinno być mowy o żadnej premii – ani dla pracowników ani tym bardziej dla nas jako szefa. W pewnym sensie powinniśmy rozliczać siebie tak jak pracowników firmy.

Przykładowo można przyjąć założenie, że premia za wyniki wypłacana jest w następujący sposób:

• Premia płatna jest co kwartał, ale dopiero po pokryciu wszystkich kosztów oraz zapłacie podatków (VAT i zaliczki na PIT).
• Premia wynosi maksimum 30% kwartalnego zysku. Nie można przejadać całego zysku i większość pieniędzy powinna zostać w firmie chociażby jako środki na inwestycje.
• Premia płatna jest tylko wtedy, gdy w firmie są rezerwy finansowe na 12 miesięcy kosztów. Jeśli firma nie skompletowała jeszcze własnej “poduszki finansowej”, to nie ma mowy o wypłacie premii. Takie rezerwy finansowe potrzebne są aby przetrwać ew. słabsze miesiące m.in. nadal systematycznie wypłacając pensję dla przedsiębiorcy i pokrywając inne koszty.

Czytaj także: WNOP 092: Własna firma – co warto wiedzieć zanim zaczniesz – moje błędy i 23 wskazówki

3. Odkładaj na bieżąco na VAT i PIT

Truizmem jest stwierdzenie, że tylko część kwoty wpływającej na konto firmowe to zysk, którym można rozporządzać. Klienci płacą przedsiębiorcom kwotę brutto (zawierającą podatek VAT), przedsiębiorca z wpływów musi pokryć swoje koszty i dodatkowo zapłacić podatek dochodowy.

Niestety nawet jeśli znamy teorię, to praktyka wielu przedsiębiorców od niej odbiega. Nadal zdarza mi się widzieć takich, którzy zaskoczeni są, że nie mają z czego zapłacić VAT i PIT, i złoszczą się na księgową, że tak późno przysłała im rozliczenie. A przecież otrzymując wpływ od klienta z góry orientacyjnie wiadomo, jaką część kwoty brutto przeznaczona będzie na podatki. Zakładając, że firma nie ma kosztów każdy 1000 zł wpływów brutto na konto będzie dzielił się następująco:

Dla jasności: tak ten podział wygląda jeśli do ceny netto dodajesz VAT 23% oraz płacisz podatek dochodowy według skali podatkowej i mieścisz się z dochodami w pierwszym progu.

W bardzo łatwy sposób można uniknąć zaskoczenia od razu dzieląc wszystkie wpływy na konto na trzy części: VAT, PIT i resztę. Najlepiej będzie jeśli założysz dodatkowe subkonta lub konta oszczędnościowe, które nazwiesz VAT i PIT. Konta te nie muszą być koniecznie podpięte pod rachunek firmowy. Jeśli masz taką możliwość, to możesz je nawet założyć w innym banku – takim, który oferuje najlepsze oprocentowanie na kontach oszczędnościowych. Najważniejsze byś traktował te konta, jako kolejne konta firmowe i jednoznacznie oznaczył je jako VAT i PIT. Następnie:

• Raz na tydzień usiądź do finansów firmowych.
• 18,7% wpływów brutto z danego tygodnia przelej na konto oszczędnościowe VAT.
• Jeśli płacisz podatek według skali podatkowej, to 14,6% wpływów brutto z danego tygodnia przelej na konto oszczędnościowe PIT lub
• Jeśli płacisz podatek liniowy, to 15,5% wpływów brutto z danego tygodnia przelej na konto oszczędnościowe PIT.
• Resztę pieniędzy pozostaw na głównym firmowym koncie ROR.

Co to daje? Rozdzielenie pieniędzy na konta VAT i PIT pozwala na bieżąco widzieć ile tak naprawdę pieniędzy ma do dyspozycji firma – to jest to co znajduje się na firmowym koncie ROR. Pozostałe środki przeznaczone są dla Urzędów Skarbowych.

