Blog na plusie, bloger na minusie – czyli raport Michała za grudzień 2013

Zarobki minimalnie do góry – blog i jego okolice dały 17 151,30 zł. Za to koszty – bardzo do góry! Pozbyłem się 114 060,13 zł. Na szczęście spora część tej kwoty wróci.

Moje przychody i koszty za grudzień w jaskrawy sposób pokazują, co się dzieje z finansami w miesiącu, w którym pojawiają się wydatki na Święta, prezenty i inne mniej lub bardziej potrzebne nam rzeczy.

Ja w tym roku dołożyłem do tego dodatkowo “szał zakupów” do mojej blogowej firmy świadomie przesuwając część kosztów ze stycznia na grudzień. Wiedziałem już, że wynik pierwszego, niepełnego roku działalności firmy zamknę na plusie, więc warto było popracować nad obniżeniem zysku… i podatku 🙂

A jednocześnie stałem się pracodawcą i miałem niewątpliwą przyjemność wypłacenia wynagrodzenia współpracownikom. Super wiedzieć, że jest z czego wypłacać 🙂

Najważniejsze wydarzenia grudnia (i stycznia)

Moje raporty kosztów publikuję z pewnym opóźnieniem. I dlatego poniżej podsumowuję najważniejsze wydarzenia zarówno grudnia (o których już pisałem w poprzednim raporcie kosztów), jak i stycznia. A prawda jest taka, że styczeń był dla mnie absolutnie fenomenalny – i to pod wieloma względami.

Nowy rok zacząłem jeszcze w grudniu. Przez kilka tygodni układałem swój szczegółowy plan na rok 2014. Najpierw zapisałem wiele pomysłów, a potem większość wykreśliłem – w ramach bycia uczciwym, w stosunku do siebie samego. Temu mojemu sposobowi planowania celów poświęciłem cały odcinek podcastu – “10 wskazówek jak skutecznie planować cele”. Opublikowałem go w Sylwestra i od tamtego czasu jest to jeden z najchętniej odsłuchiwanych przez Was odcinków 🙂

Postanowienia noworoczne, to także “dyżurny temat” tradycyjnych mediów. Jeszcze w starym roku miałem okazję o nim dyskutować w Radio PIN (tutaj możesz posłuchać nagrania), a już w nowym roku wystąpiłem na antenie Polsat News, gdzie przypadkiem urosłem do rangi eksperta od produktywności. Dla jasności: nie uważam się za niego, ale zestaw “10 porad Szafrańskiego” w telewizorze wygląda całkiem poważnie 😉

Styczeń był także tym miesiącem, w którym dobrowolnie wystawiłem się na krytykę. Wpis “Potrzebuję Twojej pomocy – czy zostaniesz moim doradcą?” nie powstał przypadkowo. Zachęciłem Was do tego byście ocenili moje działania i w doskonały sposób potwierdziliście to, co sam czułem. Mam nadzieję, że nawet sceptycy zauważają, że biorę sobie Wasze rady i postulaty to serca i efekty są widoczne na blogu.

Na moją prośbę o zostanie doradcą blogera odpowiedziało około 200 osób. Wszystkim Wam bardzo serdecznie dziękuję! Dla informacji pozostałych: wbrew temu co pierwotnie deklarowałem nie zdecydowałem się ograniczyć tej grupy do kilkunastu osób. Wszystkie osoby, które wyraziły chęć aktywnej pomocy, trafiły do grupy VIPów “Jak oszczędzać pieniądze” 🙂

W moim blogowym życiu nie wszystkie wydarzenia związane były jednak z blogiem 🙂 W styczniu – bez konsultowania tego z kimkolwiek – dołożyłem swoją cegiełkę do akcji “Blogerzy dla WOŚP” nagrywając film z poradą dotyczącą mądrego sposobu przekazywania darowizn.