Dodatkowo możesz i powinieneś założyć konto oszczędnościowe, które nazwiesz Rezerwa. U mnie na to konto trafiają wszystkie nadwyżki finansowe z konta ROR ponad kwotę, którą planuję wydać na pokrycie kosztów w bieżącym miesiącu. Po prostu nie lubię, gdy pieniądze nudzą się na nieoprocentowanym koncie ROR. Gdy na koncie Rezerwa uzbierają się już kwoty, których nie będę potrzebował w perspektywie 2–3 miesięcy, to przenoszę je na krótkoterminowe lokaty nadal oznaczając je jako firmowe środki rezerwowe.

Dokonując okresowych płatności możesz kierować się następującymi zasadami:

• Płać podatki z kont oszczędnościowych VAT i PIT, tzn. przelewaj środki na firmowy ROR wtedy, gdy nadchodzi czas zapłaty podatków i wykonuj przelewy z tego konta. Ku pamięci: nie warto przelewać środków na inne rachunki niż własny bezpośrednio ze swoich kont oszczędnościowych, bo często wiąże się to z dodatkowymi opłatami. W większości banków co najmniej jeden przelew miesięcznie z konta oszczędnościowego na konto ROR jest bezpłatny.
• Nadwyżki z konto PIT i VAT przelewaj po opłaceniu podatków na konto Rezerwa. Ze względu na to, że na bieżąco ponosisz koszty, to jest wysoce prawdopodobne, że kwoty zaliczki na podatek dochodowy oraz VAT odprowadzane do urzędu skarbowego będą ostatecznie niższe niż te wynikające z powyższego wyliczenia. Powinny Ci więc zostać nadwyżki po ich opłaceniu.
• Faktury kosztowe pokrywaj zawsze z firmowego konta ROR.
• Jeśli w którymś momencie zabraknie pieniędzy na pokrycie bieżących kosztów, to sięgaj po brakującą kwotę na konto Rezerwa. Sytuacja taka może mieć miejsce, gdy w danym miesiącu masz mniejsze przychody lub nie masz ich wcale.

Pozytywnym efektem takiej organizacji firmowych finansów jest fakt, że niestraszne Ci będzie przejście na płacenie podatków PIT i VAT kwartalnie. Moim zdaniem to najlepsze co można zrobić dla finansów firmowych. Dzięki temu lepiej można optymalizować podatki, np. do przychodów osiągniętych w styczniu generować koszty jeszcze w lutym i marcu.

Rozliczając się kwartalnie mniej pieniędzy oddajemy na bieżąco urzędowi skarbowemu – a co do zasady powinniśmy płacić jak najpóźniej i jak najmniej. 🙂 Lepiej żeby pieniądze procentowały na naszych kontach oszczędnościowych i podwyższały płynność finansową firmy. Dokładne kalkulacje, pokazujące jak wiele można zaoszczędzić na odroczeniu płatności zaliczek, zamieściłem w książce “Finansowy ninja”. 🙂

Oczywiście tym osobom, które nie panują nad finansami firmowymi, zdecydowanie zalecam płacenie podatku VAT i zaliczki na PIT co miesiąc. Wtedy kwoty nie będą tak szokować i będzie szansa, że nie wszystkie pieniądze zostaną wcześniej wydane. 😉

4. Musisz planować finanse firmy!

Nie da się tego uniknąć. Prowadząc odpowiedzialnie biznes musisz planować finanse firmy. Niestety jako przedsiębiorca musisz umieć z wyprzedzeniem odpowiadać sobie na takie pytania (albo przynajmniej dokonywać wiarygodnych przybliżeń):

• Ile produktów sprzedasz?
• Z jaką marżą?
• Czy przewidujesz duże koszty? W jakiej wysokości i kiedy?
• O ile wzrośnie dochód firmy w przyszłym roku?
• A może planujesz wziąć prywatnie kredyt hipoteczny? Co robisz żeby go zaplanować z wyprzedzeniem?

Bez względu na to jak się buntujesz w tym momencie, to prawda jest taka, że albo Ty kontrolujesz sytuację i starasz się realizować swój biznesplan, albo po prostu pozwolisz czynnikom zewnętrznym sterować losami Twojej firmy. Ja staram się kierować zasadą, że im coś jest bardziej nieprzewidywalne, tym więcej czasu muszę spędzić na planowaniu i późniejszym konsekwentnym korygowaniu tego planu.

Zaryzykuję stwierdzenie, że to tylko dzięki temu, że stawiam przed moją firmą bardzo konkretne cele, udawało mi się dotychczas realizować je z nawiązką.

5. Musisz budować firmowe rezerwy finansowe

Kluczowe jest zrozumienie, że biznes cechuje się dużą zmiennością. Po czasach dobrych, przychodzą miesiące chude. Czasami jedna zła decyzja uruchamia lawinę niekorzystnych zdarzeń, które powodują utratę klientów i kontraktów. A co za tym idzie, nie będzie już tak samo różowo jak było – przynajmniej do czasu aż nie znajdziesz sposobu na wyciągnięcie firmy z przejściowych problemów. Tak to działa. Przedsiębiorcy prowadzą nieustanną walkę z niesprzyjającymi okolicznościami, zmieniającym się otoczeniem biznesowym, konkurencją oraz ze sobą samymi.

To dlatego warto w firmie budować poduszkę finansową. Jeśli firma ma rezerwy finansowe pozwalające jej przez dłuższy czas pokrywać koszty stałe, to zupełnie inaczej będziesz patrzeć na biznes.

Generalnie warto po stronie finansów firmowych zbudować podobny schemat kont, jak ten prowadzony w finansach osobistych. Może to wyglądać tak jak na poniższym wykresie:

Zauważ, że zarówno Ty osobiście jak i firma, posiadacie oddzielne poduszki finansowe. W przypadku prywatnej zalecam, aby wynosiła ona tyle co suma 6–12-miesięcznych kosztów stałych. W przypadku firmy za bezpieczne uważam posiadanie rezerw na pokrycie co najmniej 12 miesięcy kosztów stałych. Dla jasności: nie trzeba się ze mną zgadzać.

Takie podejście pozwala świadomie podjąć decyzję typu “rezygnuję z bieżących projektów i zarobków po to, by przez najbliższy kwartał skoncentrować się wyłącznie na pracach nad produktem, który zarobi dla mnie setki tysięcy czy miliony na przestrzeni kolejnych lat”. Z jednej strony masz środki na pokrycie bieżących kosztów, a z drugiej strony – przy dobrym planowaniu – także na sfinansowanie niezbędnych inwestycji.

Zauważ analogię – takie podejście do finansów firmowych w zasadzie nie różni się od finansów osobistych. I super! Nieważne czy jesteśmy w roli przedsiębiorcy czy osoby prywatnej – jest dużo łatwiej, gdy wszędzie kierujemy się podobnymi zasadami.

Jednocześnie jedynym łącznikiem pomiędzy finansami firmowymi a tymi prywatnymi jest regularnie wypłacana sobie pensja oraz sporadycznie wypłacana premia.

6. Musisz mieć plan “B”

Tak jak pisałem w punkcie czwartym, musisz mieć konkretne cele i konkretny plan. Z drugiej strony, jako przedsiębiorca, musisz mieć świadomość, że nie wszystko musi iść zgodnie z pierwotnymi założeniami. Dlatego jeszcze zanim przystąpisz do realizowania planów i inwestowania, warto jest założyć co zrobisz, gdy pierwotny plan zawiedzie i założenia nie zostaną zrealizowane. Kiedy uznasz, że pora przerwać ponoszenie strat i lepiej “wyciągnąć wtyczkę”.

Inwestorzy giełdowi, którzy próbują chronić swój kapitał doskonale znają taki termin jak “stop loss”. Otwierając pozycję na rynkach kapitałowych, np. kupując akcje jakiejś firmy, od razu zakładają przy jakim maksymalnym poziomie straty pozycja ta zostanie zamknięta, czyli przy jakim kursie sprzedadzą akcje w sytuacji, gdy ich notowania będą spadać. Założenie jest proste: lepiej zainkasować np. 10% straty, niż stracić większość zainwestowanego kapitału.

Analogicznie powinniśmy postępować biznesie, jeśli nie chcemy się wpakować w długi: musisz sobie odpowiedzieć na pytanie, przy jakim poziomie zadłużenia firmy zdecydujesz o jej zamknięciu i np. pójdziesz pracować na etat.