Dodatkowo, całkiem przypadkiem, udało mi się dostać do TVP na finał WOŚP. Jak? Zaoferowałem swoją pomoc Zuchowi, który szukał noclegu w Warszawie, a On – poza świetną rozmową w 18-tym odcinku podcastu, zabrał mnie także do studia TVP. Bo to właśnie Zuch był pomysłodawcą akcji “Blogerzy dla WOŚP”, o której ja dowiedziałem się dopiero w tym roku, a która realizowana jest już od kilku lat.

Moje zdjęcia z finału orkiestry możecie znaleźć na Facebooku. A tutaj krótki film Maćka z bloga Mediafun.pl, na którym także i mnie uwieczniono.

 

Jednym z efektów skrupulatnego, grudniowego planowania celów, była także głębsza refleksja nad tym co chcę w życiu robić, co chcę po sobie zostawić, jak chcę być zapamiętany. Nie wiem czy łapiecie takie refleksje czasami. Do mnie dociera coraz bardziej, że to co siedzi w mojej głowie i cały zestaw moich doświadczeń, to są rzeczy potencjalnie wartościowe dla innych. I że moim obowiązkiem jest się tym dzielić. Szukam ujścia dla tej wiedzy nie tylko tutaj – na blogu – ale także poza nim.

W takim duchu i z dużymi nadziejami, ale jednocześnie pełen obaw poszedłem w styczniu na spotkanie założycielskie Polskiego Stowarzyszenia Blogerów i Vlogerów (PSBV). Nie będę tutaj rozwijał tematu samego stowarzyszenia (zainteresowani niech klikną w link). Powiem tylko, że zostałem wybrany do Komisji Rewizyjnej PSBV. Tej komisji, której zadaniem jest “patrzenie na ręce” Zarządowi stowarzyszenia.

No i oczywiście ostatnim, ale nie mniej ważnym wydarzeniem (a w zasadzie ciągiem wydarzeń) był perfekcyjny start akcji “Elementarz Inwestora”. Ten cykl już obecnie cieszy się Waszym bardzo dużym zainteresowaniem i to pomimo, że dopiero teraz zaczynamy odkrywać karty i pokazywać nasze strategie inwestycyjne.

Absolutnie fenomenalnym wydarzeniem – już w lutym – było pierwsze oficjalne spotkanie Czytelników blogów “Jak oszczędzać pieniądze” oraz “APP Funds”. Zaczęliśmy od spotkania z osobami, które wygrały nasz konkurs na nazwę akcji Elementarz Inwestora. Z 10 zaproszonych osób na spotkanie dojechało zaledwie sześć (Tomek, Karol, Mateusz, Rafał, Krzysztof i Paweł – dzięki wielkie!), ale i tak spotkanie było bardzo udane. I wiem po nim jedno – tego typu spotkania są bardzo potrzebne. Utwierdziłem się w przekonaniu, że warto je organizować. Chodzi mi po głowie tournee po Polsce 🙂 O szczegółach będę Was stopniowo informował…

A poniżej kilka fotek… Dla zainteresowanych: Zbyszek z bloga APP Funds, to jedyna osoba, która jest na wszystkich trzech zdjęciach 🙂

Czytaj także: Emocje i zarobki blogera – czyli raport Michała za listopad 2013

Blog rośnie w siłę

Obiecuję, że na ten temat będzie krótko. Jako bloger nie potrafię jednak tego nie odnotować, a jednocześnie znowu muszę Wam podziękować.

Styczeń był rekordowym miesiącem pod względem oglądalności bloga i także przełomowym, ze względu na moją widoczność jako blogera. Dzisiaj śmieję się nawet, że powinienem kiedyś napisać książkę o nośnym tytule “Od zera do 100 000 Czytelników w 18 miesięcy” 🙂 Tak tak – w styczniu ten blog odwiedziło ponad 100 000 osób (może mniej, może więcej – ja podaję unikalnych użytkowników według statystyk Google Analytics).

Dodatkowo fanpage bloga na Facebooku zbliża się do magicznej bariery 10 000 fanów.