Takich metryk można ustawić sobie wiele. Poniżej podaję kilka propozycji odnoszących się bezpośrednio do sytuacji finansowej firmy i stanu konta firmowego. Taki przykładowy “stop loss” dla własnej firmy można zrealizować, gdy:

1. Maksymalne zadłużenie firmy przekroczy 50 tys. zł. Oczywiście wiele zależy tutaj od rodzaju prowadzonej działalności, ale w zdrowym małym biznesie powinniśmy zakładać, że firma finansuje działalność ze swoich bieżących przychodów. Jeśli pojawia się znaczący i nieuzasadniony minus, to jest to przesłanka do zamknięcia firmy.
2. Debet na koncie firmowym utrzymuje się przez 6 miesięcy. Czasami sytuacja nie jest ani jednoznacznie dobra ani jednoznacznie zła. Firma jest na minusie, ale nieznaczącym, np. nie dobija do poziomu 50 tys. zł zadłużenia. Niemniej jednak długie utrzymywanie się takiej sytuacji także nie jest dobre. Oznacza, że przedsiębiorca mieli pieniądze i czas. Lepiej to uciąć, gdy trwa zbyt długo.
3. 9 z ostatnich 12 miesięcy zakończyło się finansowym minusem. Taka sytuacja także może oznaczać, że firma nie jest zdolna do systematycznego zarabiania pieniędzy. Nawet jeśli nie jest na minusie jako całość, to ma słabą zdolność firmy do generowania nadwyżek finansowych. To także sygnał, że lepiej przestać się męczyć.

Taki plan “B” warto przygotować jeszcze zanim otworzymy firmę. Oczywiście później warto go na bieżąco modyfikować.

7. Dywersyfikuj! Bo firma to nie wszystko

Ten punkt jest pioruńsko ważny. Jako przedsiębiorcy często wszystko stawiamy na jedną kartę. Ładujemy czas, energię i pieniądze w firmę. Stawiamy na jednego konia. Wytrawny inwestor powiedziałby, że inwestujemy bardzo ryzykownie.

Oczywiście takie podejście ma swoje dobre strony. Zasada dywersyfikacji – czyli rozpraszania ryzyka – stoi w sprzeczności z zasadą koncentrowania się na tym, na czym najlepiej się znamy, co nam najlepiej wychodzi i w czym mamy największą przewagę konkurencyjną. Typowe dla przedsiębiorców skupienie i skoncentrowanie na sprawach firmowych, pomaga im być skutecznymi.

Z drugiej jednak strony jest to jednocześnie niebezpieczne. Podstawowa reguła inwestowania mówi “nie wkładaj wszystkich jajek do jednego koszyka”. Warto dywersyfikować źródła przychodów w obrębie firmy, np. tworząc kilka niezależnych linii produktów lub usług. Warto także część wypracowywanych dochodów inwestować poza firmą – zwłaszcza, że jako przedsiębiorcy to my sami odpowiedzialni jesteśmy za odłożenie środków na własną emeryturę.

Wypłacana sobie pensja i premia powinna wspierać nasze cele długoterminowe w obszarze pozafirmowym. Nawet jeśli z firmą pójdzie nie po naszej myśli, to przynajmniej nie pozostaniemy całkowicie bez środków do życia i osobistego majątku.

Połącz te wszystkie zasady!

Jestem przekonany, że połączenie wszystkich tych zasad, pomoże Wam w pełni panować nad finansami, bez konieczności prowadzenia złożonych analiz. W gruncie rzeczy to wszystko sprawdza się do opracowania kilku podstawowych schematów działania, które pozwalają mieć kontrolę nad kondycją finansów firmowych i prywatnych, bez przeznaczania na nie zbyt dużo czasu.

Mi wystarczy już sam rzut oka na stan kont firmowych, by wiedzieć na czym stoję w danym kwartale. Nie czekam na dane od księgowej. Sam wiem najlepiej czego się spodziewać i to ja jestem panem sytuacji.

I takiego właśnie poczucia kontroli Wam życzę. 🙂

Zobacz także: Jak zaplanować budżet domowy, jeśli mam nieregularne zarobki?

A dla tych, którzy wolą oglądać niż czytać, zamieszczam poniżej nagranie mojego wystąpienia na konferencji infoShare 2016, gdzie mówiłem dokładnie na ten sam temat (kliknij dwa razy, aby powiększyć na cały ekran).