Wiem, że to tylko liczby… ale są to liczby tak duże i tak niewyobrażalne dla mnie jeszcze rok temu, że trudno się nimi nie zachwycać. A jednocześnie czuję ciążącą na mnie odpowiedzialność…

Kropkę nad zeszłym rokiem mojej działalności postawił w styczniu Kominek umieszczając mnie w rankingu 30-tu najbardziej wpływowych blogerów 2013 roku. Abstrahując od tego co myśli się o Kominku i jego twórczości, ten ranking jest jednym z kilku polskich wyznaczników znaczenia blogera w blogosferze. Bardzo miło jest mi być w ten sposób docenionym i zauważonym.

A przy okazji nieśmiało przypominam, że tylko do 6 lutego do 12:00 trwa głosowanie na blogi w konkursie “Blog Roku 2013” organizowanym przez Onet. Jeśli uważasz, że to co robię ma sens, doceniasz moją pracę i uważasz, że warto żeby mój blog docierał do jeszcze większej liczby Czytelników, to ja bez krępowania się proszę Cię o pomoc. Szczegóły dotyczące tego jak na mnie zagłosować znajdziesz na reklamie widocznej cały czas w prawej kolumnie bloga (jeśli jej nie widzisz, to znaczy, że korzystasz z komórki lub… że głosowanie już się zakończyło) 🙂

Sprawdź również: Huśtawka zarobków o 30 tys. zł – czyli raport Michała za pierwszy kwartał 2014

Przychody w grudniu

No i po tym wstępie pora przejść do danych finansowych. Grudzień był kolejnym, bardzo udanym miesiącem. Blog zarabiał na wszystkich możliwych frontach: na afiliacji, na reklamach Google AdSense (to są przychody de facto za listopad, ale w moich raportach przychód odnotowuję w dniu jego wpływu na konto) oraz na innych opłaconych kampaniach reklamowych (także na styczeń 2014).

A tak swoją drogą, to nie wiem czy zauważyliście, ale w styczniu zrezygnowałem z emitowania reklam Google AdSense. Na szczęście nikt z Was jakoś nie poskarżył się na to, że zniknęły 😉 Pomimo, że decyzja ta kosztuje mnie przy obecnym ruchu około 2000 zł / m-c, to nie planuję przywracać wyświetlania tych reklam.

Blog dał mi także zarobić pośrednio. To co się kryje pod pozycją “Freelancing”, to indywidualne konsultacje w dziedzinie strategii komunikacji z klientami w Internecie dla jednej z firm. Lubię dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniami zdobytymi przy okazji prowadzenia bloga – zwłaszcza wtedy, gdy na tym zarabiam 🙂

Łączne przychody ze wszystkich moich działalności w grudniu 2013 roku wyniosły 21 635,87 zł. Te blogowe dały mi 17 151,30 zł. Ale koszty znacznie je przewyższyły…

Sprawdź również: Moje zarobki na blogu

Przychody z afiliacji

Grudzień to kolejny miesiąc, w którym kluczowe znaczenie dla przychodów afiliacyjnych miały prowizje z tytułu polecania Wam kont BZ WBK. Cały czas spływają tu do mnie pieniądze. W grudniu i styczniu pojawiły się także pierwsze prowizje z tytułu uruchamianych przez Was kont db Makler i dbNET, ale zanim pieniądze te zostaną rozliczone – upłynie jeszcze trochę czasu. Być może pojawią się one w lutym…

Na przychody afiliacyjne w grudniu składały się następujące kwoty:

• 60,00 zł = premia od Kantoru walutowego Alior za konta założone przez poleconych klientów.
• 5030,70 zł = prowizja od Systemu Partnerskiego Bankier.pl za założone za pośrednictwem mojego bloga konta w bankach BZ WBK, Alior Banku, Alior Sync oraz Banku Millennium.
• 252,67 zł = wypłacona po raz pierwszy zagregowana prowizja z tytułu dokonanych przez Was zakupów książki Grzegorza Grabowskiego o rozliczaniu wynajmu.
• 284,03 zł = prowizja za Wasze zakupy niektórych z polecanych przeze mnie książek od wydawnictwa Złote Myśli

I w tym miejscu chcę Wam bardzo serdecznie podziękować za to, że odwdzięczacie mi się w ten sposób za prowadzenie tego bloga. Najważniejsze w tym wszystkim jest to, że polecam tylko te produkty, co do których jestem przekonany, których sam używam i które mogę polecić bez względu na to, czy na tym zarobię czy nie.

Wydatki w grudniu

Grudzień to tradycyjnie miesiąc dużych wydatków. Odpowiednia oprawa świąt, odpowiednio zastawiony stół świąteczny z dobrymi potrawami, goszczenie się z rodziną, zakupy prezentów, udział w poświątecznych wyprzedażach – to wszystko powoduje, że w grudniu trudno jest spiąć budżet domowy.

My nie jesteśmy wyjątkiem. Pomimo, że staramy się przygotowywać prezenty z wyprzedzeniem, to w grudniu i tak poszło na nie 911,88 zł. Wzrosły nam także koszty jedzenia – do poziomu 2136,60 zł, ale tego się spodziewałem. Wigilia w tym roku była u nas 🙂 Doszły także okazjonalne koszty pocztówek, znaczków oraz paczek – tak, tak… komunikujemy się jeszcze w ten tradycyjny sposób.

Dla mnie grudzień był także czasem optymalizacji podatkowych i wydawania nadwyżek finansowych. Stąd wyższe koszty prowadzenia firmy. Dodatkowo, dzięki tak zwanym “umowom śmieciowym”, dwie współpracujące ze mną osoby mogły zarobić konkretne pieniądze – 3067 zł. Na chwilę obecną powiem tylko tyle, że sporadycznie pomagają mi przy projektach, o których wkrótce będę pisał więcej 🙂

W efekcie suma kosztów bez obciążeń kredytowych i pożyczek wyniosła aż 15 485 zł. Dwukrotnie więcej niż bym sobie tego życzył. A jeśli doliczymy do tego zapłacone raty kredytów oraz pożyczki, których udzieliłem w grudniu, to zrobi się z tego zawrotna kwota 114 060,13 zł.

W szczegółach wygląda to następująco:

Wydatki na media

W styczniu 2013 opublikowałem artykuł dotyczący rejestrowania kosztów mediów, do którego dołączyłem przykładowy arkusz kalkulacyjny. A w tym artykule załączam Excel przedstawiający dokładne zużycie prądu, wody oraz ogrzewania w naszym mieszkaniu, w okresie do grudnia 2013 włącznie. Tradycyjnie w zimie nasze koszty rosną. Szczegóły w załączniku…

Czego się nauczyłem?

To najtrudniejsza sekcja mojego raportu kosztów. W styczniu doświadczałem wielu mieszanych uczuć:

• frustracji związanej z tym, że nie wyrabiam się czasowo z realizacją stawianych sobie celów,
• radości ze wsparcia jakie mam w rodzinie i w większości z Was jako Czytelników,
• zdziwienia i smutku związanego z roszczeniową postawą niektórych osób,
• radości i dumy z wyników bloga i doceniania mnie jako blogera i jako człowieka (to o mailach od Was).

Najważniejsze wnioski, do których dochodziłem, nie są nowe. Część z nich po prostu ponownie staje mi przed oczami:

• Pomimo, że żyję z planem i w uporządkowany sposób, to warto być otwartym na pojawiające się okazje i efekty uboczne. Gdybym nie zaproponował Zuchowi udziału w podcaście, to nie trafiłbym do studia TVP na finał WOŚP. Gdybym nie poszedł na spotkanie założycielskie PSBV, to nie miałbym realnego wpływu na prace tego stowarzyszenia. Nie wszystko da się zaplanować, ale nie warto żebym się wzbraniał przed tymi niezaplanowanymi wydarzeniami, bo one mogą dawać niesamowite efekty.
• Jeśli mam jakąś wiedzę, to warto się nią dzielić. To także prowadzi do licznych efektów ubocznych. Negatywnych i pozytywnych. Staram się to robić na co dzień, ale…
• … Muszę się pogodzić z tym, że nie mogę wszystkim pomagać. Prawda jest taka, że nie umiem odmawiać. Wiele osób zwraca się do mnie po pomoc, a ja chciałbym dogodzić wszystkim. Nienawidzę zawodzić innych i w wielu sytuacjach zgadzam się pomóc, chociaż powinienem odmówić. To z kolei powoduje, że pracuję znacznie dłużej niż bym sobie tego życzył, “kradnę” czas, który powinienem mieć dla mojej Rodziny lub po prostu by zadbać o siebie, a jednocześnie mam trudność w wypełnieniu wszystkich zobowiązań… i nie wypełniam ich w sposób, który jest optymalny. A optymalnie jest to robić przez blog, przez podcast, w trakcie szkoleń – a nie w relacji 1:1.
• Warto słuchać opinii, ale nie warto słuchać wszystkich. Ponownie uświadomiła mi to dyskusja pod artykułem “Potrzebuję Twojej pomocy…”. Warto żebym słuchał opinii innych, ale powinienem unikać opinii tych osób, które mówią mi jak mam żyć albo w roszczeniowy sposób mówią co powinienem robić. A jest między tymi rodzajami opinii cienka linia. Wiem, że warto słuchać siebie, bo nikt nie zna mnie lepiej niż ja sam. I nawet, jeśli cudze pomysły byłyby lepsze od moich, to ja nie żyję według cudzego scenariusza tylko według mojego i niektórych światłych idei czasami nie chcę, a czasami po prostu nie potrafię wdrożyć w moje życie 🙂
• To ja jestem przyczyną swoich rozterek i to ja mogę zmienić sytuację, w jakiej jestem. Tylko tyle i aż tyle 🙂
• Wiele osób szuka drogi na skróty i choćbym nie wiem jak dokładnie opisywał jak ją przejść krok po kroku, to i tak będą szukać łatwiejszego rozwiązania. Niech szukają, ale ja nie muszę brać udziału w ich zabawie. Robię swoje.

Co mnie czeka w kolejnych miesiącach?

Najważniejsze dla mnie w najbliższym czasie jest skoncentrowanie się na realizacji moich planów. Poza blogiem, przez najbliższe 1,5 miesiąca, moją głowę zaprzątać będzie przygotowanie mojego pierwszego komercyjnego produktu. Kurs “Budżet domowy w tydzień” będzie kompleksową pomocą dla tych wszystkich osób, które czują, że pieniądze przeciekają im między palcami i nie potrafią samodzielnie zmusić się do zapanowania nad domowymi finansami, chociaż odczuwają taką potrzebę. Będzie to maksymalnie praktyczna i rozbudowana wersja cyklu “Zaplanuj budżet domowy” nastawiona na konkretny efekt – odzyskanie poczucia bezpieczeństwa finansowego, kontroli nad pieniędzmi i możliwości generowania oszczędności co miesiąc.

Jeśli “pasujecie” do grupy docelowej tego kursu i macie w jego kontekście jakieś konkretne życzenia, oczekiwania lub potrzeby, to zachęcam do ich opisania w komentarzach lub bezpośrednio na adres [email protected]. Teraz jest najlepszy czas bym je uwzględnił 🙂 Każdy Wasz komentarz może mi pomóc opracować lepszy produkt.

I to tyle w dużym skrócie. Życzę Wam wszystkim bardzo owocnego lutego. A jeśli przypadkiem jest tak, że właśnie “odpuszczacie” część Waszych noworocznych postanowień, to… posłuchajcie jeszcze raz podcastu o tym, jak można tego uniknąć. Koniec biadolenia i do roboty 🙂